به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ افرادی هستند که مانند معترضان فلسطینی لباس می‌پوشند، با همان لهجه و بیان حرف می‌زنند و مثل آنها رفتار می‌کنند. آنها صورت خود را با پارچه یا چفیه می‌پوشانند و در مقابل سربازان اسراییلی فریاد می‌زنند و گاهی هم به سوی آنها سنگ پرتاب می‌کنند و سپس همچنان‌که به سربازان اسراییلی نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند، توجه معترضان دیگر را به خودجلب می‌کنند.
سپس در چشم‌ بر هم ‌زدنی، صحنه تغییر می‌کند و این گروه ناگهان به بقیه فلسطینی‌ها حمله می‌کنند و تفنگ‌هایی که زیر پیراهن‌هایشان مخفی کرده‌اند را بیرون می‌آورند و چند گلوله در هوا شلیک می‌کنند و افراد نزدیک به خودشان را می‌گیرند و روی زمین می‌خوابانند.
نیروی ارتش جلو می‌آید و فلسطینی‌هایی را که روی زمین خوابانده شده‌اند، بازداشت می‌کند و در همین حال، بقیه معترضان پراکنده می‌شوند و رو به دیگران فریاد می‌زنند: «موستاریبین!»

بیشتر بخوانید: روایت دختر مبارز فلسطینی از جنایت‌های رژیم اشغالگر قدس +فیلم

تغییر چهره به‌عنوان عرب
«موستاریبین» یا «میستا آرویم» در زبان عبری، از کلمه عربی «موستاریب» می‌آید. در اصطلاحات امنیتی اسراییل، این کلمه به نیروهای اطلاعاتی‌ای اشاره دارد که تغییر چهره داده و خود را به‌عنوان عرب معرفی می‌کنند و در قلب فلسطینی‌ها یا سایر کشورهای عربی، دست به عملیات می‌زنند.

این ماموران، آموزش‌های ویژه‌ای می‌بینند تا در عملیات‌های مربوط به سرزمین‌های اشغالی مانند یک فلسطینی فکر و رفتار کنند. به گفته «آنتوان شالهات»، کارشناس امور اسراییل، ماموریت اصلی این نیروها، جمع‌آوری اطلاعات، دستگیری فلسطینیان و عملیات‌های ضد تروریستی- از نگاه خودشان - است.

شالهات می‌گوید: «نخستین واحد موستاریبین در ‌سال ١٩٤٢، پیش از تشکیل دولت اسراییل در ١٩٥٠ ایجاد شد. این واحد، بخشی از پالمک، یک بخش از شبه‌نظامیان هگانا بود که بعدها هسته مرکزی ارتش اسراییل را تشکیل دادند.»

او همچنین می‌افزاید که چیز زیادی در مورد این ماموران نمی‌دانیم، چراکه عملیات‌های آنها کاملا سری است. ارتش اسراییل بعد از این‌که این افراد کارشان کشف و چهره‌شان دیده شد، آن واحد را منحل و واحد جدیدی را جایگزین آنها می‌کند.

شالهات می‌گوید: «این ماموران باید عربی را مثل زبان مادری‌شان حرف بزنند. آنها کلاس‌های آموزشی برای نیروهای‌شان می‌گذارند تا بسته به کشوری که در آن قرار است عملیات خود را انجام دهند، مثل یمن یا تونس، با گویش‌های مختلف فلسطینی و لهجه‌های متفاوت عربی آشنا شوند.»

این دوره‌های آموزشی بین ٤ تا ٦ ماه است و شامل تدریس نحوه آداب و مناسک مذهبی مثل روزه و دعا نیز هست. این ماموران با استفاده از گریم و کلاه‌گیس، پوشش خود را کامل می‌کنند، اما با توجه به ویژگی‌های فیزیکی مشابه‌شان به عرب‌ها انتخاب می‌شوند.

در مجموع، این آموزش‌ها می‌تواند تا ١٥ ماه طول بکشد و شامل کارهای عملیاتی مانند رانندگی و تیراندازی، نحوه حرکت در محیط‌های شلوغ فلسطینی و استفاده از اسلحه است.

شالهات می‌گوید: «یکی از معروف‌ترین واحدها، واحد «ریمون» بود که در ‌سال ١٩٧٨ تأسیس شد و تا ‌سال ٢٠٠٥ همچنان به فعالیت خود ادامه می‌داد. کار آنها اغلب تمرکز بر نوار غزه بود. واحد دیگری که طی دهه ٨٠ و ٩٠ میلادی در غزه عملیات انجام می‌داد، «شیمشون» بود. واحد نخبگان «دوودوان ٢١٧» نیز همچنان در ارتش فعال است. این واحد در دهه ١٩٨٠ توسط ایهود باراک (نخست‌وزیر سابق اسراییل) تأسیس شد و درحال حاضر نیز در کرانه باختری عملیات بسیار فعالانه و محرمانه انجام می‌دهد.»

حضور در اعتراض‌های اخیر
در ماه دسامبر، فلسطینی‌ها علیه تصمیم دونالد ترامپ مبنی‌بر به رسمیت شناختن اورشلیم (بیت‌المقدس) به‌عنوان پایتخت اسراییل دست به اعتراض زدند. در دو هفته نخست در کرانه باختری و نوار غزه، صدها نفر توسط نیروهای اسراییلی بازداشت و ١٠ نفر نیز کشته شدند.

