به گزارش گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، شرکت‌های نفتی اعلام می‌کنند اگر قیمت نفت میان سطوح ۵۵ تا ۶۵ دلار برای هر بشکه باشد، می‌توانند به حیات خود ادامه دهند و امور را مدیریت کنند. آنها همچنین هزینه‌هایشان را کاهش و پژوهش‌های لازم برای پایداری در این سطح از قیمت را انجام داده‌اند. بنابراین، هر سطحی بالای این قیمت، به معنای پول جدید برای سهامداران آنهاست و سرمایه‌گذاری اصلی آنها در نفت و گاز را تقویت و گسترده می‌کند.

این شرکت‌ها همچنین درباره هرگونه افزایش بیش از حد قیمت نفت که می‌تواند سبب افت تقاضا و کاهش قیمت‌ها به کمتر از ۳۰ دلار برای هر بشکه شود، هشدار می‌دهند. در واقع، تقاضای نفت می‌تواند سقوط کند و شاهد رشد صفر باشد. همزمان، اقتصاد جهانی، حال و هوای محافظه‌کارانه و جنگ تعرفه میان دو اقتصاد بزرگ جهان، یعنی آمریکا و چین، می‌تواند به‌راحتی سبب ضعف در رشد اقتصاد جهانی شود.

این هشدار واقعی است، اما کشورهای تولیدکننده نفت نمی‌توانند کاری انجام دهند، زیرا مهار و افزایش قیمت در بازار اتفاق می‌افتد. آنها می‌توانند عرضه نفت را تا حد ممکن افزایش دهند، اما فضای سیاسی کنونی سبب گمانه‌زنی می‌شود و از بحران بازار سود می‌جوید و ابهام وضع عرضه نفت را در بر می‌گیرد.

عواملی ناشناخته وجود دارند که بر قیمت نفت فشار می‌آورند، مانند تأثیر منفی توفان بر تولید نفت در آمریکا و همچنین اختلال در تولید نفت دیگر کشورهای عضو و غیر عضو اوپک. خبر خوب ناشی از تقویت قیمت نفت و رسیدن آن به بالای ۶۰ دلار می‌آید.

شرکت‌های نفتی بین‌المللی می‌توانند سرمایه‌گذاری بیشتری داشته باشند و فعالیت‌های اکتشاف‌های نفت و گاز انجام دهند و به این ترتیب، به شرایط سال ۲۰۱۴ میلادی باز گردند که مجموع سرمایه‌گذاری بیش از یک تریلیون دلار بود، در حالی که در سال جاری میلادی این رقم حدود ۶۰۰ میلیون دلار است. کشورهای تولیدکننده نفت نیز می‌توانند از جست‌وجو برای منابع جدید درآمد به جای اتکای تنها به درآمدهای نفتی یا ارتقای سطح زندگی، سرمایه‌گذاری پول در اموری بهتر مانند آموزش، سلامت و ایجاد شغل‌های بیشتر، سود ببرند. سطح قیمت ۸۰ دلار خطرناک نیز است، زیرا می‌تواند شرایطی مطلوب برای فساد، کم‌کاری و کم توجهی به جست‌وجوی جایگزین‌های بهتر برای نفت ایجاد کند.

انتهای پیام/