گذر سه دهه از تاریخ یک ملت، زمان زیادی برای فراموشی فاجعه ای نیست که حیات هزاران تن را گرفت و میلیون ها نفر را آواره کرد. با چنین تجربه تلخی از هجمه جهانی علیه یک کشور، باید به ایران حق داد که برای دفاع از مردم و سرزمین خود با همه توان بکوشد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، توان نظامی هر کشوری اولویت راهبردی آن سرزمین در جهان کنونی است. حال اگر جغرافیای مورد نظر در محدوده آشوب زده ای چون خاورمیانه واقع شده باشد اهمیت این اولویت بسیار بیشتر می شود.تجربه نشان داده است که خاورمیانه به عنوان یکی از مهم ترین ذخایر راهبردی انرژی در کره زمین، آبستن همیشگی جنگ و درگیری بوده است. متاخرترین و مخرب ترین این نزاع های دولتی را می توان بین سال های 1359 تا 1367 علیه جمهوری اسلامی ایران دانست.

در سال های ابتدایی انقلاب ایران دولت های اندکی در برابر دنائت صدام حسین رییس جمهوری عراق از ایران حمایت کردند و کمتر نهاد و سازمان بین المللی در برابر جنایت رخ داده علیه مردم بی دفاع از سوی دیکتاتور عراق، نگران حقوق بشر در ایران شد.

این تجربه تلخ گذشته را اگر در کنار گزاره های خطرآفرین امروز قرار دهیم، اهمیت پرداختن به توان نظامی برای ایران دو چندان خواهد شد. کافی است نگاهی گذرا به همسایگان نه چندان دوست و هم منطقه ای های دشمن ایران داشته باشیم.

عربستان سعودی در یک دهه گذشته، زرادخانه تسلیحاتی خود را هزار برابر بزرگ تر و غنی تر کرده است. حجم غیرقابل توصیفی از سلاح آمریکایی در جنوب غرب ایران و در اختیار کشوری است که همسایه خود را در خوش بینانه ترین حالت رقیب می داند.

کمی آن سوتر از مرزها، رژیم صهیونیستی یکی از بزرگ ترین ذخایر بمب اتمی جهان را در اختیار دارد که ایران را دشمن شماره یک خود می داند و برای نابودی آن از هیچ تلاش و هزینه ای رویگردان نیست.

غرض ورزی های گاه و بی گاه برخی حاشیه نشین های خلیج فارس را هم به سبب کم اهمیتی می توان فاکتور گرفت و عنوان کرد در منطقه پرآشوب خاورمیانه کنار گذاشتن تکاپو در حوزه نظامی نه فقط نشانه سوءتدبیر که حتی سوءعقلانیت است و انتظار چنین بی تدبیری از دولتمردانی که برای حراست از ایران نه به کارخانه های اسلحه سازی جهان که به نیرو و توان خود متکی اند چندان عقلایی به نظر نمی رسد.

**امنیت ایران؛ امنیت منطقه است

تاریخ کشور ایران دستکم در یک قرن گذشته نشان می دهد مردمان ایران در پی حمله به هیچ کشور و سرزمینی نبوده اند. گرچه این حسن نیت از سوی برخی همسایگان به عمد نادیده انگاشته می شود اما قابل انکار نیست که ایران بیش و پیش از آنکه در فکر گشایش سرزمینی خود باشد در پی دفاع از مردم خود در برابر طمع کشورگشایی دیگران بوده است. برای این دفاع هم اگرچه تا چهاردهه گذشته متکی بر قدرت های دیگر بوده اما پس از انقلاب فقط بر توان داخلی خود و معدود واردات از برخی کشورها متکی است.

توان نظامی در ایران برخلاف بسیاری از نقاط جهان توان دفاعی نامیده می شود؛ توانی که بارها از سوی مقامات مسوول در ایران غیرتهاجمی معرفی شده و در تازه ترین این معرفی ها هم معاون اول دولت و هم سخنگوی وزارت امورخارجه بار دیگر آن را یادآوری کردند.

