به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد،  مرجان اکبری افزود : جاجیم که در گویش کردی کرمانجی محلی "جاجِم " خوانده می‏شود که نوعی دست ‏بافته داری نازکتر از گلیم است که از گذشته بافت و کاربرد آن در میان کردهای خراسان رواج داشته است.

وی تصریح کرد: جنس جاجیم از پشم گوسفند است که طی مراحلی آماده می ‏شود و نخ چله آن رنگی و ظریفتر و نازکتر ولی پرتابترو پرشمارتر از نخ چله گلیم است.

سرپرست معاونت میراث اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی گفت:در گذشته جاجیم بافی جزو مهمترین هنرهای زنان و دختران کرمانج لایین و منطقه بوده است که در دو سه دهه اخیر با توجه از بین رفتن زمینه کاربرد سنتی آن که بیشتر بصورت رویه لحاف و رورختخوابی بوده است.

اکبری گفت: مدتی بافت آن از رواج افتاده بود که با توجه به اقبال دوباره جاجیم در میان مردم روستای لایین و ایجاد کابردهای نوین برای آن، بافت و استفاده از جام دوباره رونق گرفته است.

وی تصریح کرد:بافت جاجیم که تار آن نمایان است و پود دیده نم ی‏شود متفاوت از گلیم است در زبان محلی این تکنیک بافت جاجم، "کرمانجی بافت" نام دارد در مقابل تکنیک بافت گلیم که " ترکی بافت" است.

سرپرست معاونت میراث اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی گفت:در این بافت رنگ تارها متناسب با نقش موردنظر فرق می‏ کند و در بافت جاجم ایجاد نقش با انتخاب چله چندرنگ میسر می‏ شود و رنگهای بکاررفته بیشتر در آن  سرخ، زرد، سفید، سبز، آبی و زرشکی است.

 اکبری تصریح کرد: جاجمی خراسان یکرویه است و در دو مدل ساده و نقشدار بافته می‏شود. جاجم ساده تنها از ردیف های رنگین که طی چله کشی تعیین و بافته می‏ شود اما در جاجیم نقشدار برروی رج های رنگین نقش های عمودی و افقی نیز ایجاد می‏ شود وعمده نقش ها هندسی است که از صدها سال پیش سینه به سینه منتقل شده است.

وی افزود: در گذشته جاجیم به صورت تخته‏ هایی یکرو با پهنای 35 تا 55 سانتیمتر و بلندی 10 تا 12 متر بافته می شده و سپس از عرض برش خورده و بهم دوخته شده و برای کابردهای مختلف همچون رویه لحاف و رخت خواب بکار برده می‏ شد.

 انتهای پیام// ف.غ