به گزارش خبرنگار حوزه  دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پادگان دوکوهه قدمگاه عاشقان 8 سال دفاع مقدس است. قدم به قدم این پادگان مطهر است. گوش خود را که بر روی دیوار ساختمان های دوکوهه می گذاری، گویا نوای رزمندگان نبرد مقدس 8 ساله را در مناجات با خدا و زیارت سالار شهیدان(ع) می شنوی؛ پادگان دوکوهه در 7 کیلومتری شمال شرق اندیمشک و 160 کیلومتری شهر اهواز قرار دارد. این پادگان قبل از انقلاب در اختیار ارتش بود، اما پس از انقلاب اسلامی و شروع جنگ با رژیم بعث، به دلیل افزایش گردان ها و تیپ های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی این پادگان به اختیار سپاه در آمد. در آن زمان قبل از عملیات فتح المبین، پادگان دوکوهه برای اولین بار به دلیل موقیعت استراتژیک به عنوان عقبه نیروها مورد توجه مسئولان نظام  قرار گرفت.  بدین ترتیب تیپ‌های هفت ولی عصر(عج)، تیپ۱۴ امام حسین(ع)، تیپ تازه تاسیس محمد رسول الله (ص) و چند روز بعد تیپ‌های۱۷ قم و هشت نجف اشرف در آن مستقر شدند.

هر ساله زائران زیادی از جای جای ایران برای مرور برخاطرات مردان بی ادعا تحت عنوان راهیان نور پا به خاک مقدس مناطق جنگی جنوب کشور می گذارند. شاید بتوان پادگان دوکوهه را به عنوان بزرگ ترین محل اسکان زیارت کنندگان مناطق جنگی نام ببریم. هر کسی وارد این پادگان می شود، در دم بوی شهیدانی چون حاج احمد متوسلیان، حاج ابراهیم همت، حاج احمد کاظمی، حاج حسین خرازی، مهدی زین الدین، رضا دستواره، عباس کریمی و رضا چراغی او را مست می کند. روزی این فرماندهان ستاره های درخشان دوکوهه محسوب می شدند.

حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد  علاوه بر این که مروری بر زندگی این فرماندهان شهید والا مقام دو کوهه داشته باشد، یاد و خاطره این شهیدان را زنده نگه دارد و نسل جدید را با اسطوره های هشت سال دفاع مقدس آشنا کند. در این گزارش به یاد رزمنده جاویدالاثری می پردازیم که نام دوکوهه با یاد این ایثارگر والامرتبه عجین شده است؛ سردار جاویدالاثر "حاج احمد متوسلیان".

حاج احمد

حاج احمد متوسلیان (یزدی) متولد 1332 از یک خانواده یزدی در جنوب تهران است. او از همان دوره کودکی بسیار فعال بود. علاوه بر اینکه که درس می خواند به پدر خود نیز در شیرینی پزی کمک می کرد. متوسلیان موفق شد در سال 1351 دیپلم خود را از هنرستان صنعتی اخذ کند. حاج احمد پس از پایان تحصیلات خود در دوره دیپلم عازم خدمت سربازی شد. وی در شیراز دوره تخصصی تانک را گذراند و سپس به سرپل ذهاب رفت.

در دوران انقلاب اسلامی حاج احمد متوسلیان سرباز بود، اما از مبارزه دست برنداشت، با فعالیت های سیاسی مذهبی خود علیه رژیم پهلوی مخالفت خود را با آنها بیان می کرد. پس از پایان دوره سربازی احمد در یک شرکت صنعتی خصوصی استخدام شد. پس از مدتی به خرم آباد منتقل شد. حاج احمد در خرم آباد نیز طبق اعتقاداتی که داشت مبارزه علیه رژیم ستم شاهی را دامه داد، تا این که ساواک او را دستگیر و به زندان فلک الافلاک منتقل کرد. متوسلیان 5 ماه در سلول انفرادی زندانی بود، اما پس از آزاد شدن به تهران آمد.

