به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ وقتی زمین از میان توده‌ای از ذرات ریز فضایی به‌جا مانده از دنباله دارها عبور کند، بارش شهابی اتفاق می افتد، در واقع این ذرات مجموعه‌ای از بقایای اجرام کیهانی است که اگر در مدار زمین باشند، با سرعت بسیار زیاد وارد اتمسفر زمین می‌شوند. هر بارش شهابی ظاهرا از ناحیه مشخصی از آسمان نشات می گیرد که به این محل "کانون بارش" گفته می شود.

مسعود عتیقی مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره بارش شهابی ثوری گفت: بارش شهابی ثوری یکی از بارش‌های مشهور سالیانه است که در میانه آبان هرسال به اوج خود می‌رسد، نام این بارش همچون دیگر بارش‌های شهابی، با توجه به قرارداشتن کانون بارش در صورت فلکی گاو (ثور) که از صور 12 گانه فلکی منطق‌البروج می‌باشد، گرفته شده است.

وی درباره زمان بارش شهابی ثوری گفت: این بارش در ساعت 21:30 امشب دوشنبه 14 آبان 97 به اوج خواهد رسید، گمان می‌رود که ZHR (میزان بارش ساعتی سمت‌الرأسی) ثوری 5 و در خوش‌بینانه‌ترین حالت 10 شهاب‌سنگ در ساعت باشد.

عتیقی درباره ویژگی‌های این بارش شهابی اظهار کرد: یکی از ویژگی‌های این بارش که همچون بارش پرساوشی فصل تابستان است، مشاهده شهاب‌های درخشان و آذرگویی‌های بارش شهابی ثوری است. ویژگی‌های خوب بارش ثوری امسال آن است که بدون حضور نور مزاحم ماه در مناطق با افق باز و به دور از آلودگی هوا و مشکلات نور شهرهای بزرگ شرایط به مراتب مناسب‌تری برای مشاهده دارد. به طور معمول در هرجای آسمان شهاب‌های این بارش را می‌توان مشاهده کرد.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران درباره کانون بارش شهابی ثوری تصریح کرد: از امتداد خلاف جهت حرکت شهاب‌ها به نقطه‌ای واحد که همان کانون بارش است، می‌رسیم.

وی با بیان تفاوت شهاب با شهاب‌سنگ، گفت: شهاب‌های یک بارش شهابی ذرات میلی‌متری و میکرومتری هستند و در فاصله 80 تا 150 کیلومتری سطح زمین با برخورد به اتم‌های جو و برانگیخته کردن آنها نور زیادی تولید می‌کنند و قطعا رصد شهاب‌ها برای چشم انسان خطری ندارد و برای مشاهده به ابزار رصد خاصی نیاز نیست، همچنین با توجه به فصل، به رصدگران توصیه می‌شود لباس و نوشیدگی گرم به همراه داشته باشند و برای ثبت شهاب‌ها از دوربین عکاسی ترجیحا با لنزهای زاویه باز استفاده کنند.

مدیر انجمن با اشاره به اهمیت ثبت گزارش از یک بارش شهابی، گفت: ثبت گزارش  با جزئیاتی همچون ذکر دقیق مختصات رصدگاه، نام اعضای گروه رصدی، تعداد شهاب‌های مشاهده شده، بیان قدر هر شهاب (میزان درخشش شهاب‌ها)، تعداد آذرگوی‌های مشاهده شده در بارش، میزان جابجایی شهاب‌ها در آسمان به "درجه"، صورت‌های فلکی که شهاب‌ها در زمینه آنها مشاهده شده و در نهایت تعیین حد قدری آسمان رصدگاه می‌تواند همراه باشد. اگر خوش‌شانس باشید در بامداد سه‌شنبه 16 آبان 97 ساعتی قبل از طلوع مهر تابان موفق به رویت هلال صبحگاهی صفر 1440 می‌شوید که این آخرین دیدار با هلال مذکور است و پس از مدت‌ها غیبت ملکه آسمان، سیاره ناهید، از افق شامگاهی در سمت راست هلال در بامداد سه‌شنبه با درخشش خاصی قابل مشاهده است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران درباره عامل ایجاد بارش شهابی ثوری اظهار کرد: عامل ایجاد این بارش در  جامعه نجومی بسیار بحث برانگیز است. هرچند دنباله‌دار "انکه2p" با دوره تناوب 3.3 سال به عنوان منشأ این بارش است و ذرات به جا مانده از دم این دنباله‌دار در برخورد با جو زمین بارش ثوری را ایجاد می‌کنند. اما گمان می‌رود که دنباله‌دار "انکه" 20 تا 30 هزار سال قبل به یک دنباله‌دار عظیم‌الجثه‌ای تعلق داشته که از هم پاشیده است و ذرات شهاب سنگ ریز و درشت از این پدیده در مدار این دنباله‌دار نیز باقی مانده باشد که در نوامبر 2005 میلادی سازمان فضایی ایالات متحده (ناسا) موفق شد از برخورد یک شهاب‌سنگ( با سرعت 100 هزار کیلومتر بر ساعت!!) با سطح ماه عکس‌برداری کند که فکر می‌کنند به خرده سنگ‌های بجا مانده از دنباله‌دار اولیه مرتبط است.

مسعود عتیقی درباره نام این بارش شهابی تصریح کرد: ذکر این نکته ضروری است که نام دنباله دار "انکه" همچون دنباله‌دار "هالی" قدری متفاوت انتخاب شده، چرا که "پیرمشن" دستیار "شارل مسیه" معروف، در 17 ژانویه 1786 میلادی برای اولین بار کشف شد اما در سال 1819 میلادی مدار آن توسط "یوهان انکه" محاسبه شد و نام دنباله‌دار به جای کاشف آن از نام فرد محاسبه کننده دوره تناوب مداری‌اش گرفته شده است.

انتهای پیام/