به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، یاسمین خلفی، دبیر انجمن علمی علوم سیاسی در نشست تخصصی روابط ایران و عراق که با همکاری اتحادیه علوم سیاسی کشور در دانشگاه چمران اهواز برگزار گردید گفت: روابط کنونی ایران و عراق در بالاترین سطح خود قرار دارد که بعد از سقوط رژیم بعث این روابط به حالت عادی برگشته و در تراز بالایی در زمینه های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی برخوردار است. هر چند از ظرفیت فرهنگی موجود در کشور عراق برای بهره برداری سیاسی به درستی استفاده نمی شود.

محمد عبدالخانی، عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اهواز اظهار داشت: واژه عراق و بغداد دارای ریشه ایرانی هستند و این اقلیم هزاران سال جزئی از امپراتوری ایران بوده است ضمن اینکه تنها ٢ کشور ایران و عراق دارای حاکمیت شیعی هستند و پیاده روی اربعین به عنوان یک کنش جمعی می تواند در راستای تحکیم روابط ٢ کشور اثر داشته باشد که انگیزه های آن مدرن اما کنش آن سنتی است و باور های مشترک در یک گروه می تواند آن ها را به تعریفی مشترک در منافع جمعی برساند.

وی در خصوص قدرت نرم برای تاثیر گذاری بر یک کشور بیان کرد: یک دولت تنها در صورتی می تواند قدرت خویش را در کشور دیگر تثبیت و اقدامتش را توجیه کند که چهره مثبتی از خود در جهان ارائه و از توانایی فرهنگی و قدرت نرم بالایی برخوردار باشد، ضمن اینکه باید در افکار عمومی نیز کسب اعتبار کند تا بتواند قدرتش را همراه با رضایت افزایش دهد که سیاست نیز هنر وادار کردن افراد به انجام کاری است که در راستای منافع ملی باشد.

عبدالخانی اذعان داشت: اگر بخواهیم در یک کشور قدرت خود را افزایش دهیم باید درک درستی از لایه بندی های اجتماعی آن نیز داشته باشیم عراقی که ما اکنون می شناسیم در سرزمینی با نامبین النهرین قرار دارد که در سال ۱٩٢۰ از دل امپراتوری عثمانی پدید آمد، اما به دلیل کوشش بریتانیا برای حاکم کردن امپراتوری مورد نظر خویش در این کشور و متناسب نبودن شرایط عراق برای این حاکمیت، در فرایند دولت_ملت سازی دچار فروپاشی شد.

وی با اشاره به وجود شکاف های ساختاری و اجتماعی در این کشور افزود: 2 اختلاف عمده در عراق وجود دارد و آن جدایی کرد ها از عرب ها و اهل سنت از شیعیان است. هر چند شیعیان بزرگترین گروه در عراق شامل ٨۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و روحانیون نیز که عمدتا با ایران در تعامل هستند نفوذ گسترده ای در این کشور دارند.

عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اهواز تصریح کرد: آنچه که عده ای خطر موجود در عراق می نامند غالب شدن هویت شیعی بر هویت ملی در این کشور است و دلیل گرایش روحانیون به ایران نیز همین است هر چند به تازگی آنان به دنبال ارجحیت هویت ملی هستند و جمهوری اسلامی نیز به دنبال عراق یکپارچه است که از حاکمیت قدرت مند برخوردار باشد تا کسی ادعای جدایی طلبی نداشته باشد.

انتهای پیام/ ن

بررسی روابط سیاسی ایران و عراق