به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ برنی سندرز، سناتور آمریکایی، در یادداشتی در روزنامه انگلیسی گاردین خواستار مبارزه با بی‌عدالتی اقتصادی در جهان شد.

او در یادداشت خود با عنوان «بیایید قدرت را از میلیاردر‌ها پس بگیریم»، آورده است: ما در سال 2018 قرار داریم. پس از پشت سر گذاشتن همه جنگ‌ها، انقلاب‌ها و نشست‌های بین‌المللی طی صد سال گذشته، باید بگوییم که ما در جهانی زندگی می‌کنیم که شمار کمی از افراد، ثروت بی‌شماری در اختیار و بر سطح نامتناسبی از حیات اقتصادی و سیاسی در جامعه جهانی کنترل دارند.

درک این موضوع دشوار است، اما حقیقت این است که 6 تن از ثروتمندترین افراد در کره زمین در حال حاضر به اندازه نیمی از جمعیت جهان ثروت دارند که شامل سه میلیارد و هفتصد میلیون نفر می‌شود. علاوه بر این، یک درصد نخست در حال حاضر بیشتر از نود و نه درصد دیگر از جمعیت جهان ثروت دارند. در همین حال، در حالی که میلیاردر‌ها به ثروت‌های خود می‌بالند، از هر هفت نفر یک نفر برای زنده ماندن ناشی از ابتلا به بیماری‌هایی همانند اسهال، مالاریا و سینه پهلو تلاش می‌کند.

این در حالی است که همه نخبگان فاسد در جهان، میلیارد‌ها دلار برای ولخرجی‌های خود هزینه می‌کنند. سلطان برونئی حدود پانصد رولز رویس دارد و در یکی از بزرگترین کاخ‌های جهان زندگی می‌کند که شامل 1788 اتاق می‌شود و ارزش آن 350 میلیون دلار تخمین زده می‌شود.

در خاورمیانه، که در آن پنج پادشاه از ثروتمندترین پادشاهان جهان زندگی می‌کنند، شاهزاده‌های جوان از ثروت‌های هنگفتی در سراسر جهان برخوردارند و این در حالی است که این منطقه از بالاترین نرخ بیکاری در جهان رنج می‌برد و دست‌کم بیست و نه میلیون کودک در فقر زندگی می‌کنند و به مسکن، آب تمیز، یا مواد غذایی دسترسی ندارند. علاوه بر این، در حالی که صد‌ها میلیون نفر در شرایط به شدت وخیم زندگی می‌کنند، تاجران اسلحه در جهان به صورت فزاینده‌ای ثروتمند می‌شود؛ زیرا دولت‌ها تریلیون‌ها دلار برای خرید تسلیحات هزینه می‌کنند.

در آمریکا، جف بزوس -بنیانگذار آمازون که در حال حاضر ثروتمندترین فرد در جهان محسوب می‌شود- ثروتی خالص معادل بیش از صد میلیارد دلار دارد. او دست کم چهار کاخ در اختیار دارد که ارزش آن‌ها در مجموع ده‌ها میلیارد دلار است. او همچنین 42 میلیون دلار برای احداث یک ساعت در داخل یک کوه در تگزاس هزینه کرده است که 10 هزار سال طول عمر خواهد داشت. اما در انبار‌های آمازون در سراسر کشور، کارمندان او اغلب ساعت‌های طولانی کار و دستمزد‌هایی بسیار پایین دریافت می‌کنند. این کارمندان به کمک‌های بهداشتی دولتی و کمک هزینه‌های مسکنی متکی هستند که مالیات‌دهندگان آمریکایی پرداخت می‌کنند.

در عصری که بی‌عدالتی در زمینه تقسیم ثروت و درآمد بیداد می‌کند، مردم در سراسر جهان در حال از دست دادن اعتقاد خود به دموکراسی هستند. آن‌ها به صورت فزاینده‌ای به این باور می‌رسند که اقتصاد جهانی در خدمت برخی افراد، به بهای دیگران است و آن‌ها از این موضوع خشمگین هستند.

در مقایسه با 40 سال پیش هم در آمریکا و هم در شمار زیادی از دیگر کشور‌های جهان، میلیون‌ها نفر ساعت‌های طولانی تری برای دریافت دستمزد‌های کمتری کار می‌کنند. آن‌ها در مواجهه با شمار کمی افراد قدرتمند که انتخابات را می‌خرند و همچنین در مقابل نخبگان اقتصادی و سیاسی که ثروتمندتر می‌شود در حالی که آیده فرزندانشان تاریک‌تر از همیشه می‌شود، احساس درماندگی می‌کنند.

در بحبوحه همه این بی‌عدالتی‌های اقتصادی، جهان شاهد رشد هشداردهنده استبداد و افراط‌گرایی جناح راستی است که این موضوع سبب خشم آن‌هایی می‌شود که عقب مانده‌اند و این رویداد به نوبه خود تنش‌های قومی و انزجار افراطی را شدت می‌بخشد.

