به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛در فضیلت تلاوت سوره مریم از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده: «هر کس سوره مریم را قرائت نماید، به تعداد تصدیق کنندگان و تکذیب کنندگان حضرت زکریا و یحیی و مریم و عیسی و موسی و هارون و ابراهیم و اسحاق و یعقوب و اسماعیل ده حسنه به او عطا می‌شود و به تعداد کسانی که برای خداوند فرزند قائل شده و قائل نشده اند نیز، ده حسنه به او داده می‌شود.»
همچنین از ایشان نقل شده است: «به کسی که سوره مریم را قرائت کند، ده برابر تعداد کسانی که پیامبران و رسولان نام برده شده در این سوره را تصدیق یا تکذیب کردند، حسنه و درجه داده می‌شود که هر درجه ای، هزار هزار مرتبه بزرگ‌تر از ما بین زمین و آسمان است و به همین تعداد، همسران بهشتی در فردوس به او داده می‌شود و در روز قیامت، همراه متقیان در اولین گروه سابقین، محشور می‌شود.»
حضرت صادق علیه السلام هم فرمودند: هر کس به خواندن سوره مریم مداومت کند، نمیردتا اینکه برسد به آنچه او را بی نیاز سازد، از جان و مال و فرزند؛ و نیز در آخرت از یاران عیسی بن مریم علیه السلام باشد و در آن روز دارای سلطنتی شود مثل سلطنت سلیمان در دنیا.

تلاوت مجلسی آیات ۷۶-۸۹ سوره مریم

وَیَزِیدُ اللَّهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ مَرَدًّا ﴿۷۶﴾
و خداوند کسانى را که هدایت‏ یافته‏ اند بر هدایتشان مى‏ افزاید و نیکیهاى ماندگار نزد پروردگارت از حیث پاداش بهتر و خوش‏فرجام‏تر است (۷۶)
أَفَرَأَیْتَ الَّذِی کَفَرَ بِآیَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَیَنَّ مَالًا وَوَلَدًا ﴿۷۷﴾
آیا دیدى آن کسى را که به آیات ما کفر ورزید و گفت: قطعا به من مال و فرزند [بسیار]داده خواهد شد (۷۷)
أَطَّلَعَ الْغَیْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا ﴿۷۸﴾
آیا بر غیب آگاه شده یا از [خداى]رحمان عهدى گرفته است (۷۸)
کَلَّا سَنَکْتُبُ مَا یَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا ﴿۷۹﴾
نه چنین است به زودى آنچه را مى‏ گوید مى ‏نویسیم و عذاب را براى او خواهیم افزود (۷۹)
وَنَرِثُهُ مَا یَقُولُ وَیَأْتِینَا فَرْدًا ﴿۸۰﴾
و آنچه را مى‏ گوید از او به ارث مى ‏بریم و تنها به سوى ما خواهد آمد (۸۰)
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِیَکُونُوا لَهُمْ عِزًّا ﴿۸۱﴾
و به جاى خدا معبودانى اختیار کردند تا براى آنان [مایه]عزت باشد (۸۱)
کَلَّا سَیَکْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَیَکُونُونَ عَلَیْهِمْ ضِدًّا ﴿۸۲﴾
نه چنین است به زودى [آن معبودان]عبادت ایشان را انکار مى کنند و دشمن آنان مى‏ گردند (۸۲)
أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیَاطِینَ عَلَى الْکَافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا ﴿۸۳﴾
آیا ندانستى که ما شیطان‌ها را بر کافران گماشته‏ ایم تا آنان را [به گناهان]تحریک کنند (۸۳)
فَلَا تَعْجَلْ عَلَیْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا ﴿۸۴﴾
پس بر ضد آنان شتاب مکن که ما [روزها]را براى آن‌ها شماره مى ‏کنیم (۸۴)
یَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِینَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا ﴿۸۵﴾
[یاد کن]روزى را که پرهیزگاران را به سوى [خداى]رحمان گروه گروه محشور مى ‏کنیم (۸۵)
وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِینَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا ﴿۸۶﴾
و مجرمان را با حال تشنگى به سوى دوزخ مى ‏رانیم (۸۶)
لَا یَمْلِکُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا ﴿۸۷﴾
[آنان]اختیار شفاعت را ندارند جز آن کس که از جانب [خداى]رحمان پیمانى گرفته است (۸۷)
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا ﴿۸۸﴾
و گفتند [خداى]رحمان فرزندى اختیار کرده است (۸۸)
لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئًا إِدًّا ﴿۸۹﴾
واقعا چیز زشتى را [بر زبان]آوردید (۸۹)

انتهای پیام/