«متروکه» و «قبرستان» واژه‌هایی است که فعالان اقتصادی از واحد‌های تولیدی به خاطر دارند، شرایط کار آن‌قدر سخت شده که گزینه مهاجرت به استان‌های دیگر پیش روی آن‌ها قرارگرفته است.

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ؛حوزه صنعت و تولید به‌عنوان رکن اقتصاد ملی طی سال‌های گذشته با چالش‌های متعددی مواجه بوده، چالش‌هایی که هرکدام منجر به خسارات جدی به پیکره این بخش شده است.

صنعت به‌عنوان یکی از شاخص‌های توسعه در هر جامعه‌ای تلقی شده و به‌طورقطع صنعت بانشاط و پویا می‌تواند نقش مؤثر و انکار نشدنی در فراهم آوردن شرایط توسعه‌یافتگی یک جامعه ایفا کند.

زخم عمیق صنعت لرستان و مهاجرت فعالان اقتصادی

طی سال‌های اخیر مشکلات متعدد از تحریم‌ها و نوسان نرخ ارز گرفته تا تورم و سود‌های بالای بانکی در کنار سیاست‌های بی‌ثبات اقتصادی بخش صنعت و تولید کشور را با مشکلات زیادی مواجه کرد، مشکلاتی که منجر به از دست رفتن بخشی از اشتغال و تولید این بخش مهم اقتصادی شد.

این در حالی است که صنعت لرستان طی دهه‌ها و سال‌های گذشته با واگذاری‌های اشتباه به برخی افراد دچار مشکلاتی جدی شد و صد‌ها کارگر بیکار را در دامن این استان به حال خود وانهاد.

مدت‌ها صنایع راکد و نیمه تعطیل لرستان به‌عنوان یکی از دغدغه‌های مهم در نزد دولتمردان و سایر مسئولان محسوب می‌شد به‌طوری‌که اعتراض‌های مکرر و تجمع پی‌درپی کارگران این صنایع در مکان‌های مختلف موجب چالشی جدی در این استان شده بود.

طی سال‌های گذشته کارخانه پارسیلون خرم‌آباد، مجتمع کشت و صنعت لرستان و دیگر صنایع این استان با رکود و تعطیلی خود توسعه صنعتی لرستان را نیز در هاله‌ای از ابهام فروبرده بودند که البته برخی از آن‌ها دست روی زانوی همت گذاشته و بار دیگر بلند شدند.

این در حالی است که دغدغه‌ها و مطالبات مردم در طول سفر‌های هیئت دولت به این استان و تصویب مصوباتی درزمینهٔ تعیین تکلیف صنایع بحران دار این استان خود نشان از عمق نگرانی مردم لرستان از وضعیت حاکم بر صنعت استان داشت، مصوباتی که بسیاری از آن‌ها تنها منجر به سنگین شدن بار بدهی برخی از این واحد‌ها شد.

اما موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود و واحد‌های اقتصادی متوسط و کوچک نیز این روز‌ها درگیر شرایط نامساعد تولیدی هستند که حیات آن‌ها را به خطر انداخته است؛ تصمیمات بی‌ثبات و متعدد ارزی، فشار دستگاه‌های حوزه بیمه، بانک، مالیات و ... به واحد‌های اقتصادی، بروکراسی اداری و عدم‌حمایت از واحد‌های تولیدی هرروز عرصه را بر فعالیت آن‌ها تنگ‌تر می‌کند.

جدیت و حساسیت موضوع را تنها در گفت‌وگویی کوتاه با فعالان اقتصادی می‌توان دریافت، فعالان اقتصادی که این روز‌ها دیگر نایی برای فریاد زدن مشکلات خود ندارند و به مهاجرت به دیگر شهر‌های کشور که شرایط کار در آن‌ها مساعدتر است روی آورده‌اند.

۵۱ واحد تولیدی مجبور به تعدیل نیرو شدند

مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی لرستان در تازه‌ترین نشست خود با خبرنگاران اعلام کرده است که ۵۱ واحد تولیدی و صنعتی لرستان از حمایت‌های قانون بیمه بیکاری استفاده کرده‌اند.

علی آ. شتاب بابیان اینکه بیمه بیکاری به کارگر واحد تولیدی تعلق می‌گیرد که به‌طور غیرارادی یا به خاطر شرایط اقتصادی اخراج می‌شوند و درواقع نیرو‌های تعدیل‌شده هستند، تصریح کرد: دو هزار و ۵۶۰ نفر در سال گذشته بیمه بیکاری دریافت کرده‌اند.

آمار بیمه بیکاری و واحد‌هایی که از این قانون حمایتی استفاده کرده‌اند خود گویای آن است که شرایط اقتصادی و جو حاکم بر بازار واحد‌های صنعتی را مجبور به تعدیل نیرو کرده و استمرار این وضعیت قطعاً این واحد‌های تولیدی را به ورطه تعطیلی می‌کشاند.

کارشناسان و مدیران لرستان توانایی فراهم کردن زمینه سرمایه‌گذاری را ندارند

علی نظر صالح نیا رئیس هیئت‌مدیره شرکت داروسازی خرمان در این رابطه بابیان اینکه لرستان زیرساخت‌های اداری لازم را برای سرمایه‌گذاری ندارد، اظهار داشت: کارشناسان و مدیران توانایی لازم برای فراهم کردن زمینه سرمایه‌گذاری در استان را ندارند.

وی بابیان اینکه برخی مدیران مشکلات واحد‌های تولیدی را مربوط به خود نمی‌دانند و می‌گویند اگر مشکلی وجود دارد تنها به خود سرمایه‌گذار برمی‌گردد و باید او آن را رفع کند، ادامه داد: برای مدیران مهم نیست که واحد اقتصادی چه مشکلی دارد و می‌گویند اگر مشکلی وجود دارد، مربوط به خودت است.

واحد‌های تولیدی شبیه «قبرستان» شده‌اند

رئیس هیئت‌مدیره شرکت داروسازی خرمان بابیان اینکه اگر واحد تولیدی کار کند و یا فعال نباشد برای مدیران ارشد استان مهم نیست، ادامه داد: واحد‌های تولیدی استان مانند قبرستان هستند که می‌خواهند مرده را در آن دفن کنند و مدیران به‌هیچ‌عنوان کاری به آن ندارند.

صالح نیا با اشاره به اینکه مدیریت استان درمجموع به‌اندازه یک شغل نمی‌توانند به حوزه تولید کمک کنند، تصریح کرد: دغدغه مجموعه مدیریت استان آن چیزی که واحد‌های تولیدی می‌خواهند نیست.

وی بابیان اینکه تاکنون ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان مصوبه داشته‌ایم تا به واحد ما تسهیلات پرداخت کنند، اما هنوز یک دینار آن را نتوانسته‌ایم جذب کنیم، افزود: واحد تولیدی من نه معوق دارد، نه به بانک، بیمه، دارایی، گاز و ... بدهی دارد و این در حالی است که موردحمایت قرار نمی‌گیرم.

تصمیم گرفته‌ام از لرستان بروم و در کرج سرمایه‌گذاری کنم

رئیس هیئت‌مدیره شرکت داروسازی خرمان بابیان اینکه این امر موجب شده که تصمیم بگیرم از لرستان بروم و در کرج سرمایه‌گذاری کنم، عنوان کرد: دغدغه مجموعه مدیریت استان توسعه نیست، توسعه‌نیافتگی است.

صالح نیا با تأکید بر اینکه واحد ما، شاخص گیاهان دارویی کشور است و این در حالی است که جهاد کشاورزی استان به ما گفته‌اند که ما شرایط لازم را نداریم، بیان داشت: اگر ما شرایط نداریم، چه کسی شرایط دارد؟ وزیرانی که از واحد ما بازدید داشته‌اند، این واحد را به‌عنوان شاخص معرفی کرده‌اند.

وی بابیان اینکه سال گذشته ۴۰۰ میلیارد تومان طرح به بانک معرفی کرده‌اند و این در حالی است که همه این تسهیلات برگشت‌خورده است، گفت: این امر به این دلیل بوده که تسهیلات را به فردی داده‌اند که فقط قصد دریافت وام را داشته است، این فرد نه هویت دارد، نه شناسنامه دارد.

کارخانه‌ها متروکه شده‌اند و این شرایط به‌خصوص در مرکز استان وجود دارد

رئیس هیئت‌مدیره شرکت داروسازی خرمان تصریح کرد: این در حالی است واحد ما که شرایط دریافت تسهیلات را دارد به بانک معرفی نمی‌کنند.

صالح نیا بابیان اینکه کارخانه‌های استان متروکه شده است، گفت: این شرایط به‌خصوص در مرکز استان وجود دارد.

وی با تأکید بر اینکه از سال ۷۳ تاکنون در خرم‌آباد در حال فعالیت هستیم، ادامه داد: امروز از خرم‌آباد دارم می‌روم، هیچ‌کسی نمی‌تواند اینجا کار کند.

از صبح که از خواب بیدار می‌شویم باید با همه ادارات بجنگیم

رئیس هیئت‌مدیره شرکت داروسازی خرمان با اشاره قول مساعد معاون اقتصادی رئیس‌جمهور برای حمایت مالی از این واحد اقتصادی گفت: مقرر بود که در این زمینه با مساعدت و همکاری استاندار یک چک برای حمایت صادر شود و این در حالی است که هنوز این امر تحقق پیدا نکرده است.

