به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، دو رشته ورزشی آیکیدو و هاپکیدو در دنیای ورزش های رزمی طرفداران خاص خود را دارند و از طرفی این رشته ورزشی هر دو زیر شاخهای از هنر رزمی ژاپنی به نام جوجیتسو هستند که به ترتیب هنرهای رزمی از ژاپن و کره است. برخی این دو رشته را یکسان و مشابه می دانند در صورتی که تفاوت هایی در این بین خودنمایی می کند که امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد به تفاوت های بین دو رشته رزمی آیکیدو و هاپکیدو بپردازد.
آیکیدو یک هنر رزمی است که بیشتر بر دفاع تمرکز میکند و حرکات تهاجمی بسیار محدودی دارد.
به صورت فیزیکی آیکیدو هنری است که با تغییر مسیرها و جنبشهای گوناگون نیروی حریف را بازگردانده و در انتها به قفل مفصلهای حریف میانجامد.
در آیکیدو به دفاع کردن از خود بدون رساندن آسیب جدی به حریف باور دارند.
این مطلب را از دست ندهید: ورزش کیکبوکسینگ +فواید آن/ چطور با کیکبوکسینگ لاغر شویم؟!
این هنر رزمی به طرفدارانش میآموزد تا ضربات حریف را دریافت کنند و از نیروی حریف برای غلبه بر او استفاده کنند.
آیکیدو از دایتو ریو آیکی جوجیتسو مشتق شده که گفته میشود موریهه اوشیبا در اواخر سال ۱۹۲۰ میلادی به خاطر عقاید دین اوموته-کیو این واگرایی را انجام داده است برخی دیگر از تکنیکها و گرفتنها نیز از کنجیتسو ناشی شدهاست.
بیشتر بدانید: همه آنچه درباره تاریخچه ورزش والیبال نمی دانید!
تمرکز ورزش آیکیدو در مشت و لگدزدن به حریف نیست، بلکه با استفاده از انرژی حریف برای به دست آوردن کنترل حریف (ها) یا دور کردن آنها از خود است. آیکیدو یک هنر ایستا نیست، بلکه تأکید فراوانی بر حرکات و جنبشهای داینامیک دارد.
هنرجویان ارشد اوشیبا رویکردهای مختلفی به آیکیدو داشتند، ولی امروزه آیکیدو در سراسر جهان در سبکهای مختلفی تدریس میشود.
هاپکیدو نوعی هنر رزمی کرهای و از انواع دفاع شخصی است و در آن تعداد زیادی ضربات پا و حرکات تهاجمی وجود دارد.
در هاپکیدو از حرکات تکواندو استفاده نمیشود، ولی در تکواندو قطعا از حرکات هاپکیدو استفاده میکنند.
هاپکیدو تنها از یک منبع منشا میگیرد و آن تمرین در دایتو ریو است.
بیشتر بدانید: تاریخچه پیدایش بازی به نام فوتبال / آیا فوتبال ایرانی است؟!
این رشته یکی از تلفیقیترین سبکهای رزمی محسوب میشود که در سراسر جهان و ایران طرفداران و علاقمندان زیادی را به خود جلب نموده است. بنیانگذار هاپکیدو رزمیکار کرهای چوئی یونگ سول است.
وی یکی از هنرهای رزمی ژاپنی به نام دایتو ریو آیکی جوجوتسو را در ژاپن آموخته بود.
وی پس از جنگ جهانی دوم به کره جنوبی بازگشته و آموزش هنر رزمی خود را با تلفیق تکنیکهای رشتههای ژاپنی جودو (که خود از سبکهای منشعب شده از جوجیتسو محسوب میشود)، کرهای تکواندو و تانگ سو دو آغاز کرد.
در هاپکیدو از اطلاعات نقاط حساس عصبی، تکنیکهای قفل مفصل، انواع فنون گلاویزی و پرتابی، ضربات مشت و لگد و سلاحهای سنتی از جمله خنجر، شمشیر، طناب، نانچاکو، عصا، بادبزن و انواع چوب برای غلبه بر حریف استفاده میشود. نام این رشته مشابه آیکیدو است در حالی که شباهت کمی دارند.
یک داستان بسیار جالب در مورد پیدایش هاپکیدو وجود دارد که روزی روزگاری مستخدم یک استاد آیکیدو در ژاپن، آیکیدو را از استاد فرا گرفت و تدریس این هنر رزمی تحت تاثیر حرکات کرهای را در کشور کره آغاز کرد.
هنگامیکه در اکثر کتابها تاریخچه هاپکیدو را میخوانیم به این مسئله اشاره شده است که دارای ریشه مشترکی با آیکیدو است.
ریشه مشترک این دو هنر رزمی به هنر رزمی دایتوریو بر میگردد.
بیشتر بدانید: 6 مزیت ورزش در آب که نمی دانستید
در جزیره هوکایدو که یکی از چهار جزیره اصلی ژاپن است مردی به نام سوکاکو تاکدا زندگی میکرد.
وی که استاد مسلم هنر رزمی به نام دایتوریو آیکی جوتسو بود به افراد مختلفی این هنر رزمی را سالها در انحصار خانواده تاکدا مانده بود، آموزش داد.
از این رو در آیکیدو بیشتر از حرکات چرخاندن مچ و زمین زدن حریف استفاده میشود در حالی که در هاپکیدو کار با تهاجم و حمله شروع میشود.
بیشتر بدانید: تقسیم بندی هنرهای رزمی + ترفندهایی برای کاهش آسیب در این ورزشها
این حرکات تهاجمی در آیکیدو تا زمانی که فرد کمربند مشکی را دریافت نکند به او آموزش داده نمیشود.
انتهای پیام/