به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کلمه "رحمن" به معنای مبالغه و شدت رحم و مهربانی و گستردگی و شمول رحمت است. از کاربرد فراوان دو صفت "رحمن" و "رحیم" در قرآن استفاده می‌شود که رحمانیت درباره همه‌ی مخلوقات و رحیمیت مربوط به انسان و موجودات مکلف است.

خداوند رحمت را بر خود واجب کرده، "کتب ربکم علی نفسه الرحمة" و رحمت او بر همه چیز سایه گسترده. "ورحمتی وسعت کلّ شی‌ء".

همچنین پیامبر و کتاب او مایه رحمت برای تمام جهانیان است:" رحمةً للعالمین".

آفرینش و پرورش او بر اساس رحمت است واگر عقوبت نیز می‌دهد، از روی لطف است. بخشیدن گناهان و قبول توبه‌ی بندگان و عیب پوشی از آنان و فرصت دادن برای جبران اشتباهات، همه از مظاهر رحمت و مهربانی اوست.

منبع:میزان

انتهای پیام/

قبول توبه‌ی بندگان و عیب پوشی از آنان رحمت الهی است