به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛شهر شلوغی قبل خود را ندارد اما هرچه به بین الحرمین نزدیک می‌شوی ازدحام هم بیشتر می‌شود.

دو روز از اربعین حسینی گذشته، موکب داران عراقی اطراف حرمین در حال پخت و پز نهار زوار باقیمانده در کربلا هستند. زائران عراقی در کنار زوار کشور‌های آذربایجان، پاکستان، هند و کشور عزیزمان ایران بیشتر به چشم می‌خورند. دمای هوا در کربلا ۲۶ درجه سانتی گراد است.

برای وداع با حضرات عشق دل به دریای عاشقان زدیم، پس از تحویل گوشی‌های موبایل و کفش‌ها و بازرسی از ورودی باب قاضی الحاجات وارد می‌شویم اینجا هرکسی در دل نجوایی با خدا و حرف‌هایی با امام دارد، زائران با نوا نام حسین را بر لب می‌آورند و خادمان به زبان عربی می‌گویند حرکت کنید. هر بار که به صحن می‌آیید انگار چیزی شما را میخ کوب می‌کند، آرام قدم بر می‌دارند، چون فرشتگان الهی در حرم حسین بن علی (ع) عزادار پسر پیغمبر خدا هستند، سر‌ها پایین است. چرایی اش را نمی‌شود فهمید، اما انگار همه خجالت زده اند.

بعد از گذر از بین جمعیت به ورودی ضریح می‌رسی، وصفش محال است. محال ممکن.

در گوشه‌ای از درب ورودی روضه‌ای خوانده می‌شود. زیر گنبد ملکوتی، شنیدن روضه، چه می‌شود گفت؟!

شیعیان با در دست داشتن زیارت نامه، زیارت وارث می‌خوانند.

به ضریح که می‌رسی دعا‌های مختلف اطرافیان گوشت را نوازش می‌دهند، اللهم عجل لولیک الفرج، اللهم ارزقنا شفاعت الحسین یوم الورود، رب اغفر لی و لوالدی و للمؤمنین والمؤمنات...

حالا وقت نماز زیارت است. وقت نمازی است که می‌خوانی و ثوابش را به میزبان مهربان تقدیم می‌کنی. نمازی که آیه به آیه اش تو را بیشتر و بیشتر از قبل به خدا نزدیک می‌کند. همان خدایی که حسین در راهش جان داد و خانواده اش را هم در این مسیر فدایی کرد؛  چه زیباست رضایتی که در آن رضایت خدا باشد. چه محترم است آقایی که خونش به مثابه خون خدا است؛ و حالا زائر ابی عبدالله حاضر است بخاطر حضرتش جان دهد، چون حسین در راه معشوقش جان داد، در راه خدا.

انتهای پیام/