به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از جدیدترین شاخههای روزنامه نگاری در دنیا که غربیها حساب ویژهای روی آن باز کرده اند، شاخه روزنامه نگاری مد یا فشن ژورنالیسم است. موضوعی که همچنان در ایران تبدیل به دغدغه نشده و توجه ویژهای به آن نمیشود.
مهدی قربانی فعال رسانهای، در این باره به خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: مدت هاست کم توجهی رسانهها به موضوع مد و لباس ذهنم را درگیر کرده است. متاسفانه در رسانهها توجهی به موضوع مد و لباس نمیشود. تمامی برندهای مشهور دنیا تبلیغات ویژهای در این زمینه دارند اما متاسفانه به دلیل محدودیت فضای مد و لباس در ایران، رسانه های ما نمیتوانند به شکل کامل پوشش خبری در این حوزه انجام دهند. هرچند حرکتهایی انجام شده است، اما کافی نیست.
این فعال رسانهای در خصوص اهمیت موضوع لباس اظهار کرد: بعد از خوراک، دومین نیاز اساسی بشر پوشاک است. ما رسانهها اگر بتوانیم برندها را حمایت کنیم، بی تردید اشتغال زایی فراوانی انجام میشود. رسانهها باید به لباس به عنوان یک کالای فرهنگی نگاه کنند. لباس پرچم ارزشها و اعتقادهای هر انسان است؛ مثلاً لباس یک روحانی، نشان دهنده مذهب، طرز فکر و منش اوست. فلسفههای وجودی انسان در گِرو لباس است. متاسفانه به دلیل اینکه روی حوزه لباس کار نکردیم، فرهنگ غربی با تبلیغات فراوان و تاثیرگذاری در ناخودآگاه مردم جا باز کرده است. این در حالی است که ما فرهنگی داریم که برندهای مختلف خارجی از اِلمان ها، نمادها، سنتهای ایرانی و حتی اسلامی برای طراحی لباس هایشان استفاده میکنند.
وی افزود: نزدیک به یک میلیارد مسلمان در جهان زندگی میکنند که یک بازار هدف بزرگ برای تولیدکنندگان ما هستند. این فقط مسلمانها نیستند که به پوشیدگی اعتقاد دارند؛ بسیاری از مردم جهان در ادیان دیگر هم هستند که به موضوع پوشش کامل اهمیت میدهند و میتوانند، جزو بازار هدف تولید کنندگان لباس باشند. بنابراین طراحان ما میتوانند طیف گستردهای از آدمهای جهان را از لحاظ پوشاک تأمین کنند، اما حلقه مفقودهای به اسم رسانه مانع از ایجاد ارتباط میان متقاضیان لباس و تولیدکنندگان است. اگر رسانهها توجه کافی به موضوع لباس داشته باشند و حمایت از تولید کنندگان را سرلوحه کار خود قرار دهند، بی شک میتوان حرکتهای بزرگی در زمینه مد و لباس انجام داد.
بیشتر بخوانید: جای نقد کارشناسانه مد و لباس در رسانهها خالی است
قربانی درباره کم توجهی رسانهها و مسئولان به موضوع لباس بیان کرد: برخی ناخودآگاه در حوزه مد و لباس کم کاری کردند. آنها کسانی هستند که یک نگاه بازاری به موضوع فروش لباس دارند تا یک نگاه تجاری؛ به این معنا که تبلیغات همچنان برایشان به عنوان عنصری تاثیرگذار جا نیفتاده است. ما الان برندهای بزرگ جهان را میبینیم که در نهایت شهرت، پشت هم تبلیغات تولید میکنند. برندهای ما در این موضوع ضعفهای فراوانی دارند. وقتی مقام معظم رهبری فرمودند که امسال سال «حمایت از کالای ایرانی» است، باید بیشتر از همه از لباس ایرانی حمایت میشد. باید شرایط به گونهای باشد که برندهای داخلی بیشتر معرفی شوند. هم صنعتگران و هم رسانهها در شرایط نابسامان بازار امروز لباس مقصرند. ما لباسهایی با کیفیت بسیار عالی در کشور داریم که ایرانی هستند اما برای اینکه به فروش برسند، به اسم کالای تُرک در بازار معرفی میشوند. این موضوع برای چه اتفاق میافتد؛ برای اینکه ترس از خرید جنس ایرانی وجود دارد.
او اضافه کرد: اگر بتوانیم تبلیغات گسترده در زمینه برندهای لباس داخلی انجام دهیم، اشتغال زایی بزرگی به وجود میآید و علاقهمندان زیادی حتی از خارج از کشور به خرید لباسهای ایرانی روی میآورند. ما اگر به شکل مطلوبی تولید لباس کنیم و برای مشتریانمان در خارج بازاریابی انجام دهیم، میتوانیم نفوذ فرهنگی داشته باشیم و در مقابل تهاجم فرهنگی پاتک بزرگ بزنیم. این موضوع زمانی اتفاق میافتد که طراحان لباس حمایت و دیده شوند. ما در مصاحبهای که اخیراً با مردم داشتیم، متوجه شدیم که بسیاری حتی نمیتوانستند نام پنج برند ایرانی را بگویند؛ اما اگر برندهای خارجی را که میپرسیدیم تعداد فراوانی را به ما معرفی میکردند! مشخص است که تبلیغات کالاهای خارجی باعث به وجود آمدن چنین پدیدهای شده است.
قربانی در پایان به نکات مثبتی که در سالهای اخیر در زمینه مد و لباس انجام شده است، اشاره کرد و گفت: اتفاق مثبتی که در این سالها در کارگروه ساماندهی مد و لباس افتاده است، تعامل خوب با رسانه هاست. امیدواریم رسانهها از این موضوع استقبال کنند و نگاه فرهنگی به لباس داشته باشند. در کشورهای پیشرفته برای نمایش دادن هر کالایی ابتدا به رسانه رجوع میشود که آن کالا میان مردم جا بیفتد؛ سپس کالا در بازار عرضه میشود. الان انبارهای ما مملو از کالاست، اما تبلیغات دقیقی برای آنها انجام نمیشود. رسانه نقش کلیدی در معرفی لباس و برندهای مختلف دارد. نباید مخاطب سمت رسانه بیاید؛ بلکه رسانهها باید سمت مخاطب بروند.
انتهای پیام/