باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛
سکوت سرد «محرم زینال زاده» از بی مهری های عرصه فیلم
استاد «محرم زینال زاده» یکی از اساتید برجسته حوزه فیلم و سینمای آذربایجان محسوب می‌شود که در چند سال گذشته این چهره مشهور و مفتخر آذربایجان غربی کم فروغ ظاهر شد و نسبت به گذشته فعالیتشان کاهش یافت.
به گزارش خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازارومیه؛استاد «محرم زینال زاده» یکی از اساتید برجسته حوزه فیلم و سینمای آذربایجان محسوب می‌شود. وی از دوره جوانی کار خود را در سینما آغاز کرده و توانستند کارنامه درخشانی در این عرصه تحویل جامعه دهند. پس از سال‌ها تجربه با ساخت فیلم‌های پرمحتوا، توانستند به شهرت جهانی رسند، اما در چند سال گذشته این چهره مشهور و مفتخر آذربایجان غربی کم فروغ ظاهر شد و نسبت به گذشته فعالیتشان کاهش یافت.
کارگردان پیشکسوت استان درباره حساسیت سینمای پس از انقلاب به خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازارومیه؛ می‌گوید:آن زمان که فعالیت را آغاز کردیم شاید یک مقطع بسیار حساسی بود، زیرا هنرمندان دنبال هنر ناب و هنر اسلامی بوده تا بتوانند با تعریف‌های خاص و تعابیر متفاوت در سینما فعالیت کنند.
«محرم زینال زاده» درباره دوران اوج خود می‌افزاید: دهه هفتاد نقطه اوج تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود که در این دهه قرعه به نام بنده افتاده و در آن زمان بسیار پرفروغ ظاهر شدم.
ماجرای ساخت سریال شهریار و بی مهری صدا و سیما
استاد زینال زاده یکی از کارگردان‌های باسابقه‌ای است که ساخت سریال شهریار در ابتدا به ایشان واگذار شد.
وی نیز برای ساخت این سریال سال‌های بسیاری از عمر خود را در تحقیق و بررسی گذراند، اما در نهایت روزگار با رخداد‌های غیرمنتظره خود طوری ورق خورد که سریال استاد شهریار توسط فرد دیگری ساخته شود.
اکنون صحبت‌های استادی را می‌خوانید که سال‌های عمر خود را برای ساخت فیلم با تمام وجود گذراند و در نهایت با شکست اجباری مواجه شد.
زینال زاده درباره ساخت سریال شهریار می‌گوید: برای سریال شهریار ۴ سال تحقیق و نگارش کردم و قرار بود سریال شهریار را من بسازم، اما قرعه به نام من نبود، زیرا پروژه ملی اعلام شد و افراد دیگری آن سریال را نوشتند و ساختند.
وی درباره آغاز فعالیت خود برای ساخت سریال شهریار بیان می‌کند: سریال شهریار سفارشی بوده و اقای فهیمی فر، مدیر فرهنگی سیما با عزت و احترام ما را برای پیشنهاد ساخت آن دعوت کردند. فیلم چهار ستاره مرا دیده بودند و با آغوش باز مرا در آغوش گرفتند و خطاب به بنده گفتند که من نگاه شاعرانه شما را در سینما ستایش می‌کنم، شما می‌توانید زندگی شهریار را بسازید.
زینال زاده می‌افزاید: بنده خوشبختانه منظومه شهریار را قلم زده بودم تا اندازه‌ای بر بخشی از زندگی استاد شهریار اشراف داشتم، اما ذات زندگی شهریار گمنام بود. بخش مختصری در مقالات مختلف و در گفتمان‌ها عمیق بررسی نشده بود، شاید ۶ ماه سعی کردم با ادم‌ها و شخصیت‌های متفاوت و ان‌هایی که شاگردش بودند، صحبت کردم و صداهایشان را ضبط کردم تا به نگارش نهایی رسیدم و در نهایت برای بستن قرارداد رفتم.
