به گزارش حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پادگان دوکوهه قدمگاه شهادت است. قدم به قدم این پادگان یادآور خاطرات جوانانی است که ماندن را در رفتن دیدند، جوانانی که بی هیچ ترسی از دشمن به دل آتش زدند و حماسهای آفریدند به نام حماسه دفاع.
پادگان دوکوهه در 7 کیلومتری شمال شرق اندیمشک و 160 کیلومتری شهر اهواز قرار دارد. هرساله زائران زیادی از جای جای ایران برای مرور برخاطرات مردان بی ادعا تحت عنوان راهیان نور پا به خاک مقدس مناطق جنگی جنوب کشور می گذارند.
حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد علاوه بر این که مروری بر زندگی این فرماندهان شهید بالا مقام دو کوهه داشته باشد. یاد و خاطره این شهیدان زنده بماند و نسل جدید نیز با استوره های هشت سال دفاع مقدس آشنا شوند.
شهید عباس کریمی از جمله رزمندگان دوکوهه نشینی بود که به شهادت رسید. عباس متولد 1336 از قهرود توابع کاشان است. او کودکی خود را در روستای قهرود همچون کودکان این روستا به تحصیل پرداخت. علاوه بر این در زمین های کشاورزی به پدرش نیز کمک می کرد. عباس برای تحصیلات دوره دبیرستان خود راهی تهران شد.
تهران آن زمان در تکاپوی انقلاب بود، به نظر حضور یک نوجوان در آن بحبوحه سخت به نظر میآمد، آن هم برای کسی که قبلا در یک محیط کم جمعیت زندگی کرده است. با تمام این تفاصیل عباس دوره دبیرستان خود را در تهران با موفقیت به اتمام رساند و برای اخذ دیپلم خود به کاشان بازگشت و در رشته نساجی، دیپلم خود را از هنرستان گرفت.
احمد کریمی پدر عباس یکی از بومی های روستای قهرود بود. وی و همسرش هر بار قبل از به دنیا آمدن فرزندشان، با سقط جنین روبرو می شدند. از بین تعداد بالای فرزند از بین رفته، فقط یک دختر سالم مانده بود. تا اینجا که احمد تصمیم گرفت برای بچه سالم داشتن به کربلا برود و دخیلی به ضریح حضرت ابوالفضل ببندد. آن زمان کربلا رفتن به راحتی امروز نبود، هر سفر کربلا ماه ها طول می کشید. وی پس از سفر به قهرود بازگشت، این بار بچه دار شد و به دلیل شفاعت حضرت ابوالفضل (ع) نام فرزند خود را عباس گذاشت، عباسی که بعدها کربلایی شد.
پس از اخذ دیپلم شهید عباس کریمی در سال 1355 به خدمت مقدس سربازی رفت. 14 ماه از سربازی او گذشته بود که خبری از سوی امام خمینی (ره) پیرامون ترک خدمت برای رژیم ستم شاهی انتشار شد. او بدون معطلی خدمت سربازی خود را رها کرد و به جمع تظاهرات کننده ها پیوست، به همین دلیل نمی توانست به زادگاه خود برود، زیرا قهرود کوچک بود و سریعا دستگیر می شد.
عباس در تظاهرات تهران شرکت می کرد تا روز بازگشت امام خمینی (ره) فرا رسید، عباس قهرودی از اعضای کمیته استقبال از حضرت امام خمینی (ره) بود. پس از انقلاب اسلامی وی به شهر خود و نزد خانواده بازگشت. گفتنی است شهید عباس کریمی قهرودی در دوران سربازی خود نیز اعلامیه های امام خمینی (ره) را به پادگان عباس آباد تهران می برد و از آنجا در مناطق مختلف تهران پخش می کرد.
براساس این گزارش، عباس کریمی همچون جوانان دیگری که با انقلاب اسلامی روحیه تازه ای پیدا کرده بودند، با تشکیل سپاه پاسدارن در کاشان در زمره نیروهای آن قرار گرفت. پس از انقلاب به دلیل اتفاقات و نا آرامی ها در غرب کشور داوطلبانه عازم این منطقه شد. در آنجا با فرماندهانی چون حاج احمد متوسلیان و حاج ابراهیم همت آشنا شد و در عملیات محمد رسول الله تیم اطلاعات و شناسایی به دست عباس کریمی سپرده شده بود. در این عملیات او درخشید و یکی از افراد تاثیرگذار در آزاد سازی مریوان بود.
بعدها با شروع جنگ تحمیلی رژیم بعث و نفوذ بیشتر صدامیان به جنوب کشور، عباس کریمی با همرزمان تیپ 27 محمد رسول الله به مناطق جنوبی کشور عزیمت کردند. وی در سمت فرمانده اطلاعات عملیات لشکر 27 محمد رسول الله به فعالیت خود ادامه داد.
شهید عباس کریمی به قدری جنگ علیه رژیم بعث را مهم می شمرد که وقتی در عملیات فتح المبین از ناحیه پا مجروح شد، به علت غیبت در جنگ به دلیل طول درمان این موقعیت را مغتنم شمرد و ازدواج کرد. فرزند عباس کریمی (داوود) از جمله فرزندان شهدایی است که در نزدیکی مناطق جنگی به دنیا آمد. اودر سال 63 در دزفول زمانی که پدرش می جنگید در بیمارستان یازهرا(س) به دنیا آمد.
شهید کریمی قهرودی چهارمین فرمانده لشکر 27 محمد رسول الله است که همچون همتها خاطرات زیادی با پادگان دوکوهه دارد. در عملیات والفجر مقدماتی او به عنوان فرمانده اطلاعات 11 قدر منسوب شد و با شهادت حاج ابراهیم همت در عملیات خیبر در اواخر سال 62، بعنوان فرمانده لشکر 27 محمد رسول الله انتخاب شد.
شهید عباس کریمی در سال 1363 در حالی که آخرین دستور قرارگاه را در عملیات بدر به مرحله اجرا در می آورد، توسط اصابت ترکش خمپاره به پشت سرش به شهدای کربلا پیوست . او طبق وصیتنامه ای که قبل از شهادت تنظیم کرده بود در قطعه 24 بهشت زهرا و در کنار شهید دکتر مصطفی چمران آرام گرفت.
انتهای پیام/