در ادامه این یادداشت آمده است: در حال حاضر، بیش از هر زمان دیگری، آن‌هایی که به دموکراسی و دولت‌های در حال پیشرفت باور دارند باید درآمد پایینی داشته باشند و افراد طبقه کارگری در سراسر جهان در ورای دستورالعملی قرار دارند که منعکس‌کننده نیاز‌های آنهاست. به جای تنفر و اختلاف، ما باید پیام امید و یکپارچگی را صادر کنیم. ما باید یک جنبش بین‌المللی را توسعه دهیم که با آز و طمع و همچنین ایدئولوژی طبقه میلیاردر‌ها مقابله می‌کند و ما را به سوی عدالت اقتصادی و اجتماعی هدایت می‌کند. آیا این یک چالش آسان است؟ مطمئنا خیر. اما این جدالی است که ما نمی‌توانیم از آن اجتناب کنیم. خطرات موجود در این مسیر بسیار زیاد هستند.

همان گونه که پاپ فرانسیس در سخنان سال 2013 در واتیکان گفت: «ما بت‌های جدیدی ایجاد کرده‌ایم. پرستش گوساله سامری، تجلی تازه و بی‌رحمانه‌ای در فرقه پول و دیکتاتوری اقتصادی یافته است که بی‌نام و نشان است و هدف انسانی واقعی ندارد.» او همچنین گفت: «در حال حاضر، هر چیزی با قوانین رقابت و بقا قضاوت می‌شود. در نتیجه، شمار زیادی از مردم خود را در محرومیت و در حاشیه می‌بینند؛ بدون شغل، بدون فرصت و بدون در اختیار داشتن ابزاری برای فرار از شرایط.»

یک جنبش جدید و توسعه‌ای بین‌المللی باید خود را به مقابله با بی‌عدالتی ساختاری بین و درون ملت‌ها متعهد بداند. چنین جنبشی باید بر «پول‌پرستی» غلبه کند، همان موضوعی که پاپ درباره آن هشدار داده است. این جنبش باید از سیاست‌های ملی و بین‌المللی با هدف افزایش استاندارد‌های زندگی افراد فقیر و طبقه کارگری حمایت کند و سبب افزایش سطح آموزش، بهداشت و توافق نامه‌های تجاری عادلانه حمایت کند. علاوه بر این، ما باید مانع از تخریب محیط زیست سیاره خود در نتیجه تغییرات آب و هوایی شویم.

این سناتور آمریکایی در ادامه نوشت: در اینجا به برخی مثال‌هایی اشاره می‌کنم که باید انجام دهیم. درست چند سال پیش، «شبکه عدالت تگزاس» تخمین زد ثروتمندترین افراد و بزرگترین شرکت‌ها در سراسر جهان، دست کم 21 تا 32  تریلیون دلار در بهشت‌های مالیاتی سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا از دادن مالیات فرار می‌کند. اگر با یکدیگر همکاری کنیم تا این گونه سوء‌استفاده‌ها را از بین ببریم، می‌توان از درآمد‌های جدید که ایجاد خواهد شد برای پایان دان به گرسنگی در سطح جهان، ایجاد صد‌ها میلیون شغل جدید و کاهش بی عدالتی در درآمد و ثروت استفاده کرد. می‌توان از این پول برای حرکت به سوی کشاورزی پایدار و تسریع روند تبدیل انرژی سوخت‌های فسیلی به سوی منابع تجدید پذیر استفاده کرد.

تحقیقات برنامه توسعه ملل متحد نشان داده است که برداشت مردم از بی‌عدالتی، فساد و محرومیت، از جمله مهمترین شاخص‌های پیش‌بینی در این باره محسوب می‌شود که آیا جوامع از افراط‌گرایی راست‌گرایانه و گروه‌های خشونت‌آمیز حمایت می‌کنند یا خیر. زمانی که مردم احساس کنند شرایط بر علیه آنهاست و راهی پیش روی آن‌ها وجود ندارد آن‌ها به احتمال زیادی به سوی راه حلی‌های مخرب روی می‌آورند که این موضوع تنها سبب تشدید مشکل می‌شود.

سندرز در ادامه یادداشت خود آورده است: اکنون لحظه‌ای حیاتی در تاریخ جهان محسوب می‌شود. با پیشرفت فن‌آوری‌های پیشرفته، ما اکنون قابلیت افزایش عادلانه ثروت را در جهان داریم. ما ابزار‌هایی برای از بین بردن فقر، افزایش امید به زندگی و ایجاد نظام انرژی غیر آلوده کننده و ارزان در جهان را در اختیار داریم.

در انتهای این یادداشت آمده است: این همان کاری است که ما می‌توانیم انجام دهیم، اگر شهامت ایستادن در کنار یکدیگر و مقابله با منافع قدرتمند خاص را داشته باشیم که همه چیز را برای خودشان می‌خواهند. این همان کاری است که ما باید به خاطر کودکان، نوه‌ها و آینده سیاره خود انجام دهیم.

انتهای پیام/

یادداشت سندرز در گاردین درباره بی‌عدالتی اقتصادی در جهان