به گزارش خبرنگار احزاب و تشکلهای گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امروز مصادف با شهادت سه تن از بنیانگذاران گروه فداییان اسلام است که سحرگاه 27 دی ماه 1344 با تایید حکم در دادگاه تجدیدنظر رژیم ستمشاهی، تیرباران شدند. به جرات می توان گفت که حضور مجاهدانی مانند فدائیان اسلام، نقش برجسته و تاثیر بی بدیلی در شکل گیری قیام ملت ایران به رهبری امام خمینی (ره) و پیروزی نهضت اسلامی داشته است. به ویژه آن که خیزش انقلابی فدائیان اسلام در برهه ای از تاریخ روی داد که می توان از آن به اوج دوره خفقان و استبداد رژیم طاغوت نام برد؛ به همین مناسبت در ادامه گزارشی را درباره شهدای فدائیان اسلام و نحوه قیام آنان میخوانید.
میر مجتبی میرلوحی تهرانی معروف به نواب صفوی، در سال 1303 شمسی در خانواده ای متدین و مذهبی پا به دنیا گذاشت، او به دلیل علاقه به روحانیت و ادامه دادن راه اجدادش پس از آنکه تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را به پایان رساند به حوزه علمیه نجف اشرف رفت.
پدر وی از روحانیون شجاعی بود که به دلیل فشارهای رضاخان پهلوی مجبور شد تا ردای روحانیت را از تن دربیاورد اما پس از آن به پیشه وکالت دادگستری روی آورد و توانست دادخواه مظلومان باشد در نهایت وی به دلیل درگیری با وزیر عدلیه رضا خان مستکبر به مدت سه سال زندانی شد.
شهید نواب صفوی پس از گذراندن 4 سال از عمر با برکت خود در نجف در نهایت به دستور سید ابوالحسن اصفهانی و به منظور مبارزه با کسروی به ایران آمد و پس آن با تشکیل تشکل انقلابی فداییان اسلام به مبارزه با بدخواهانی مانند کسروی، علی رزم آرا، عبدالحسین هژیر پرداخت و توانست این اشخاص وابسته به استعمار را به درک واصل کند.
احمد کسروی از معارضین تشیع بود و هجمه هایی را علیه روحانیت و امامان معصوم (ع) صورت می داد؛ همچنین وی در کتب صوفی گری، بهایی گری، تاریخ مشروطه مقدسات دینی را مورد بی احترامی قرار میداد.
شهید نواب صفوی کتاب های کسروی را در نجف اشرف مطالعه کرد و آن را به علمای نجف نیز نشان دادند و تمامی آن ها پس از رصد این کتب متفق القول بودند که خون شخصی که این کتاب ها را نوشته حلال است.
پس از آن شهید نواب صفوی به خانه کسروی رفت و سعی کرد که وی را ارشاد کرده و از توهین به مقدسات و روحانیت بازدارد اما پس از اندک زمانی متوجه شد که وی ارشاد نمیشود به همین دلیل در هشتم اردیبهشت 1324 بر آن شد تا وی را به درک واصل کند اما پلیس وی را دستگیر کرد اما پس از آن که از زندان رهایی یافت با شعار دین و انتقام ترور وی را پیگیری میکرد.
نواب صفوی توانست جوانان متعهد و انقلابی را مانند حسین امامی با بصیرتش به یاری بطلبد و پس از آن امامی در 20 اسفند 1324 توانست کسروی ملعون را به درک واصل کند.
در سال 1327 که جنبش ملی شدن نفت به اوج رسیده و گروه های ضد رژیم به صورت علنی به فعالیت می پرداختند، عده اندکی در مجلس شورای اسلامی مانع از تصویب قرارداد گس گلشاییان شدند، شاه برای آنکه حتی تعداد اندکی مخالف نیز در مجلس نباشند به مدد هژیر در انتخابات تقلب کرد و به بهانه دست داشتن آیت الله کاشانی در ترور شاهنشاه وی را به لبنان تبعید کرد، سپس فداییان اسلام هژیر را اعدام کردند.
در نهایت در تاریخ 27 دی ماه سال 1334 اعضای گروه فداییان اسلام به حکم دستگاه قضایی رژیم غاصب پهلوی به جوخه اعدام رفتند و شهید نواب صفوی در آخرین دقایق عمر پر برکتش همرزمان دلیر و وفادارش را در آغوش کشید و پس از نماز صبحکاه این سه یار و همرزم شربت شهادت را نوشیدند.
رهبر انقلاب اسلامی در معرفی ابعاد شخصیتی و همچنین اثرگذاری شهید نواب صفوی در فضای حوزه علمیه مشهد در آن دوران می فرمایند: «آن وقتی را که خبر شهادت این جوانان مخلص و مؤمن و پاکباز [فداییان اسلام] به مشهد رسید، فراموش نمیکنم. در بین طلاّب جوان حوزه مشهد، در آن مدرسهای که ما بودیم، هیجان عجیبی پیدا شد. علّت هم این بود که سال قبل یا دو سال قبلش، مرحوم نوّاب صفوی، این جوان مؤمن روحانی، در همین مدرسه - که اتّفاقاً اسم مدرسه، مدرسه نوّاب است - آمده و سخنرانی کرده بود و نماز جماعت اقامه نموده بود و غوغایی از شور و هیجان به وجود آورده بود که تأثیرات او بر روحیه طلاب، در هنگام شهادتش محسوس بود. یکی از مدرّسان بزرگ هم در درس اشارهای کرده بود و یادی از این ها نموده بود.»
انقلاب اسلامی ایران در طول تاریخ پر فراز و نشیب خود، همواره مجاهدان جان برکفی مانند فدائیان اسلام داشته که قیام و شهادت آنان، راه را برای ادامه فعالیت نهضت اسلامی گشوده است. شهدایی که تاسی از خط مشی و قیام آنان می تواند راهگشای مسیر امروز ملت های مسلمانِ دربند دیکتاتوری و ستم باشد.
انتهای پیام/