طبق گزارش «رشا حرزالله»، خبرنگار آژانس خبری «وفا»، در جریان یکی از تظاهرات‌ها در شمال رام‌الله، گروهی از موستاریبین‌ها به داخل فلسطینی‌ها نفوذ و سه جوان را بازداشت کردند.

حرزالله که نزدیک‌ترین فرد به نخستین فلسطینی بازداشت‌شده در روز ١٣ دسامبر بود، می‌گوید: «آنها فقط ١٠ دقیقه حضور داشتند. آنها که دقیقا مثل معترضان فلسطینی لباس پوشیده بودند، به سوی معترضان یک نارنجک صوتی پرتاب کردند.»

این خبرنگار ادامه می‌دهد: «آنها که حدودا ٥ نفر بودند، تفنگ‌های‌شان را بیرون آوردند و شروع به شلیک هوایی کردند. ناگهان، نیروهای ارتش در تعداد بسیار زیادی به آن‌جا هجوم آوردند و شروع به شلیک گلوله‌های واقعی به سوی مردم و حتی خبرنگاران کردند.»

حرزالله می‌گوید عامل امنیتی جاسوس که به او نزدیک بود، تی‌شرت قرمز تیره پوشیده و چهره‌اش را با چفیه پوشانده بود.

او می‌گوید: «پیش از این، آن مامور در کنار سایر معترضان فلسطینی خط‌مقدم ایستاده بود و به سوی سربازان اسراییلی سنگ پرتاب می‌کرد. ناگهان نیروهای ارتشی هجوم آوردند، سپس من متوجه شدم مردی که تی‌شرت قرمز رنگ بر تن داشت، بر روی یک فلسطینی نشسته بود و تفنگش را رو به من تکان می‌داد. عکاسی که کنار من ایستاده بود، فریاد زد: نزدیک نشو!»

آنها چگونه خود را معرفی می‌کنند؟
حرزالله توضیح می‌دهد پیش از آن‌که نیروهای موستاریبین حضور خودشان را نشان دهند، معترضان به سوی سربازان اسراییلی سنگ پرتاب می‌کردند، اما سربازان واکنشی نشان نمی‌دادند که بلافاصله باعث سوءظن شد.

او می‌گوید: «آنها هیچ‌ کاری انجام ندادند. از روی تجربه، معترضان متوجه می‌شوند وقتی سربازان اسراییلی شلیک نارنجک‌های صوتی، گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی را متوقف می‌کنند... پس احتمال بسیار زیادی وجود دارد که در میان آنها یک یا چند موستاریبین وجود داشته باشد. اما آنها چطور سربازان اسراییلی را متوجه حضور خود می‌کنند؟»

در اعتراض‌های ‌سال ٢٠١٥ که از جانب فلسطینی‌ها به‌عنوان «انتفاضه چاقوها» شناخته می‌شود، حرزالله شاهد حمله دیگری از سوی موستاریبین‌ها بود که آن را بسیار وحشتناک توصیف می‌کند.

او می‌گوید: «آنها با تفنگ‌های‌شان به دو فلسطینی از فاصله‌ای بسیار نزدیک شلیک کردند؛ یکی در سر و یکی در پا. من دیدم که آنها، آن فلسطینی‌ای را که به سرش شلیک کرده بودند، کشیدند... من فکر می‌کردم او مرده است، چراکه تکه‌ای از گوشتش روی زمین افتاده بود.»

این فرد که «محمد زیده» نام داشت، زنده ماند، اما فلج شد.

محمد می‌گوید: «وقتی من را برای بازجویی بردند، به آنها گفتم که هیچ چیز را به یاد نمی‌آورم. اما آنها من را به بیمارستان بردند و باز کتک زدند.»

محمد در مصاحبه کوتاهی که پس از مرخص‌شدن از بیمارستان داشت، به خبرگزاری الجزیره گفت: پس از آن‌که یک موستاریبین او را کتک زد، آنها یک گلوله به سرش شلیک کردند و او نیز از هوش رفت.

محمد دو بار زیر تیغ جراحی رفت و پس از هریک از این جراحی‌ها بازجویی شد و کتک خورد. وکیل محمد سرانجام موفق به آزاد کردن او شد و مدت زمان کوتاهی پس از آن، او موفق شد به کمک یکی از پاهایشراه برود.

با وجود موستاریبین‌ها، فلسطینی‌ها آموخته‌اند که در تظاهرات‌ها هوشیارتر باشند.

یکی از راه‌های شناختن عوامل مخفی اسراییل، پیراهن‌های آنهاست. آنها پیراهن‌های‌شان را داخل شلوار می‌کنند تا ‌کلت‌شان دیده نشود. حرزالله می‌گوید: «آنها همچنین زمانی که یک گروه، سایر معترضان را به سوی نیروهای اسراییلی سوق می‌دهد، باید احتیاط کنند و حواس‌شان به گروهی که بر روی معترضان متمرکز شده‌اند، باشد.»

منبع: روزنامه شهروند

انتهای پیام/

«موستاریبین‌ها»، گرگ‌هایی در لباس میش