وی عهده دار ساماندهی و هماهنگی تظاهرات مردم در جنوب شهر بود. با پیروزی انقلاب اسلامی وظیفه هدایت کمیته محل خود را داشت و با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، متوسلیان با پیوستن به آن مشغول ساماندهی نیروها شد.

پس از شروع قائله کردستان، حاج احمد متوسلیان در اسفند ماه 1357 عازم بوکان شد. حاج احمد با تلاش های بسیاری که در بوکان انجام داد، حضور نیروهای انقلاب را در این شهرستان تثبیت کرد. وی به محض پاکسازی بوکان از نیروهای آشوبگر به سقز و بانه رفت. پس از آن راهی سنندج شد. موفقیت های حاج احمد متوسلیان در شهرستان های کردستان، فرماندهان سپاه پاسداران را مجاب کرد تا پاکسازی جاده پاوه - کرمانشاه از نیروهای فتنه‌گر را به او بدهند. وقتی متوسلیان موفق به رها سازی جاده شد، به عنوان فرمانده سپاه پاسداران پاوه نائل آمد.

علاوه بر این حاج احمد توانسته بود مریوان را از چنگ نیروهای کرد در بیاورد، همین امر باعث شد او فرمانده سپاه مریوان شود. گفتنی است سال 1356 حاج احمد متوسلیان موفق به قبول شدن در رشته الکترونیک دانشگاه علم و صنعت نیز شده بود، ولی بخاطر دفاع از انقلاب اسلامی و وطن در دانشگاه حاضر نشد.

با شروع جنگ بین ایران و رژیم بعث، احمد متوسلیان عملیاتی را تحت عنوان محمد رسول الله(ص) از دو محور پاوه و مریوان با همراهی شهید محمد ابراهیم همت رهبری کرد. همین اتفاق باعث تشکیل تیپ 27 محمد رسول الله شد. احمد سال 60 به مکه رفت و حاجی شد. وی پس از انجام مناسک حج همراه شهید بروجردی به پادگان دوکوهه رفت تا راهی جبهه های جنوب شود.

یکی از عوامل آزادسازی خرمشهر انجام عملیات الی بیت المقدس بود که به فرماندهی حاج احمد متوسلیان در منطقه دارخوین به سمت جاده اهواز - خرمشهر آغاز شد. این عملیات عامل مهم و تاثیرگذار آزادسازی خرمشهر بود.   

حاج احمد متوسلیان پس از موفقیت های فراوان در سرکوب نیروهای کومله در غرب کشور و جنگ علیه رژیم بعث در جبهه های جنوب کشور، به دنبال برخی از سیاست‌ها برای کمک‌رسانی به مردم لبنان در جنگ با رژیم اشغال گر صهیونیست به سوریه رفت. متوسلیان از سوریه به جنوب لبنان رفت، اما آنجا همراه کاردار ایران در لبنان توسط فالانژها متوقف شد و نیروهای اسرائیلی آنها را ربودند.

چندی بعد خبرها حاکی از آن بود که نیروهای صهیونیست تیم ایرانی را پس از ربودن به شهادت رساندند. بارها از زبان مسئولان جمهوری اسلامی ایران و حزب الله لبنان شنیده ایم که حاج احمد متوسلیان در زندان های اسرائیل حبس است و گزارش های رژیم صهیونیستی مبنی بر شهادت حاج احمد دروغ بوده است.

سال گذشته نیز وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران بر اساس گفته های یک یونانی که تازه از زندان های اسرائیل آزاد شده بود اعلام کرد:  تیم 4 نفره ایرانی در زندان های رژیم صهیونیستی دیده شده اند. 

مطلبی که در پایان می ماند این است که اگر حاج احمد متوسلیان شهید شده، انشالله در آن دنیا شفاعتمان کند، اما اگر زنده است و در زندان های رژیم صهیونیستی به سر می برد هرچه زودتر آزاد شود و به کشوری که از رشادت های خود و خون همرزمانش پابرجا است برگردد. شاید باید منتظر زمان بود و دید که آیا احمد باز می‌گردد و یا به یاران شهیدش پیوسته است، اما نکته حائز اهمیت این است که یک ملت چشم به راه بازگشت او هستند.

انتهای پیام/