به کرات به اهمیت کشاورزی و نقش تأثیرگذار آن در توسعه اقتصادی اشاره شده، مولفهای که در سالهای اخیر با چالشهای عدیدهای دستوپنجه نرم میکند و برخی راهکار برون رفت از آن را درکِشت گلخانهای جستجو میکنند.
به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، کشاورزی و توسعه و شکوفاییِ آن، یکی از ارکانها و مولفههای اساسی در تسریع فرآیندِ توسعه اقتصادی به شمار میرود.
به واقع آنچنان که پیش از این و در گزارشات گذشته به آن اشاره و تأکید شده، در اکثریت قریب به اتفاق کشورهای توسعه یافته،کشاورزی به عنوان رکنی مهم و تعیین کننده نقش آفرینی می کند زیرا امنیت و استقلال غذایی در سایه این عنصر حائز اهمیت تامین و فراهم میشود.
این قاعده در ارتباط با هر کشوری مصداق دارد و به تبع ایران نیز از این قانون نانوشته اما اثبات شده مستثنی نبوده و نیست.
با این وجود، پهنه جغرافیایی ایران در طول سالیان گذشته از حیث طبیعی و اقلیمی با پدیدههای نوظهور و نامیمونی مواجه بوده که هزینههای سنگینی را به اقتصاد و عرصه زراعت و کشاورزی این مرز و بوم،تحمیل نموده،سخن از تغییرات اقلیمی و آب و هوایی می باشد که البته منحصر و خاص به ایران نیست و کشورهای بسیاری را درگیر ساخته و خشکسالی که به میزان شدیدتری نسبت به سالهای نه چندان دور گذشته در ایران ظهور و بروز یافته است.
معضل کم آبی در کشورمان آنچنان نگران کننده شده که برخی از مسئولان از این چالش به عنوان یکی از نارساییها و مشکلات امنیتی در آینده یاد میکنند که به واقع این امر موید عمق این عارضه است.
البته نباید از واقعیتِ تلخِ غفلت ها و رِخوت های مدیریتی در سالیان گذشته نیز به سادگی گذشت، به واقع معضل خشکسالی در فرآیند کوتاه مدت واقع نشده و قَطعِ به یقین سال ها پیش نشانه ها و هشدارهای طبیعی لازم نمود پیدا کرده و از سوی برخی کارشناسان نیز به طرح و بحث گذاشته شده،اما شوربختانه آنچنان که باید مد نظر گرفته نشده ،البته بدون تردید بخشی از این عارضه، اجتناب ناپذیر است و پدیده هایی همچون گرم شدن کره زمین و... نیز در این موضوع چالش برانگیز نقش داشته و دارد و به تبع صرفا ایفای نقش ایران برای جلوگیری از این واقعه و رخداد طبیعی تلخ،کافی نخواهد بود و مقابله با آن یک عزم فراگیر از سوی تمامی دولت ها و ملیت های جهان را میطلبد، اما آنجا که باید سرمایه گذاری بر روی طرح هایی همچون آبیاری قطره ای بیشتر میشد، آنجایی که محرز و مسجل شد بخش عمدة هدر رفت آب معطوف به عرصه زراعت و باغداری است، آنجا که برای آمایش سرزمینی، اصلاح الگوی زراعت و پرهیز از کشت و زرع محصولاتی همچون هندوانه و...که اساسا مستلزم تأمین آب بسیاری است، اقدامات کافی عملیاتی نشد طبیعی است که در شرایط فعلی با چنین بحران هایی دست و پنجه نرم کنیم و متأسفانه در شرایطی قرار گرفته ایم که به زعم بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران در آینده ای نه چندان دور، اصلی ترین و جدی ترین (تأکید میشود اصلی ترین و جدی ترین )معضل پیش روی ایران به معضل کم آبی و شاید بی آبی باز میگردد.
اگرچه در حال حاضر و در شرایط فعلی فرصتهای بسیاری سوخت شده، اما همچنان میتوان با اتخاذ برخی تدابیر، حداقل از تحمیل هزینه های هر چه بیشتر پیشگیری کرد.
از نمونه تدابیر سازنده ای که میتوان با پیاده سازی و اجرای آن تا حدودی بر معضلات ناشی از کم آبی چیره شد، به کشت گلخانه ای معطوف میشود.
به واقع در صورت فراگیر شدن این کشت میتوان از مزایای اقتصادی این شیوه از زراعت، به نحوی منطقی و شایسته بهره بُرد و حتی در کنار تامین نیاز داخلی بازار و کشور در این حوزه(محصولات و تولیدات زراعی و باغی)به صادرات آن نیز مبادرت ورزید.
هر یک از گیاهان برای برخورداری از رشد مطلوب، نیازمند شرایط خاصی اعم از شدت نور،دمای روزانه، دمای شبانه،رطوبت نسبی هوا و خاک است. به واقع برای تولید و پرورش تجاری گیاهان با کیفیت بالا در تمامی طول سال،باید شرایط محیطی به همراه کنترل عوامل خسارت زا با احداث بنا و محدوده ای موسوم به گلخانه به عنوان محیطی کنترل شده ، عملیاتی شود.
