به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛هر روز یکی ازمنتقدان دروغین ترامپ در شبکههای مطرح آمریکایی ظاهر میشوند، گاه با یونیفورمهای نظامی و درجههایی که مثلا به پاس سالها خدمت در ارتش آمریکا گرفتهاند، هر چقدر درجهشان بالاتر باشد و مدالهایشان زیادتر، بیشتر مورد توجه مردم و رسانهها قرار میگیرند و صحبتهایشان شنیده میشود.
مجری برنامه چند سوال میپرسد و آنها نطق خود را آغاز میکنند. تقریبا بیشترشان مدعیاند که مخالف ترامپ هستند و مکرر او را «احمق» و «نادان» میخوانند تا جایی که برخی رسانههای آمریکایی ادعا میکنند که افسران نظامی و اطلاعاتی پیشین آمریکا، علیه ترامپ بسیج شدهاند.
برخی دیگر میگویند که نظامیها بهدنبال برکناری ترامپ هستند؛ پس چرا هیچ اتفاقی نمیافتد و ترامپ یکهتاز پیش میرود و برنامههای خود را یکی پس از دیگری اجرا میکند، از کنار گذاشتن توافقات بینالمللی گرفته تا ساخت دیوار مکزیک و ممنوعیت ورود مهاجران؟
میزگردهای تلویزیونی در تسخیر کارشناسان نظامی
بهنظر نمیرسد در هیچ کشور دیگری مانند آمریکا، مقامات نظامی و اطلاعاتی پیشین تا این حد پای ثابت میزگردهای تلویزیونی و مصاحبهها باشند؛ البته حضورشان چندان هم اتفاقی نیست، بلکه داستانی دارد که به سالها قبل باز میگردد، به دوران رئیسجمهور سابق جمهوریخواه، جورج بوش.
در سال ۲۰۰۸، روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» از برنامه پنهانی و مخفی پنتاگون پرده برداشت؛ برنامهای که به موجب آن ژنرالهای نظامی سابق آمریکایی پس از گذراندن دورههای آموزشی و توجیهی در رسانهها حضور مییافتند تا در راستای حمایت از برنامههای پنتاگون صحبت کنند.
براساس مدارک و اسناد موجود وزارت دفاع آمریکا، این کارشناسان که «تکثیرکنندگان پیام» نامیده میشدند، وظیفه داشتند پیغامها و مطالب مدنظر را در قالب تحلیلهای خود به میلیونها آمریکایی انتقال دهند و به آنها القا کنند.
نیویورک تایمز مینویسد: «مدارک از وجود لیستی از کارشناسان با عنوان «نیروهای واکنش سریع» حکایت دارد تا به هنگام رویارویی با موج انتقادات خبری از سوی رسانهها، این کارشناسان وارد عمل شده و به انتقادات در قالب کارشناسان مستقل پاسخ دهند. البته برخی از این انتقادات ساختگی بوده است و توسط خبرنگاران شبکههای متعلق به پنتاگون جهت فضاسازی بیان میشدند.»
براساس این گزارش، وزارت دفاع آمریکا پیش از حادثه ۱۱ سپتامبر سیستمی را طراحی کرد تا مطابق آن پنتاگون، افراد دارای نفوذ در جامعه را از هر قشر و صنفی که باشند به خدمت بگیرد و با مدیریت صحیح آنها بتواند حمایتهای وسیعی برای برنامههایش جذب کند.
طی ماههای بعد از ۱۱ سپتامبر زمانی که شبکههای مختلف شروع به حفظ و به خدمت گرفتن افسران بازنشسته رده بالای ارتش آمریکا بهعنوان تحلیلگران و کارشناسان کردند، این افراد که به ظاهر قهرمانان جنگی هم بودند، در مقابل دیدگان عده کثیری از مردم آمریکا به تحلیل وقایع میپرداختند و اطلاعات مورد نظر پنتاگون را در سطح جامعه آمریکا رواج میدادند.
در آن دوران، دولت بوش با حفظ کنترل خود به دسترسی به اطلاعات، تلاش میکرد تا این کارشناسان و تحلیلگران را به عروسکهای رسانهای تبدیل کند و پوشش رسانهای دلخواه خود را در مبارزه با تروریسم در شبکههای مهم تلویزیونی و رادیویی داشته باشد. تعدادی از این به اصطلاح کارشناسان بعدها بهخاطر آنچه خودشان «فریب افکار عمومی مردم آمریکا در قالب کارشناسان مستقل» مینامند، ابراز تاسف و شرم کردند.
«رابرت بولاکوا» کارشناس سابق شبکه خبری «فاکس نیوز» در اعترافی تکاندهنده میگوید که آنها (مقامات پنتاگون) به ما میگفتند که با دستشان ما را از پشت گرفته و دهان ما را برای ما حرکت میدهند (همانند عروسک خیمهشببازی، آنچه آنها میخواهند ما بگوییم).
