به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان ،« زندگی زمانی زیباست که در آن اسراف و تجمل گرایی نباشد» شاید این جمله به نظر کلیشه ای و تکراری باشد اما با کمی تامل و تجربه در زندگی افراد ، آن را به وضوح در زندگی خواهیم فهمید.

درست است افرادی در جامعه درآمدشان بالاست و زندگی مرفهی را دارند اما ای کاش به فکر اطرافیانمان هم باشیم.آیا به نظر شما از انسانیت به دور نیست که شب ها به راحتی سر بر بالین بگذاریم و به فکر کسانی که بی خانمان هستند نباشیم؟

به راستی هدفمان در زندگی چیست؟

در زندگی ، تجمل گرایی بیش از اندازه مناسب نیست زیرا افرادی هستند که زندگیشان به سادگی تمام می چرخد و شاید بعضی اوقات هم حتی نانی برای سفره شان نداشته باشند اما شاکر هستند و زندگیشان را می گذرانند.هدف از زندگی لباس های شیک پوشیدن ، ماشین های لوکس سوار شدن و تفریحات آنچنانی نیست ، بلکه هدف در این زندگی با آرامش و محبت و بی دغدغه زندگی کردن است .

تجمل گرایی به معنای گرایش به تجملات و زیبایی ها ، یکی از پدیده های نادرست اجتماعی و یک بیماری روان شناختی است.گرایش به تجمل و زیبایی یک امر طبیعی و فطری است ولی مراد از تجمل گرایی در اینجا ، شکل زیاده روی و افراطی این گرایش است که پیامدهای زیانباری را بر اقتصاد سالم خانواده و جامعه می گذارد .

تجمل گرایی صرفا به استفاده زیاد و نادرست مصرف کردن نیست ، بلکه چنانچه از منابع و امکانات داخلی و ملی خودمان هم استفاده نکنیم ، تجمل گرایی کرده ایم. هدر رفتن منابع کشور، با مشکلات معیشتی اقتصادی همراه است. وقتی تجملگرایی به صورت یک فرهنگ دربیاید ، یعنی تمامی حواس مردم به آن باشد و تبدیل به یک عادت گردد ، قطعا مشکلات و ضررهای جبران ناپذیری به اقتصاد و منابع عظیم خدادای کشور وارد خواهد نمود.

در روایات اسلامی بارها به اشکال مختلف بیان شده است که انسان می بایست خداگونه شود و اسماء و صفات الهی را در خود ظهور و تجلی بخشد. از آن جایی که خداوند جمیل است ، زیبایی و جمال را دوست می دارد.« ان الله جمیل و یحب الجمال». انسان نیز به طور طبیعی به جمال و زیبایی ها گرایش دارد اما نباید در زندگی اش تجمل گرا باشد؛ زیرا می خواهد خدایی شود و این تلاش انسان برای خدایی شدن است و تلاشش اگر در راه تجمل گرایی باشد از خدا دور خواهد شد . امام صادق(ع) می فرماید؛ ان الله عز و جل یحب الجمال و التجمل و یبغض البوس و التباوس؛ همانا خداوند زیبایی و تجمل را دوست دارد و از فقر و فقرنمایی بدش می آید.

همان طور که در این روایت مشاهده کردید خداوند زیبایی و تجمل را دوست دارد اما از تجمل گرایی و فخر فروشی بیزار است.وقتی انسان تبدیل به فردی شود که با خیال راحت و بدون تفکر و تحقیق به انجام کاری بپردازد و صرفا هدفش خرج کردن باشد ، بی شک هر کالایی را که تهیه و خریداری می کند ، فرهنگ و عادات آن را نیز می پذیرد. با این شگرد بسیار نرم و ساده لوحانه فرهنگ خود را تبدیل به فرهگ مصرف و تجمل گرایی که ساخته و پرداخته طاغوتیان و مادی گرا هاست می کند. اگر جامعه ما به عنوان یکی از صاحبان فرهنگ و تمدن غنی اسلامی و ایرانی ، درگیر این سبک زندگی غلط و نادرست که نظام های مادی گرا و سلطه طلب در حال نگارش آن هستند گردد ، کم کم خدا محوری افراد جامعه ، جمع های صمیمی خانواده ها ، کمک و همکاری افراد جامعه ، معماری سنتی و آرامش بخش ما ، غذاهای دوست داشتنی قدیمی ها ، محبت ها و احترام های خانوادگی و اجتماعی ، روابط اجتماعی صحیح و اسلامی ما ، فعالیت های بشر دوستانه و خیریه ، جوانمردی ها و روحیه پهلوانی ، ایثار ، گذشت و فداکاری ها و غیره همه و همه کم کم جای خود را به زرق و برق پوشالی فرهنگ غرب می دهد. فرهنگی که جزلذت های کاذب و زودگذر ، تنهایی و بی تفاوتی نسبت به جامعه ، خودمحوری ها و غیره ارمغانی برای ما ندارد.

سوال اینجاست که چرا بایدبه کالاها و فرهنگ های غربی تکیه کنیم که این تکیه گاه ها جز تجمل گرایی ، اسراف ، زیاده روی و دوری از فرهنگ ملی و دوری از کالاهای ملی و داخلی نفع و سودی را برای ما ندارد؟ پس می توان نتیجه گرفت که تجمل گرایی ، دوری از کالاهای داخلی را هم در بر دارد و این سوال پیش می آید که چرا نباید از تولیدکنندگان داخلی خودمان حمایت کنیم تا تولیدکنندگان ما رغبت داشته باشند برای تولید کالای بهتر و اقتصاد کشورمان به بهترین شکل بچرخد.