مهدی تاروِردی، یکی از فعالان حوزه کشت گلخانهای در غرب استان تهران در گفتوگو با خبرنگار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، بیان کرد: غرب استان تهران از حوزه های استراتژیک و بسیار مهم در عرصه زراعت و کشاورزیِ استان تهران به شمار میرود و به واقع بخش قابل توجهی از نیازهای زراعی این پهنه گسترده ( استان تهران)، بواسطه شهرستان های این حوزه تأمین میشود.
وی افزود: به واقع هرگونه نارسایی در این عرصه، نیاز استان تهران را تحت تأثیر قرار میدهد و از این حیث میطلبد نگاه ویژه ای به این عرصه لحاظ شود و البته حمایت های لازم از فعالان این عرصه عملیاتی شود.
این فعال حوزه کشت گلخانهای گفت: متأسفانه در سالیان گذشته شاهد ظهور و بروز برخی پدیدهها همچون سرمازدگی در باغات غرب استان تهران و بخصوص شهریار بودهایم که البته این عارضه صرفا به این شهرستان خلاصه نشده و در بسیاری از اراضی کشاورزی و باغات کشور شاهد این رخداد بوده ایم و پیامد آن در تحمیل خسارات چند صد میلیارد تومانی نمود پیدا کرده است.
تاروردی گفت: با چنین اوصافی در صورت سرمایهگذاری بر روی کشت گلخانهای می توان از بروز چنین خساراتی همچون سرمازدگی و یا حتی گرمازدگی در زمین های زارعی در اقصی نقاط کشور پیشگیری کرد.
وی افزود: افزایش ضریب تولید، بعضا تا 15 برابر کشت در فضای آزاد به همراه صرفهجویی در مصرف آب، افزایش کِیفی محصولات و امکان برداشت محصول به تکرار در طول بازه زمانی یکساله ،اشتغالزایی در تمام طول سال از نمونه ویژگیهای شاخص و برجسته کشت گلخانهای به شمار میرود که تمامی این موارد در راستای اهداف و سیاستهای اقتصاد مقاومتی به شمار میرود و عقل و منطق حکم میکند دستگاه های ذی ربط، حمایت فزایندهتری از این نوع خاص از زراعت لحاظ کنند و با آموزش صحیح، ترویج این کشت را در گستره هر چه بیشتری از کشور عملیاتی کنند.
تاروردی گفت: ذهنیتی که از کشت گلخانهای در اذهان برخی عوام شکل گرفته صرفا به محصولات صیفی جات، گوجه، خیار و... خلاصه میشود، در صورتی که با برنامه ریزی دقیق و نگاه حرفهای می توان،حتی در برخی نقاط به کشت موز و آناناس از نوع با کیفیت آن مبادرت ورزید و به تبع در صورت حصول این امر از خروج ارز و میزان واردات کشور نیز کاسته خواهد شد.
چندی پیش، سید رحمت ا... پریچهر، معاون فنی و اجرایی شرکت شهرک های کشاورزی و زراعت جهاد کشاورزی در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: با توجه به شرایط آب و هوایی ایران، خشکسالی و مشکلاتی همچون کمبود منابع آبی برای تأمین امینت غذاییِ جمعیت کشور، چاره ای جز تولید به روش گلخانهای نداریم.
اقتصاد دانش بنیان یکی از ضروریات فعلی کشور است، امری که به کرات از سوی دلسوزان نظام و انقلاب مورد تأکید قرار گرفته، نگاه دانش بنیان به اقتصاد از این جهت مهم و حائز اهمیت است که با فناوری و علم روز همراه است و در سایه این امر، هزینه تولید کاهش می یابد،حجم تولید افزایش می یابد و محصولات و تولیدات نیز با ارتقای کیفی هر چه بیشتری همراه خواهد شد و هر سه موضوع اشاره شده را می توان به عنوان سه ضلع اصلی تولید موفق مد نظر قرار داد.
با اوصافی که از کشت گلخانهای به آن اشاره شد، بدون تردید این شیوه از زراعت از هر سه ویژگی فوق برخوردار است و به تبع عقل و منطق حکم می کند از هیچ تلاشی برای این شیوه از کشت و کار دریغ نشود.
بی راه نیست اگر پیاده سازی کشت گلخانهای را گذارِ از کشاورزی سنتی به کشاورزی و زراعت نوین و حرفه ای تشبیه و تعبیر کنیم، امید آن میرود در سالی که به حمایت از کالای ایرانی موسوم شده، عبارتی که پیش از این در قالب حمایت از تولید داخلی یا ملی مورد تأکید قرار گرفت، با تمرکز و برنامهریزی فزاینده تر، زمینه گسترش و تقویت چنین فعالیتهایی افزونتر شود که یقینا حصول چنین توفیقی تأمین کننده منافع ملی کشور و مردم خواهد بود.
گزارش از ناصر رمضانی
انتهای پیام/