به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد ،  علیرضا صحرائی افزود: 48 درصد مساحت استان خراسان رضوی اراضی بیابانی است که حدود 1 میلیون و 500 هزار هکتار کانون‌های بحرانی فرسایش بادی بوده است و عمده این مناطق به نوبه خود کانون تولید ریزگرد‌ها به شمار می‌روند.

وی گفت: مقابله با بیابان زدایی قدمتی دیرینه‌ای دارد و اولین اقدام بیابان‌زدایی در سال 1344 و از منطقه حارث آباد سرخس انجام شده است که خود حاکی از آن است که مقابله با بیابان زدایی عمری بالغ بر 53 سال دارد.

صحرائی با بیان این که 570 هزار هکتار عملیاتاصلاح عرصه‌های بیابانی و احیا شده صورت گرفته است، گفت: از این رو عملیات مقابله با بیابان‌زدایی بدون فوت وقت صورت می‌گیرد.

وی با اشاره به عوامل ایجاد بیابان‌زایی نظیر انسانی، اقلیمی و خشکسالی افزود: بهره‌برداری نامناسب از آب، عدم اجرای مناسب طرح‌های عمرانی و بسیاری از عوامل انسانی دیگر باعث گسترش بیابان شده که خوشبختانه کشور ما نسبت به کشور‌هایی دیگر در عرصه بیابان‌زدایی عملکرد خوبی داشته است.

مدیرکل اداره منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی، اصلاح مناطق بحرانی را اقدام اصلی این اداره برای بیابان‌زدایی عنوان کرد و گفت: در 16 شهر استان، 15 کانون بحران فرسایش بادی وجود دارد که خوشبختانه طرح‌های مطالعاتی و اجرایی مناسبی توسط این کانون‌ها انجام شده است.

صحرائی ادامه داد: علاوه بر این، عملیات اجرایی کانون بحران فرسایش بادی نیز هر ساله صورت می‌گیرد.

 

وی با بیان این که کمربند سبزی در مناطق بیابانی استان خراسان رضوی ایجاد شده است، افزود: این کمربند سبز از سبزوار تا سرخس می‌باشد؛ به طوری که تمام شهر‌های جنوبی، شرقی و غربی که کانون بحران فعال داشته شناسایی و عملیات اصلاح و احیا توسط این کانون‌ها با استفاده از گونه‌های مقاوم کویری مانند تاغ انجام شده است.

صحرائی بهترین روش برای اصلاح مناطق بیابانی و بحرانی را افزایش پوشش گیاهی دانست و افزود: در بعضی از کانون‌هایی که به شدت بحرانی بوده نمی‌توان پوشش گیاهی را مستقر کرد، به همین دلیل برای ثبات، این مناطق ابتدا بایستی توسط مالچ تثبیت و سپس گیاه کاشته شود.

مدیرکل اداره منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی افزود: با توجه به اینکه کانون بحرانی زیادی نداریم، در سال‌های گذشته مالچ پاشی در مناطق سرخس و گناباد انجام شده است، اما هم‌اکنون نیازی به آن نیست، لذا زمانی از مالچ استفاده می‌شود که در مناطقی گیاه نتواند در خاک استقرار پیدا کند.

 

انتهای پیام// ه.ز