به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سال ۱۳۲۸ بود که حسین در روستای بصل کوه از توابع رامسر به دنیا آمد. کودکی هایش در روستا گذشت و همان جا بود که دوران تحصیل را به پایان رساند.تقویم که به سال ۱۳۴۹ رسید، حسین برای گذراندن خدمت سربازی راهی شد و این ایام دو سالی گذشت و از آنجایی که حسین بسیار به خلبانی علاقه داشت، وارد دانشکده خلبانی نیرو‌های هوایی شد و دوره مقدماتی پرواز را گذراند می‌خواستند برای دوره پیشرفته او را به امریکا بفرستند که زمانی فرصت خواست تا دیداری با خانواده تازه کند و در این ملاقات مادر را در امور مالی خود وکیل کرد تا همه حقوق ماهیانه اش را خرج فقرا و نیازمندان کند.

دانشگاه شپارد و سپس دانشگاه تگزاس دو مرکز تحصیلی بودند که حسین در آنجا تخصصش را گذراند و آنقدر خوش درخشید که عنوان دانشجوی ممتاز را به خود اختصاص داد و مایه افتخار ایرانیان تا جایی که همه اساتیدش از او به عنوان یک دانشجوی برجسته یاد می‌کردند؛ همین ایام بود که حسین به دلیل مهارت خاصی که در خلبانی کسب کرده بود موفق به گذراندن دوره شلیک موشک ماوریک شد.

بیشتر بخوانید:خلبانی که «گرگ آسمان» لقب گرفت +تصاویر 

حسین با کسب گواهینامه خلبانی هواپیمای اف ۴ به کشور بازگشت و پایگاه ششم شکاری بوشهر شد محل خدمتش.جنگ تحمیلی آغاز شد و مسئولیت‌های حسین سنگین و وقت آن رسیده بود تا مهارت هایش را به رخ دشمن بعثی بکشد.

نیروی هوایی دو عملیات را طراحی کرد که یکی از آن‌ها سهم پایگاه هوایی بوشهر بود و هدفش پایگاه شعیبیه در استان بصره.حسین مامور شد تا با مهارتی که در شیرجه زدن داشت، راهی عملیات شود، همین کار را کرد و همه اهداف عملیات البرز را با موفقیت بمباران کرد و به پایگاه بازگشت.

عملیات مروارید طراحی شد و روز هفتم آذر ماه سال ۵۹ همزمان نیرو‌های دریایی و هوایی ارتش دو اسکله البکر و الامیه عراق را مورد حمله قرار دادند. او در این عملیات چنان رعشه بر تن ناوچه‌های عراقی انداخت و پشت سر هم آن‌ها را مورد اصابت قرار داد.

خسارت او در این عملیات به ارتش رژیم بعث چیزی در حدود ۲۴۰ میلیون دلار بود که در شکار ناو‌های اوزا، مین جمع کن ها، ناو‌های نیروبر و اژدرافکن‌ها بود تا جایی که عراقی‌ها او را حسین ماوریک یا قاتل اوزا نام گذاشتند.

تبحر حسین تا جایی بود که از هواپیمای خودش پیاده و با سوار شدن بر هواپیمای دیگر ناو‌ها را مورد اصابت قرار می‌داد و آنقدر در استفاده هواپیمای اف ۴ و مانور‌های مختلف مهارت داشت که در هر شیرجه می‌توانست چندین هدف را مورد اصابت قرار دهد.

هدایت هواپیمای اف ۴ به وسیله حسین، مساله‌ای بود که نشریات جنگی امریکا چه در زمان حیاتش و چه پس از شهادتش به آن پرداختند تا جایی که در سال ۲۰۰۶ یکی از این نشریات ویژه نامه‌ای درباره مهارت‌های پروازی، ابتکار عمل و خلاقیت‌های او منتشر کرد و از او به عنوان بهترین خلبان اف ۴ جهان نام برد.

باز هم جمعی از بهترین‌های نیرو‌های هوایی برای عملیاتی سرنوشت ساز دور هم جمع شدند و حسین نیز یکی از آن‌ها بود و قرارشان این بود که پایگاه‌های الولید را که عراق همه هواپیماهایش را در این نقطه ذخیره کرده بود، مورد حمله قرار دهند. پانزدهم فروردین ماه سال ۶۰ بود که عملیات صورت گرفت و حسین نیز باز خوش درخشید و با مانوری زیبا همه بمب‌های خود را بر اهداف از پیش تعیین شده ریخت.

حسین کار را به جایی رساند که بعثی‌ها برای مرده یا زنده اش جایزه گذاشتند.ماموریتی دیگر به پایگاه داده شد و این بار هم خلعتبری برای انجامش انتخاب شد و هدف، پشت سر نیرو‌های پشتیبانی عراق بود که باید به شدت بمباران می‌شد و... در حین عملیات حسین متوجه خانه‌های متحرکی شد و به جای بمباران هدف، آن‌ها را مورد اصابت قرار داد و با مهارتی که ویژه خودش بود با یک شیرجه همه آن خانه‌ها را از بین برد و بلافاصله به پایگاه برگشت و مساله را در گزارشش توضیح داد.

فردایش خبر رسید که او گل کاشته است و موفق شده با این عملیات، ۴۸ افسر عالی رتبه و دو ژنرال ارتش بعث را که داخل خانه‌های متحرک بودند از بین ببرد.

بیش از ۷۰ عملیات برون مرزی را در کارنامه خود به ثبت رساند و پزشکان از او خواستند که دیگر پرواز نکند، اما حسین گوشش به این حرف‌ها بدهکار نبود و حفظ آرامش مردم و کشورش برایش بیشتر از جان خودش اهمیت داشت.

بهار ۶۴ در راه بود و همه خود را برای رفتن نزد عزیزانشان آماده می‌کردند، اما حسین چنین قصدی نداشت و وجدانش به او اجازه رفتن نمی‌داد شاید به او الهام شده بود که باید راهی سفر آخرت شود؛ و درست اولین روز از سال جدید او را به مهمانی آلاله‌ها دعوت کردند و برای همیشه خستگی‌های سال‌های سخت جنگ به پایان رسید و حسین آرام گرفت.

منبع:جماران

انتهای پیام/

بهترین خلبان اف ۴ از نظر یک نشریه جنگی امریکایی کیست؟