بیشتر بخوانید:ایران اولین کشور دنیا در عملیاتی‌کردن «موتور BLDC» برای زیردریایی‌ها/ قلب پرقدرت و تپنده «غدیر» آماده عملیات‌های شناسایی و رزمی شد +تصاویر

معاون اول رییس جمهوری روز سه شنبه در همایش ملی بیمه و توسعه تاکید کرد «حضور ایران مقتدر در منطقه به ثبات و امنیت آن کمک می کند».

سخنگوی وزارت امورخارجه نیز با تقبیح تلاش های غرب برای تهاجمی نشان دادن برنامه موشکی و نظامی ایران تصریح کرد: ماهیت برنامه موشکی ایران به طور کامل بازدارنده و بخشی از برنامه های غیرقابل توقف دفاعی کشور است و ما به طور قطعی برنامه های دفاعی خود را براساس ابراز نگرانی های بی اساس و مبتنی بر القائات بی بنیان و هدفمند برخی کشورهای دور از منطقه تنظیم نمی کنیم.

**ادعاهای دروغ و سندسازی برای اثبات آن

چند ماهی از ادعای نیکی هیلی نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل، درباره موشک های ایرانی یافت شده در یمن نمی گذرد که عبارت ساخت ایران روی بدنه آنها حک شده بود که این بار مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا، ادعا کرده است ایران، یک فروند موشک بالستیک قادر به حمل کلاهک هسته‌ای را آزمایش کرده است.

ادعایی که به سیاق گذشته، گرچه هیچ دلیلی برای اثبات آن ارائه نمی کند اما آن را به عنوان بهانه ای برای محکومیت ایران مورد استناد قرار می دهد.

واشنگتن پیش از این هم بارها با تکیه بر راهبرد ادعای دروغ و سپس تلاش برای اثبات آن، پروژه ایران هراسی خود را در منطقه و جهان پیش برده است. در تداوم این رویه نیز مقامات آمریکایی این روزها در تلاشند اروپا را درباره ادعای خود قانع کرده و ایران را در فشار قرار دهند.

**تسلیم ایران از رویا تا واقعیت

خصومت آمریکا با مردم ایران در آستانه چهل سالگی آن گرچه مسیر پیشرفت و حتی در برهه هایی زندگی ایرانیان را با دشواری هایی روبرو کرد اما نتوانسته است به اهداف خود دست یابد. جنگ، ترور و تحریم سه حربه است که در این چهل سال انتظارات کاخ سفید را دستکم درباره فروپاشی نظام جمهوری اسلامی برآورده نکرده است.

جمهوری اسلامی اکنون در آستانه چهل سالگی برای امنیت خود، آمریکا را منجی نمی داند و این همان بُغضی است که تاجر کاخ سفید را عصبانی می کند.

ایران مانند حاشیه نشینان خلیج فارس برای خرید سلاح گرم قراردادهای نجومی با آمریکا نمی بندد. کشور ما بی آنکه آمریکا بخواهد در حال به روز رسانی توان موشکی خود است و بی آنکه ادعای نظامی در منطقه داشته باشد یا در ائتلاف های رنگارنگ آمریکایی حضور یابد، توان دفاعی خود را برای مقابله با تروریسم گذاشته است. ایران بی آنکه گلوله ای در خاورمیانه جنگ زده شلیک کند در امنیت به سر می برد و با همه دشواری ها تلاش می کند به توان خود متکی باشد.

طبیعی است که کشوری که ادعای ریاست بر جهان دارد، این خودکفایی ایران را تحمل نمی کند.

ساکنان کاخ سفید و تاجر آن بهتر از هرکسی می دانند ایران به دنبال سلاح هسته ای نیست، زیرا در دکترین سیاسی و نظامی ایدئولوژیک خود با حرمت این سلاح روبروست اما پذیرفتن چنین گزاره ای از سوی آمریکا یعنی پایان ایران هراسی در منطقه، پایان بهانه فروش اسلحه به عربستان و پایان بده بستان آشکار و نهان با رژیم صهیونیستی.

منطق ایالات متحده آمریکا به این همه زیان تن نمی دهد؛ بنابراین ایران به هر بهانه ای به عنوان دشمن ملت های منطقه معرفی می شود؛ گاهی با ادعای هسته ای و گاهی به بهانه توان موشکی.

منبع:ایرنا

انتهای پیام/