به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد ،امروز پنجم جمادی الاول، سالروز ولادت حضرت زینب به نام روز پرستار نامیده شده بانویی که لقب "بزرگ پرستار همیشه تاریخ"  را زیبنده خود کرده این روز مبارک از سال‌ها پیش در کشورمان به نام روز پرستار نامیده شده است.

 

شغلی که وقتی نام آن را می‌شنویم کار طاقت فرسای رسیدگی به بیماران، شیفت‌های شبانه و حقوق کم این شغل در ابتدا به ذهنمان خطور می‌کند، اما شاید وقتی در جایگاه بیمار یا همراه بیمار در بیمارستانی قرار بگیریم، رفتار ما با پرستار رفتار مهربانی نباشد و برای دیر شدن خدمتی به او پرخاش کنیم.

 

وجود دشواری‌های حرفه پرستاری از یک سو و قدرنشناسی مراجعان، انتقاد‌های جامعه از پرستاران و تبعیض‌ها با دیگر گروه‌های جامعه پزشکی، بار سختی‌ها را برای یک پرستار چند برابر می‌کند.

 

امروز بهانه‌ای است پای حرف دل پرستاران بنشینیم. به سراغ دو پرستار رفته ایم و حرف‌های آنان را ثبت کردیم تا مسئولان و مردم بدانند که بر سپیدپوشان چه می‌گذرد.

انسیه مرجانی ۳۴ ساله، پرستار بیمارستان تخصصی کودکان دکتر شیخ مشهد و ۱۲ سال سابقه کار دارد. او از کارش برای ما این طور می‌گوید: کار پرستاری از کودکان به مراتب دشوارتر از بزرگسالان است، اما لطافت و سادگی دنیای کودکانه باعث می‌شود که پرستاری در بخش کودکان برایم خوشایند باشد. هنگامی که کودکی سلامتی خود را به دست می‌آورد و از بیمارستان مرخص می‌شود، همه خستگی کار از تنم بیرون می‌آید.

او که در بخش پرستاری اتاق عمل بیمارستان کودکان کار می‌کند، از برخوردهایش برای آرام کردن کودک و خانواده اش می‌گوید: معمولا وقتی یک کودک خردسال قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرد، خانواده او بسیار مضطرب می‌شوند برای دلگرمی به خانواده و کم کردن ترس کودک از اتاق عمل، خانواده را همراه با فرزند به اتاق عمل می‌بریم و بیهوشی جراحی را برای کودکان تبدیل به یک بازی می‌کنیم و در تمام مدت از خانواده می‌خواهیم که دست‌های کودک خود را در دست بگیرند و بعد از بیهوشی کودک، خانواده اتاق عمل را ترک می‌کنند.

 

مرجانی پرستار کودکان در مورد برخورد همراهان بیمار می‌گوید: گاهی خانواده کودک به دلیل انتظار زیاد برای نوبت عمل یا نگرانی از ناشتا بودن طولانی مدت کودک، به پرستاران بخش جراحی اعتراض یا گاهی تندی می‌کنند. نگرانی خانواده‌ها برای پرستار‌ها قابل درک است و از این رو چندان از این برخورد‌ها ناراحت نمی‌شوند و اگر کدورتی هم پیش آید، علاقه به کار باعث فراموشی آن می‌شود.

او دو فرزند ۸ ساله و ۲ ساله دارد و معتقد است: شاید سختی کار یک پرستار در زندگی خانوادگی باشد، زیرا این شغل مثل یک شغل کارمندی با ساعت‌های متعارف نیست. برای پرستار‌های خانم با فرزند خردسال، کار در شیفت شب دشوار است. معمولا در بیمارستان‌ها برای بانوان پرستار دارای فرزند شیرخوار، شیفت شب نمی‌گذارند، اما به دلیل کمبود پرستار در بیمارستان ها، گاهی این دسته از بانوان مجبور می‌شوند در دو شیفت صبح و عصر فعالیت کنند. به طور قطع، در زمان غیبت آن‌ها در خانه، کودک بی تابی می‌کند و این یکی از مشکلات پرستاران است. حضور در شیفت‌های تعطیل مانع همراهی پرستاران با خانواده در مهمانی‌ها و جمع‌های خانوادگی در روز‌های آخر هفته است.