پس چه قدر زیباست که با حمایت از کالای ایرانی و تولید کننده ایرانی ، هم اقتصاد کشورمان را رونق بخشیم و هم چراغ بسیاری از کارخانه ها وکارگاه های کوچک و بزرگمان را روشن کنیم.

حجت الاسلام سید مهدی حسینیان  یکی از کارشناسان مسائل مذهبی است که دوستان و خانواده خود را به خرید از کالای ایرانی تشویق می کند و خود نیز به شدت حامی کالای ایرانی است.

حجت الاسلام حسینیان در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان گفت: چرا زمانی که در کشور  تولید کالای داخلی و ملی داریم  باید جنس خارجی بخریم؟ این همه جنس خارجی خریدیم به کجا رسیدیم؟ آیا پیشرفت بیشتری در جامعه حاصل شد؟ آیا مردم از وضعیت حال نسبت به گذشته راضی و قانع تر هستند؟ مسلما جواب خیر است زیرا از کالای ایرانی و ملی استقبال نمی کنیم ، زیرا کالای ایرانی جای سابق خود را در دل خانواده های ایرانی ندارد .

وی در ادامه با توجه به ارزش پولی حال حاضر کشور و این که چگونه می توان ارزش کالای ایرانی را بالا برد افزود: درست است درصدی از بالا بردن ارزش کالای ایرانی به خود ما بستگی دارد ، به نوع خرید ما بستگی دارد ، اما این را اضافه کنم که مهم ترین نقش حمایت از کالای ایرانی و تولید داخلی را دولت بر عهده دارد. چرا دولت باید وارداتش نسبت به سال گذشته افزایش پیدا کند؟چرا پولی را که صرف واردات می کنیم ، برای ساخت کارخانه هایی که می توانند مواد مورد نیاز ما را تامین کنند ، نکنیم؟ چرا دولت باید هزینه های جاری خود را افزایش داده ، در حالی که تولید کننده داخلی ، کارگر داخلی باید بیکار بماند و کار تولیدی اش بخوابد ؟

حجت الاسلام حسینیان با بیان اینکه رهبر معظم انقلاب شعار سال جدید را حمایت از تولید داخلی فرمودند اذعان کرد : آیا واقعا دولت دارد به شعار رهبری عمل می کند ؟ شعار رهبر این بود ؟ چرا از کارگر ایرانی حمایت نمی کنیم ، تشویقش نمی کنیم و ازش تقدیر نمی کنیم تا با انرژی مضاعف کارش را ادامه دهد و جنس با کیفیت تری تولید کند ؟ اگر تولید کننده ما جنس باکیفیت تری را تولید کند ، خریداررغبت و میلش برای خرید کالا صد چندان می شود.

هنگامی که کالای ایرانی خریداری می شود تولید کنندگان داخلی برای عرضه کالای با کیفیت تر با هم به رقابت می پردازند و هنگامی که این رقابت برای تولید کالای ایرانی به راه افتاد ، اقتصاد کشور سرپا می شود ، اقتصاد کشور که سرپا شد وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم رو به راه تر می شود.

وی گفت : این که تاكید کنیم برمصرف كالای ایرانی ، فقط مربوط به مصرف كنندگان نیست ، بلكه تولیدكننده هم باید با ارائه كیفیت برتر و قیمت پایین تر، اجازه ندهد كه مشتریان به كالای خارجی تمایل پیدا كنند .

حسینیان  افزود : تولیدكننده بایدمصرف كننده را محترم بشمارد و كالای مرغوب به او بدهد و مصرف كننده هم باید تاجنس ایرانی هست ، جنس خارجی نخرد.

حجت الاسلام حسینیان  تصریح کرد : البته به این معنای آن نیست كه مردم ، بدون اطلاعات و چشم بسته بخواهند کالایی را بخرند که هم گران باشد و هم بی کیفیت ، بلكه منظور این است كه مصرف کننده باخرید كالای داخلی ، نواقص و ایراد آنرا هم گوشزد کند ، انتقاد كند و به تولیدكنندگان داخلی برای بهبود كیفیت فشار بیاورند ولی دست از كالای ایرانی برندارند و ازسوی دیگر همه دستگاه های اجرایی و تصمیم گیر باید از تولید داخلی و تولیدكنند ایرانی حمایت جدی نمایند .

پس چنانچه می بینید کالای ایرانی چه تاثیری در اقتصاد کشور  و  وضعیت اقتصادی مردم دارد واضح است كه استفاده از كالاهای خارجی نه تنها سود سرشاری را به جيب تولید کنندگان خارجی سرازير می كند بلكه رفته رفته اقتصاد كشور ما را نيز وابسته به خود می كند و كشوری كه از نظر اقتصادی وابسته باشد از نظر سياسی نيز وابسته خواهد شد.

به یاد داشته باشیم مصرف کالای خارجی ، متضرر شدن کشور از ورود این کالاها ، بیکاری چند میلیون نفر از جوانان کشور، تعطیلی کارخانجات و بروز ناهنجاری‌های اخلاقی، نارضایتی از میزان اندک حقوق و مزایا در خانواده‌های کارگران و رکود اقتصادی را در پی خواهد داشت.
پس ایرانی ، ایرانی بخر.

گزارش از رقیه سیف الهی

انتهای پیام/ب