به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، هزاران نفر از مردم بافران امروز در عزای پسر فاطمه (س) و سید وسالار شهیدان عاشقانه ارادت خود را به ساحت مقدس آن حضرت (ع) نشان دادند.

اجرای سنت دیرینه تعزیه در حسینیه بافران

تعزیه روز عاشورا نیز با قرائت زیارت عاشورا شروع دسته روی هیئت‌های سینه زنی و زنجیرزنی و حرکت به مساجد شهر همچنین نمایش نمادین حادثه واقعه خونین کربلا به اوج خود رسیده و شور حسینی تبلوری دیگر می‌یابد.

روبرو شدن سپاه یزیدیان با یاران اباعبدالله الحسین (ع) از مهم‌ترین بخش تعزیه روز عاشورا در این شهر است که با رجز خوانی سران سپاه کفر، نمایش حادثه کربلا آغاز و بازیگران نقش یاران امام حسین (ع) که برای بیان شجاعت دلیرمردان کربلا لباس رزم برتن کرده یکی پس ازدیگری به میدان می‌آیند.

در این روز که تعزیه نبرد امام حسین (ع) ویارانش با سپاه کفر پایان می‌یابد، خیمه‌های نمادین سالار شهیدان به آتش کشیده می‌شود و بازیگران اهل بیت (ع) در محاصره دشمن با سوار بر شتر‌ها راهی اسارت می‌شوند.

شال زنی نماد حزن وماتم بافرانی‌ها در روز عاشورا

یکی از شیوه‌های حزن آور و اثر گذار عزاداری شال زنی بافران نائین است که در روز عاشورا به اوج خود می‌رسد یک ساعت قبل از ظهر عاشورا، دسته شال زن یا شال گردن پیشاپیش دیگر دسته‌ها حرکت می‌کنند. آنان با شنیدن صدای دهل حرکت خود را آغاز می‌کنند.

این دسته، نوحه خوان مخصوصی نداشته، ابتدا به دو دسته تقسیم می‌شوند و در هر دسته یک نفر نظم و هماهنگی رابر قرار می‌سازد و نوحه‌ها را با حرکت دست و کشیدن صدا پاسخ می‌دهند.

آنان شالی به رنگ سیاه یا سبز بر گردن می‌آویزند و در حالی که یک سوی آن رهاست، سوی دیگر را در دست گرفته، با نظم خاص و هماهنگ با نوحه دسته، گاه آن را بالا آورده بر شانه می‌افکنند و گاه فرو برده در دست نگاه می‌دارند.

افراد در کنار یکدیگر قرار گرفته به شکل دسته جمعی حرکت می‌کنند یک دسته در حالی که با صدای کشیده می‌گویند: «یا حسین»، شال‌ها را با دست راست بر شانه راست خود می‌افکنند و دسته دیگر با همان شیوه پاسخ می‌دهند: «کو حسین» و با چهره‌های غم گرفته و حزن آلود مانند کسانی که عزیزترین بستگان خود را از دست داده اند در سوگ سالار شهیدان و یاران با وفایش اشک می‌ریزند و فضایی معنوی و روح بخش می‌آفرینند و به آرامی به سوی حسینیه می‌روند. دسته‌های دیگر نیز به دنبال دسته شال زن حرکت می‌کنند.

در حسینیه بافران این گروه در کناری توقف کرده، بقیه دسته‌ها در داخل حسینیه دور می‌زنند و هر گروه نقش خاص خود را ایفا می‌کند و فضا را کاملاً کربلایی می‌سازند و صحنه‌های عاشورا را تجسم می‌بخشند.

دسته شال زن، از پیران و میانسالان تشکیل می‌شود و از وقار و متانت خاصی برخوردار است و یاد خاطره حبیب بن مظاهر، پیرغلام امام حسین (ع) را تداعی می‌کنند.

پیام زنده ماندن این سنت آن است که جاذبه عشق حسینی در تسخیر قلب‌ها بی رقیب است و گذشت روزگاران با آنکه کوه‌ها را می‌فرساید قادر نیست این عشق را ازدل‌ها بزداید بلکه مانند نسیمی که بر خرمن آتشی بوزد آن را شعله ور می‌سازد.

گل بر سر مالیدن مردم بافران در روز عاشورا نمادی از حسرت بی پایان در غم حسین (ع)

در کمتر جایی از جهان دیده شده که انسان با دست خویش خاک و گل بر سر کند، اما در بافران این سنت در ایام عزاداری سالار شهیدان و به معنای حسرتی عظیم و بی پایان اجرا می‌شود.

سنت "گل مالی" در بافران با گل متبرک به نیت عزاداری امام حسین (ع) هر ساله در روز عاشورا جزء عزاداران حسینی در این شهر است غم و ماتمی که این فضای معنوی و روحانی شهر دارد بیش از آن است که بتوان در چند سطر آن را معنا کرد، باید باشی و ببینی تا بدانی غم و ماتم نوای حسینیان چگونه دوستداران حسین (ع) را از شهر‌های مختلف کشور به این شهر می‌کشاند.

نخل‌گردانی روز عاشورا کهن‌ترین آئین عزاداری بافران

نخل‌گردانی روز عاشورا کهن‌ترین آئین عزاداری مردم بافران در روز عاشورا و در سوگ شهادت امام حسین (ع) و ۷۲ تن از یاران باوفایش است؛ امام و شهدایی که تشییعی متفاوت از همه انسان‌ها داشتند و سر‌ها بر نیزه‌های عداوت قرار گرفت.

در روز عاشورا، ۲ نخل در شهر بافران به حرکت در می‌آید. در روز عاشورا پس از ورود خیل عظیم دست‌های شالزنی، سینه زنی و کاروان نمادین اسرا، هر دو نخل در بین مردم به صورت هفت مرتبه به چرخش در می‌آید و به دور بقعه شهدای گمنام طواف داده می‌شود .

پس از اجرای این آئین‌های سنتی نماز ظهر عاشورا اقامه و با توزیع غذای نذری بین عزاداران به پایان می‌رسد.

انتهای پیام/ی

عزاداری عاشورای حسینی در نائین