به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان، پایگاه اینترنتی راشاتودی در مطلبی نوشت: اگر جهان بر اساس منطق آمریکایی اداره شود چه شکلی خواهد داشت؟ تو تحریم می شوی! تو را بمباران می کنم! به تو حمله می کنم و... آمریکا مجازات های متنوعی برای کشورهایی که بر خلاف سیاست هایش عمل می کنند، دارد که اجرای آن ها استانداردهای جهانی را تخریب می کند. روزی نیست که این قدرت استعماری در امور داخلی یک کشور دخالت نکند یا اوضاع جهان را بر هم نریزد.
در ادامه این مطلب آمده است: «آمریکا» نخستین واژه ای است که با «تحریم» در ذهن تداعی می شود. این کشور از پنجشنبه گذشته هیچ کشوری را تحریم یا تهدید به تحریم نکرده است. در حال حاضر، آمریکا برنامه های تحریم های فعال علیه 20 کشور جهان از بلاروس گرفته تا زیمبابوه را اجرا می کند. نکته جالب در خصوص تحریم های آمریکا علیه کشورها این است که هزینه ای که دولت های واشنگتن برای تحریم کشورها پرداخت می کنند برابر با هزینه ای است که برای تحریم خود آمریکا ممکن است استفاده شود.
یکی از تحریم های اخیر آمریکا علیه ایران بوده است. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا همواره یکی از مخالفان توافق هسته ای ایران [برجام] بوده است. او پس از ورود به کاخ سفید بارها اعلام کرد که از این توافق خارج می شود و در ماه مه با طرح ادعایی مبنی بر حمایت ایران از تروریسم، این تصمیم خود را اجرا کرد. وی همچنین تاکتیک قلدرمآبانه همیشگی آمریکا را اجرا و دستور اعمال تحریم های جدید علیه ایران را صادر کرد. برخی از تحریم ها از ماه اوت سال جاری میلادی آغاز شده اند و بخش دیگری از تحریم ها قرار است از 4 نوامبر به اجرا در آید.
در ادامه این مطلب آمده است: از دیدگاه آمریکایی، جرم اصلی تهران که مستحق به تحمل تحریم ها است، شکست دادن تروریسم در خاورمیانه است؛ تروریسمی که با پشتیبانی آمریکا و غرب در عراق و سوریه پایدار مانده بود. اگر قرار باشد کشوری را به دلیل رفتارهای خصمانه و حمایت از تروریسم تحریک کنند بدون شک آن کشور آمریکاست نه ایران. به علاوه، اگر از منطق آمریکایی پیروی شود، کشورها و موسسات مالی که با این کشور تجارت دارند نیز به همان اندازه تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.
راشاتودی در بخش دیگری از این مطلب آورده است: روسیه از سال 2014 به واسطه الحاق کریمه به این کشور، هدف تحریم های واشنگتن بوده است. آمریکا مدعی است روسیه با الحاق کریمه، تمامیت ارضی و حاکمیت اوکراین را نقض کرده و ثبات و امنیت این کشور را به خطر انداخته است. در ماه آوریل نیز گزارش شد، آمریکا به طور غیرقانونی حدود 30 درصد از اراضی سوریه را -که بیشتر آن شامل مناطق نفت خیز هستند- به اشغال خود درآورده است. آیا همانطور که مردم کریمه با برگزاری رفراندوم خواستار ملحق شدن به روسیه بودند، مردم سوریه نیز خواستار اشغالگری آمریکا هستند؟ در مورد اول، مردم کریمه با خواست و تمایل خود برای الحاق به روسیه تصمیم گرفتند. این در حالی است که اشغالگری آمریکا در سوریه بخشی از سیاست های خصمانه و جاه طلبانه دولت واشنگتن است. هرچند با کمک رسانه های خود سعی بر این دارد که اشغالگری خود در سوریه را در راستای هدفی به اصطلاح مبارزه با تروریسم توجیه کند.
بخش دیگری از تحریم های واشنگتن علیه مسکو به واسطه طرح ادعایی مبنی بر دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2016 است. به رغم اینکه آمریکا تاکنون موفق به ارائه اسنادی در این خصوص نشده است ولی بارها روسیه را متهم به دستکاری انتخابات آمریکا کرده است. این در حالی است که بر اساس گزارش مستند مجله تایم، آمریکا از سال 1996 در انتخابات بی شماری در کشورهای دیگر جهان دخالت کرده است. بر اساس استانداردهای آمریکا، اگر شمار دخالت های دولت های واشنگتن را در انتخابات دیگر کشورها درنظر بگیریم، بیش از نیمی از کشورهای جهان باید آمریکا را به واسطه دخالت در انتخاباتشان تحریم کنند.
تنها کشوری که به سادگی در امور داخلی آمریکا دخالت دارد اسرائیل است. اما آمریکا نه تنها تصمیمی برای تحریم اسرائیل ندارد بلکه قانون گذاران آن اخیرا خواستار افزایش 38 میلیارددلاری کمک های نظامی آمریکا به اسرائیل شده اند.
آمریکا به واسطه ماجرای مسمومیت سرگئی اسکریپال، جاسوس دو جانبه روس نیز مسکو را تهدید به تحریم کرده است. واشنگتن خواهان آن است که روسیه ظرف 90 روز ثابت کند از تسلیحات شیمیایی و بیولوژی استفاده نمی کند. این اولتیماتوم واشنگتن در حالی که خود هنوز انبارهای مخفی سلاح های شیمیایی خود را حفظ کرده است، قابل اجرا نیست.
مسکو در سال 2017، پروسه نابودی سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی را تکمیل کرد.
آمریکا کشورهای دیگر همچون زیمبابوه را با این ادعا که «انتخابات آزاد و منصفانه» ندارد تحریم کرده است.
در انتهای این مطلب آمده است: نظام سیاسی آمریکا به وسیله گروه های ثروتمند بزرگ و قدرتمند کنترل می شود. دو حزب بزرگ این کشور با پیش کشیدن مسئله حقوق بشر و ابراز نگرانی برای مردم دیگر کشورها، شرایط دخالت آمریکا در امور داخلی آنها را فراهم می کنند. در حقیقت، برخی از بدترین کشورهای حامی حقوق بشر در جهان از جمله عربستان سعودی و اسرائیل، متحد بسیار نزدیک آمریکا هستند که به گونه ای شرایط را برای حضور و دخالت آمریکا فراهم می کنند. صلح، امنیت، ثبات، حاکمیت، و تمامیت ارضی واژه هایی هستند که آمریکا طی 30 سال گذشته با کمک آنها ده ها هزار انسان در نقاط مختلف جهان را به کام مرگ کشانده و زمینه زوال کشورهایی که مخالف آن بوده است را فراهم کرده است.
انتهای پیام/