وی درباره افزایش قسمت‌های ساخته شده سریال شهریار ابراز می‌کند: در ابتدا سریال ۱۳ قسمت بود که پس از مدتی به ۲۶ قسمت افزایش یافت. هر قسمت مورد تایید واحد فرهنگی قرار می‌گرفت مبلغی برای نگارش پرداخت می‌شد. ۲۶ قسمت به ۳۳ قسمت افزایش یافت. ما تا انجا رسیدیم که بنده ۳ بار با سه تهیه کننده متفاوت با آقای دادگو، صادق جلالی، منوچهر محمدی گفتمان‌های فراوان کردیم. همه این‌ها هزینه‌هایی بود که از جیب خودم خرج کرده بودم. یار دیگری نیز همراه من بود و کمک بسیاری در این راه به بنده کردکه او فردی نبود به غیر از استاد «علیرضا نادری»، یکی از بهترین نویسنده‌های اهل قلم و دیالوگ؛ بنابراین همه این‌ها تلاش فراوانی بود برای ساخت فیلم شهریار با نگاه شاعرانه به زندگی شهریار.
این کارگردان پیشکسوت می‌گوید: ۱۳ قسمت نیز قطعی شد، اما باز هم سکوت شد. این سکوت‌ها ضربه‌های روحی بر یک آدمی است که دعوت شده، وقت گذاشته، کار کرده و مو سپید کرده است.
زینال زاده در پاسخ به این پرسش که سریالی که در مورد استاد شهریار ساخته شد چقدر از نظر محتوا با یافته‌های شما در طول ۴ سال منطبق بود، بیان می‌کند: آدم‌هایی که ما در فیلم نامه خود نام برده بودیم در فیلم استفاده شده بودند، اما در جای خودشان در سریالی نبودند.
وی با توجه به بعد روحانی نگارش سریال شهریار ابراز می‌کند: شاعر وقتی شعر می‌گوید، زمزمه ها، کلمه‌ها و بارش واژه‌ها عین الهامی که به انسان می‌شود، مهم است. شهریار شاعر است که از هر شعرش کمال می‌ریزد. آن نگارش بنده بسیار متفاوت بود و به این الهام شاعر توجه شده بود، اما در آرشیو ماند. بنده دو، سه قسمت از سریال را که نگاه کردم ناراحت شدم. درد بود که نگاه می‌کردم. زندگی شهریار نبود تا جایی که دختر شهریار نیز اعلام کرد که این زندگی پدر من نیست. بعد آن کارگردان محترم فرمودند که ما با پرداخت دراماتیک سعی کردیم که اینطور بسازیم.
به گفته زینال زاده، سریال شهریار فیلمی بود که ساخته شد و بسیار تلاش کردند که به عنوان اثر فاخر به جامعه تحویل دهند، اما هیچ اتفاق مبارکی رخ نداد و ماندگار نشد. سریال شهریار باید به گونه‌ای ساخته می‌شد که به شهرت جهانی می‌رسید. با هوشمندی و توانمندی می‌توانستند بسازند.
زینال زاده درباره ساخت سریال شهریار می‌گوید: برای سریال شهریار ۴ سال تحقیق و نگارش کردم و قرار بود سریال شهریار را من بسازم، اما قرعه به نام من نبود، زیرا پروژه ملی اعلام شد و افراد دیگری آن سریال را نوشتند و ساختند.
وی درباره آغاز فعالیت خود برای ساخت سریال شهریار بیان می‌کند: سریال شهریار سفارشی بوده و اقای فهیمی فر، مدیر فرهنگی سیما با عزت و احترام ما را برای پیشنهاد ساخت آن دعوت کردند. فیلم چهار ستاره مرا دیده بودند و با آغوش باز مرا در آغوش گرفتند و خطاب به بنده گفتند که من نگاه شاعرانه شما را در سینما ستایش می‌کنم، شما می‌توانید زندگی شهریار را بسازید.