ضعف حافظه تاریخی یک ملت
وضعیت این روزهای شبکههای آمریکایی هم نشان میدهد که برنامه پنتاگون همچنان ادامه دارد. شبی نیست که یکی از درجه داران نظامی آمریکایی میهمان شبکههای تلویزیونی نباشد یا یادداشت یکی از مقامات عالی رتبه سابق اطلاعاتی در رسانههای مکتوب منتشر نشود.
بارها و بارها «جان برنان» که مسئول سابق سازمان جاسوسی آمریکا بوده است و «مایکل هایدن» که هم ریاست سازمان سیا را در کارنامه خود دارد و هم ریاست سازمان اداره امنیت ملی ایالات متحده را بهعنوان تحلیلگران امنیتی در شبکههایی که مثلا ساز مخالف دولت فعلی را میزنند، مانند «انبیسی» و «سیانان» حضور پیدا میکنند.
بیشتر بخوانید:کاوشی در ادبيات سياسی معاصر با توئیتهای ترامپ
هیچوقت هم کوچکترین اشارهای نمیشود که همین آقای برنان، مشاور امنیت سایبری یک شرکت امنیتی نظامی است و هایدن مشاور استراتژیک صنایع تسلیحاتی. جالبتر آن که طبق نظرسنجیها، نظامیان آمریکا مورد اعتماد افکار عمومی آمریکا هستند، در حالی که اعتماد مردم به کنگره و شبکههای تلویزیونی بهشدت کاهش پیدا کرده است.
میتوان گفت: تقریبا بدون استثنا، مقامات اطلاعاتی و نظامی آمریکایی با ادبیات ضد ترامپ، خود را علیه کاخسفید جا میزنند، اما وقتی با دقت بیشتری اظهارات این افراد را بررسی میکنیم و ادبیات خشمگین و تحقیرآمیزشان درباره ترامپ را کنار میگذاریم، میبینیم که تناقض آشکاری در کلام و رفتارشان هست.
منتقدانی که از ترامپ دفاع میکنند
یکی از جنجالیترین پروندههایی که اخیرا دولت ترامپ با آن روبهرو بود، گزینه پیشنهادی رئیسجمهور آمریکا برای سازمان سیا بود، جینا هاسپل که سوابق آشکاری در حمایت از شکنجه دارد. تقریبا هیچ گروه و فعال حقوق بشری در جهان نماند که این انتخاب را محکوم نکند و به ترامپ خرده نگیرد. اما هایدن و برنان در مصاحبههای خود از هاسپل دفاع کردند و «سوابق و خدمات» او را ستودند.
حتی «جیمی کِلَپر»، مشاور امنیتی پیشین و مسئول سابق جامعه اطلاعاتی آمریکا درباره او گفت: «(هاسپل) یک کهنهسرباز باتجربه در آژانس که هم در محیط اطلاعاتی و هم خارج از آن بسیار مورد احترام است.
یا مثلا وقتی که همین آقای رئیسجمهوری که در کمپینهای انتخاباتیاش از بیهوده بودن لشکرکشی نظامی به خاورمیانه سخن میگفت، به سوریه حمله کرد؛ این مثلا منتقدان ترامپ از کارآمدی و تاثیر چنین حملهای سخن گفتند و تصمیم رئیسجمهور را ستودند.
چند میگیری فحش بدی؟
چندان جای تعجب نیست که منتقدان ترامپ همچنان در رسانهها آزادانه بچرخند و لابهلای یکی دو فحشی که نثار رئیسجمهور میکنند از سیاستهای نظامی او دفاع کنند. پنتاگون هیچگاه ارتباط خود با این کارشناسان رسانهای را انکار نکرده است و حتی تایید میکند که با گزارشهای اطلاعاتی تغذیهشان میکند.
گزارش نیویورک تایمز در سال ۲۰۰۸ حتی افشا کرد که بسیاری از این کارشناسان نظامی پولهای خوبی هم از بابت مصاحبهها و دفاع از عملکرد پنتاگون به جیب میزنند تا بتوانند مدیریت افکار عمومی در جامعه را به دست گیرند، گامی که چندان هم بیآسیب و منفی نخواهد بود.
«جف کوهن»، استادیار خبرنگاری در کالج «ایثاکا» در نیویورک از حضور مکرر مقامات اطلاعاتی و نظامی در رسانهها انتقاد میکند و میگوید: «حضور این افراد، اینکه هر شب یکی از مقامات نظامی بر صفحه تلویزیونها نقش میبندند و درباره مسائل سیاسی و نظامی حرف میزنند، تنها به عادیسازی آنچه من «مجتمع نظامی- صنعتی رسانهای» مینامم کمک میکند و موجب میشود خلق و خوی نظامیگری در جامعه آمریکا عمیقتر شود.
منبع:فرهیختگان
انتهای پیام/