این بانوی پرستار از پایین بودن نشاط و فرسودگی جسمی در جامعه پرستاری گله‌مند است و می‌گوید: بیشتر پرستاران بعد از چند سال فعالیت در این حرفه دچار مشکلاتی مثل واریس یا دیسک کمر می‌شوند و بهتر است در بیمارستان‌ها سالن و زمانی را برای ورزش پرستاران اختصاص دهند تا این دسته از مشکلات جسمی کمتر شود.

 

وی می افزاید : پرستاران شاغل در بخش‌های شیمی درمانی به دلیل سر و کار داشتن با کودکان سرطانی، از لحاظ روحی دچار افسردگی می‌شوند در برخی از بیمارستان‌ها برای پرستاران بن سفر در نظر می‌گیرند تا به لحاظ قوای روحی تقویت شوند.

مرجانی در پایان صحبت هایش بر لزوم افزایش حقوق و مزایای پرستاران تاکید می‌کند: میزان حقوق پرستاران نسبت به سختی کارشان، پایین است و ضمن اینکه گاهی مزایای آن‌ها به موقع پرداخت نمی‌شود به طور مثال کارانه ما، از ۱۴ ماه پیش پرداخت نشده است.

 

پرستاران به دلیل حرفه خود، یکی از گروه‌های در معرض خطر بیماری‌ها هستند. اکرم حسین پور پرستار بخش اورژانس بیمارستان قائم می‌گوید: در زمان بروز اپیدمی‌های مثل بیماری وبا یا تب کریمه کنگو مراجعه بیمارانی از این دست به بخش اورژانس زیاد می‌شود و پرستاران این بخش باید با رعایت بهداشت فردی و همه مراقبت‌های لازم، از ابتلا به بیماری جلوگیری کنند. چند سال قبل در زمان بروز تب کریمه کنگو یکی از همکارانم به دلیل کار با این دسته از بیماران، مبتلا به تب کریمه شد و با بستری و مراقبت سلامتی خود را به دست آورد.

او می‌گوید: ساعات موظفی پرستار در هفته، ۴۴ ساعت است. این میزان ساعت کار نسبت به سختی کار، زیاد است. معمولا به دلیل نیاز بیمارستان، در طول هفته نیز باید ساعت‌های اضافه کار نیز داشته باشیم.

وقتی از خانم حسین پور می‌خواهم از خواسته‌های پرستاران بگوید، این طور به من پاسخ می‌دهد: یکی از مشکلات بانوان پرستار، نبود مهد کودک در بیمارستان‌ها است. معمولا محیط‌هایی مثل بیمارستان برای کودکان به ویژه کودکان خردسال بسیار آلوده است، اما گاهی پرستار‌ها مجبور می‌شوند در ساعت‌های بعدازظهر کودک خود را به محیط کارشان بیاورند. وجود مهد کودک در بیمارستان به آرامش مادران پرستار بسیار کمک می‌کند.

پرستاران با مشکلاتی زیادی رو به رو هستند. در این گزارش فرصتی نشد تا به مشکلات آن دسته از پرستارانی بپردازیم که وضعیت استخدامی مشخصی ندارند و به دلیل قراردادی یا شرکتی بودن حقوق پایینی دارند.

 

برای حل مشکلات این حرفه، شاید در گام اول باید فرهنگ جامعه شناخت درستی از این حرفه داشته باشند تا وقتی افکار عمومی، رسانه‌ها بر نقاظ ضعف جامعه پرستاری متمرکز باشد، نمی‌توان توجه لازم مسئولان را برای حل مشکلات معیشتی و حرفه‌ای پرستاران جلب کرد.

 

انتهای پیام//م.م