زینال زاده می‌افزاید: بنده خوشبختانه منظومه شهریار را قلم زده بودم تا اندازه‌ای بر بخشی از زندگی استاد شهریار اشراف داشتم، اما ذات زندگی شهریار گمنام بود. بخش مختصری در مقالات مختلف و در گفتمان‌ها عمیق بررسی نشده بود، شاید ۶ ماه سعی کردم با ادم‌ها و شخصیت‌های متفاوت و ان‌هایی که شاگردش بودند، صحبت کردم و صداهایشان را ضبط کردم تا به نگارش نهایی رسیدم و در نهایت برای بستن قرارداد رفتم.
وی درباره افزایش قسمت‌های ساخته شده سریال شهریار ابراز می‌کند: در ابتدا سریال ۱۳ قسمت بود که پس از مدتی به ۲۶ قسمت افزایش یافت. هر قسمت مورد تایید واحد فرهنگی قرار می‌گرفت مبلغی برای نگارش پرداخت می‌شد. ۲۶ قسمت به ۳۳ قسمت افزایش یافت. ما تا انجا رسیدیم که بنده ۳ بار با سه تهیه کننده متفاوت با آقای دادگو، صادق جلالی، منوچهر محمدی گفتمان‌های فراوان کردیم. همه این‌ها هزینه‌هایی بود که از جیب خودم خرج کرده بودم. یار دیگری نیز همراه من بود و کمک بسیاری در این راه به بنده کردکه او فردی نبود به غیر از استاد «علیرضا نادری»، یکی از بهترین نویسنده‌های اهل قلم و دیالوگ؛ بنابراین همه این‌ها تلاش فراوانی بود برای ساخت فیلم شهریار با نگاه شاعرانه به زندگی شهریار.
این کارگردان پیشکسوت می‌گوید: ۱۳ قسمت نیز قطعی شد، اما باز هم سکوت شد. این سکوت‌ها ضربه‌های روحی بر یک آدمی است که دعوت شده، وقت گذاشته، کار کرده و مو سپید کرده است.
زینال زاده در پاسخ به این پرسش که سریالی که در مورد استاد شهریار ساخته شد چقدر از نظر محتوا با یافته‌های شما در طول ۴ سال منطبق بود، بیان می‌کند: آدم‌هایی که ما در فیلم نامه خود نام برده بودیم در فیلم استفاده شده بودند، اما در جای خودشان در سریالی نبودند.
وی با توجه به بعد روحانی نگارش سریال شهریار ابراز می‌کند: شاعر وقتی شعر می‌گوید، زمزمه ها، کلمه‌ها و بارش واژه‌ها عین الهامی که به انسان می‌شود، مهم است. شهریار شاعر است که از هر شعرش کمال می‌ریزد. آن نگارش بنده بسیار متفاوت بود و به این الهام شاعر توجه شده بود، اما در آرشیو ماند. بنده دو، سه قسمت از سریال را که نگاه کردم ناراحت شدم. درد بود که نگاه می‌کردم. زندگی شهریار نبود تا جایی که دختر شهریار نیز اعلام کرد که این زندگی پدر من نیست. بعد آن کارگردان محترم فرمودند که ما با پرداخت دراماتیک سعی کردیم که اینطور بسازیم.
به گفته زینال زاده، سریال شهریار فیلمی بود که ساخته شد و بسیار تلاش کردند که به عنوان اثر فاخر به جامعه تحویل دهند، اما هیچ اتفاق مبارکی رخ نداد و ماندگار نشد. سریال شهریار باید به گونه‌ای ساخته می‌شد که به شهرت جهانی می‌رسید. با هوشمندی و توانمندی می‌توانستند بسازند.
ندا موسی زاده
انتهای پیام/ن.م
