به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ "توی دروازه، توی دروازه، تمام کار، تمام کار، ما رفتیم جام جهانی، ایران میره به روسیه، سلام جام جهانی، سلام روسیه، سلام مسکو ، سلام سن پترزبورگ، ما اومدیم"

این جملات جواد خیابانی پس از گلزنی مهدی طارمی به ازبکستان و صعود ایران به جام جهانی 2018 روسیه بود. ما رفتیم به جام جهانی تا به رویاهای مان برسیم اما این اتفاق رخ نداد تا همچنان در آرزوی رسیدن به مرحله حذفی جام جهانی باشیم.

به سرزمین تزارها صعود کردیم و بازی های درخشان تیم ملی ایران در مقابل 3 تیم برتر فوتبال جهان، از بهترین بازی های تاریخ ایران در جام جهانی بود که سبب شد مردم به افتخار پسران پارسی کلاه از سر بردارند و با چشمانی گریان شادی کنند. گریه هایی که از بغض صعود نکردن و خوشحالی از روی بازی های زیبا بود.

1 پیروزی 1 تساوی و 1 شکست، مساوی بود با یک رضایتمندی صد در صدی در گروهی که اسمش مرگ بود و تنها چند سانتی متر تا صعود ایران و حذف پرتغال فاصله بود اما ضربه مهدی طارمی در دقیقه 94 به بیرون رفت تا آه و افسوس 80 میلیون ایرانی و هوادار فوتبال به آسمان رود.

10  میلیون پرتغالی تا مرز سکته پیش رفتند و میلیارد ها بیننده به احترام بازی غیرتمندانه ما کلاه از سر برداشتند و اکثر کارشناسان فوتبال جهان ، ما را لایق صعود به مرحله حذفی دانستند اما این اتفاق رخ نداد و از جام جهانی کنار رفتیم.

رونالدو معروف به سی آر 7 ، تمام افتخارات ممکن را در چندین سال اخیر ذخیره کرد تا دو دستی تمام داشته هایش را توی بغل دلاور مرد لرستانی ایران خالی کند اما بیرانوند توپ را در آغوش گرفت و سرش را روی توپ گذاشت تا به رویایش برسد. رویایی که در زیر پله های باشگاه نفت و برج آزادی به آن فکر می کرد.

موج شادی و شور در محل برگزاری دیدار های ایران و خیابان های پایتخت و کشورمان به اوج رسید و مردم تا صبح به خوشحالی  پرداختند. از مسابقات جام جهانی حذف شدیم اما بازیکنان در قلب 80 میلیون ایرانی صعود کردند و ما نیز به این پسران که افتخار مان هستند، می نازیم.

ایران مقتدرانه با جام وداع کرد تا جام جهانی از این به بعد نماد غیرت را از دست بدهد.

قهرمان اروپا نفسش گرفت، رونالدو و 10 ستاره نام آشنای فوتبال خود را به زمین زدند، وقت تلف کردند و یک چشم شان به سوت داور و چشم دیگرشان به ساعت ورزشگاه بود تا بازی تمام شود. یوزهای ایرانی بی امان می تاختند و پرتغالی ها سعی در دفاع کردن داشتند اما آنها مُردند تا توانستند ایران را ببرند و به مرحله حذفی راه یابند.

خاطرات تلخ روز های گذشته با قطره های عرق از روی صورت یوز های ایرانی سرازیر می شد و سختی های چند ماه اضطراب و استرس، زخم زبان و ...مثل پرده سینما جلوی چشم هایشان به نمایش در آمده بود و همه این خاطرات از آن قرعه لعنتی شروع شده بود.

اسپانیا قهرمان جهان، پرتغال قهرمان اروپا و دارنده مرد شماره یک فوتبال جهان با 5 توپ طلا ، مراکش قهرمان آفریقا و تنها تیمی که بدون گل خورده به روسیه رسیده بود، گروه سختی را برای ما تشکیل دادند اما ما نیز بدون ترس و با شجاعت بازی کردیم و غیرتمندانه حذف شدیم.

تیم چهارم اما قهرمان آسیا نبود، مرد طلایی با توپ طلا نداشت، اسم و رسم بازیکنانش جهانی نبود و این واقعیت گروه مرگ بود اما فضای مجازی جولانگاه افرادی شده بود که با این دستاویز هر روز اقتدار بازیکنان فوتبال ایران را در قیاس با ستاره های گروه مرگ به تمسخر می گرفتند اما امروز آنها نشان دادند، لیاقت احترام را دارند و به دلیل حضور آنها باید کلاه از سر برداشت.

بیشتر بخوانید: