مجتبی حبیبی عسگرآبادی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران  در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: طلاق و جدایی عاطفی، رابطه تنگاتنگی با نارضایتی در روابط زناشویی دارد و زوجینی که از رابطه زناشویی‌شان رضایت کافی نداشته باشند به مرور زمان به گرفتار فرو پاشی بنیان خانواده می‌شوند، در این شرایط زن و مرد از لحاظ عاطفی و علاقه با یکدیگر در یک خط موازی قرار دارند، به این ترتیب رفته رفته عشق و علاقه شان نسبت به یکدیگر کاهش می‌یابد.

پیمان شکنی زناشویی یکی از بزرگترین تبعات طلاق عاطفی است

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: زن و مردی که دچار طلاق عاطفی شده‌اند از آنجا که نیازهایشان در خانواده قابل پاسخ دهی نیست، برخی از آنها متاسفانه به روابط موازی کشیده می‌شوند، یعنی افراد ضمن اینکه به صورت قانونی با فردی به عنوان همسر زندگی می‌کنند، بر خلاف شئونات فرهنگی، ارزشی، اخلاقی، عقیدتی و شرعی ممکن است سر راه شخص دیگری قرار گیرند و بخشی از روابط خود را در خارج از فضای منزل و خانواده تعریف کنند و این یکی از آسیب‌هایی است که متاسفانه در جامعه ما رو به رشد است.

بیشتر بخوانید: طلاق عاطفی؛ زندگی خاموش/ کودکان نخستین قربانی جنگ سرد والدین

 قربانیان طلاق خاموش

حبیبی افزود: خانواده دارای کارکرد‌های متعدد از جمله کارکرد اجتماعی، اقتصادی، معنوی و غیره هستند و در طلاق عاطفی این کارکرد‌ها مختل می‌شود و بسیاری از نقش‌ها و روابط سالم بین اعضای خانواده رخ نمی‌دهد و متاسفانه فرزندان بیش از سایرین این تنش را دریافت می‌کنند.

وی افزود: والدین مسئول به دنیا آمدن فرزندان هستند، پس وظیفه دارند تا آنجایی که می‌توانند در خوشبختی آنها بکوشند؛ برای خوشبخت کردن فرزندان تنها خرید اسباب بازی‌های گران کافی نیست، عاملی که فرزندان شما را خوشبخت می‌کند این است که او احساس کند در فضایی سرشار از عشق و علاقه زندگی می‌کنند، بدترین آسیب این است که فرزندان شما احساس می‌کنند زندگی زناشویی والدین دوست داشتنی نیست و یاد می‌گیرند تا سرد و خاموش رفتار کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران  گفت: علاقه به همسر، مشورت، همدلی، با هم بودن و بسیاری از مهارت‌های همسرداری باید در خانه و توسط والدین به کودکان آموزش داده شود.

حبیبی ادامه داد: نتایج تحقیقات کشور‌های مختلف از جمله ایران نشان می‌دهد که اگر محیط خانواده محیط پر تنش و پر از کشمکش و درگیری و کارکرد‌های خانواده و وظایف و نقش‌ها مختل شده باشد، بچه‌هایی که در این محیط رشد می‌کنند نسبت به بچه‌هایی که والدین آنها از هم طلاق رسمی گرفته اند سلامت روانی کمتری خواهند داشت.

در چه صورت جدایی صلاح است؟

وی گفت: اگر درگیری شدید و غیر قابل اصلاح باشد، بهتر است که والدین رسما از یکدیگر جدا شوند؛ خانواده‌هایی که در آنها نقش‌ها و کارکرد‌های خانواده حفظ شده است، اما ابعاد عاطفی و صمیمیت در خانواده وجود ندارد و تنش، درگیری، اختلاف در اینگونه خانواده‌ها خیلی مشهود نیست، بهتر است که والدین از هم جدا نشوند.

بیشتر بخوانید: سواد عاطفى؛ چه کنیم طلاق عاطفی سراغمان نیاید؟

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران  گفت: کودکان نیاز به دوست داشته شدن دارند همچنین  نیاز دارند که والدین هم یکدیگر را دوست داشته باشند.

توصیه و راهکار‌هایی برای پیشگیری وقوع طلاق عاطفی

حبیبی خطاب به والدین گفت: دست از تلاش برای تغییر دادن یکدیگر بردارید، اولویت‌های خودتان را تغییر دهید، در دعوا دنبال مقصر نگردید و هر کدام در حل مسئله خود را سهیم بدانید، انعطاف پذیر و واقع گر باشید و در نهایت اعتقادتان بر این باشد که از طبیعت درس بگیرید، در مقابل همسرتان سریع واکنش نشان ندهید، به جای آنکه احساستان را تعطیل کنید، بهتر است که به دنبال فعال سازی حواستان باشید.

اگر معشوق نیافتی چوبی بتراش و معشوقت کن

وی بیان کرد: زوج درمانی راهکاری مناسب برای کاهش طلاق عاطفی است،  زوج‌های موفق در ابعاد گوناگون زندگی روزمره به جای دور شدن و فاصله گرفتن، هر روز بیشتر از روز قبل جذب یکدیگر می‌شوند، گاتمن معتقد است تمایلات، شور و اشتیاق، عشق و علاقه‌ دوطرفه، حتی تحریک پذیری و زودرنجی متقابل سبب این همدلی می‌شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران  یادآوری کرد: در آخر بدانید اگر هدف عشق و حفاظت از آن است، باید بهای این حفاظت را با گذشت و ایثار بپردازید، عشق کوشش صادقانه و مستمر به زنده نگاه داشتن چیزی غیر از خود ماست؛ جان بخشیدن، بوجود آوردن، حفظ و حراست و توقف ناپذیر چیزی است که دوستش داریم.

انتهای پیام/