صالح نیا رئیس هیئت‌مدیره شرکت داروسازی خرمان با اشاره به وضعیت بازار و تغییرات ارزی گفت: باوجوداین عوامل، ما مشکلی نداریم و می‌توانیم ۱۰ برابر هم کارکنیم، اما از صبح که از خواب بیدار می‌شویم باید با همه ادارات بجنگیم تا کار ما انجام شود.

نمی‌توانیم مواد اولیه موردنیاز کارخانه را وارد کنیم

رازمیک مهرابی یکی دیگر از فعالان اقتصادی لرستان با اشاره به اینکه در حال حاضر ما گرفتار هستیم و کارخانه در حال تعطیل شدن است، اظهار داشت: نمی‌توانیم مواد اولیه را وارد کنیم.

وی بابیان اینکه یک ماه است که نمی‌توانیم مواد اولیه موردنیاز کارخانه تأمین کنیم، عنوان کرد: کسانی هم که ثبت سفارش کرده‌اند نمی‌توانند مواد اولیه را وارد کنند.

بی‌ثباتی بازار، تغییرات نرخ ارز و ... عامل به وجود آمدن این مشکلات است

این فعال اقتصادی در لرستان بابیان اینکه بی‌ثباتی بازار، تغییرات نرخ ارز و ... عامل به وجود آمدن این مشکلات است، ادامه داد: تولیدکننده امروز مانند باغدار است، ما مواد اولیه نداریم، من به‌عنوان‌مثال از ۲۰ نوع مواد اولیه‌ای استفاده می‌کنم، ۱۸ نوع رادارم، اما بقیه را ندارم و به هرکدام از واردکنندگان هم زنگ می‌زنم، می‌گویند نمی‌توانیم وارد کنیم.

مهرابی بابیان اینکه وقتی‌که کمبود مواد اولیه داشته باشم، نمی‌توانم تولید هم کنم، گفت: بانک‌ها نیز به‌هیچ‌عنوان با واحد‌های تولیدی همکاری ندارند.

هرچه کارکرده‌ایم برای بیمه، بانک و دولت بوده

وی ادامه داد: من تسهیلاتی را از بانک گرفته‌ام، اصل تسهیلات را بازپرداخت کرده‌ام، چند میلیارد تومان هم‌سود و جریمه آن بوده که آن‌هم خودش به سرمایه تبدیل‌شده است، با این اوصاف هرچه ما در این چند سال کارکرده‌ایم یا برای بانک بوده، یا برای بیمه بوده است و یا برای دولت بوده است.

این فعال اقتصادی لرستان در حوزه تولید لنت ترمز خودرو تصریح کرد: سرمایه ما هم هر میزانی بوده به یک‌چهارم کاهش‌یافته است.

حاضرم کارخانه را مجانی بدهم و بروم

مهرابی با اشاره به مشکلات بیمه‌ای برای واحد اقتصادی خود عنوان کرد: ارزش‌افزوده مالیاتی یکی دیگر از مشکلات ما است که بار‌ها ما در رابطه با این مشکل صحبت کرده‌ایم، اما به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم.

وی بیان داشت: من در شهرک صنعتی شماره یک خرم‌آباد یک شهر ساخته‌ام؛ انبار، سوله، ساختمان و ... را احداث کرده‌ام، اگر کسی پیدا شود حاضرم آن را مجانی به او بدهم و بروم؛ شرایط کار واقعاً سخت شده است.

به‌هرروی پیکر صنعت لرستان در هر گوشه‌ای با زخم‌های کهنه‌ای درگیر است، زخم‌هایی که درمان آن‌ها نیازمند تدبیر و چاره‌اندیشی جدی بوده و هرروز تأخیر در مداوای این بیمار محتضر می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری در بخش اشتغال و تولید به دنبال داشته باشد.

اختصاص تسهیلات با نرخ سود پایین و مدت بازپرداخت بالا برای واحد‌های صنعتی، رفع مشکلات ارائه وثیقه‌های واحد‌های صنعتی، تعیین تکلیف بدهی‌های واحد‌های تولیدی، اعمال شرایط بانکی خاص برای پرداخت تسهیلات به واحد‌های مشکل‌دار، تأمین سرمایه در گردش موردنیاز، تأمین زیرساخت‌ها در شهرک‌ها و نواحی صنعتی، اعمال سیاست‌های درست اقتصادی، کنترل نوسان نرخ ارز، اصلاح ساختار‌های اداری پیش روی سرمایه‌گذار و ... ازجمله راهکار‌هایی است که صنعتگران در راستای رفع مشکلات واحد‌های صنعتی مطرح کرده‌اند که امید می‌رود موردتوجه مسئولان قرار گیرد.

منبع :مهر

انتهای پیام/پ