به گزارش خبرنگار  حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  «خونمردگی» آخرین اثر بلند سینمایی امیراحمد انصاری در مقام کارگردانی است که فرم آن برای حضور در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر پر شده است.  با بازیگر نقش اصلی مرد آن، امیر رضا میرآقا مصاحبه ای انجام دادیم که در زیر می خوانید.

چه اتفاقی رخ داد که کارگردان نقش اصلی این اثر را به شما داد؟

آقای انصاری پیش از این کارهای من را دیده بودند و من نیز فیلم های او را دیده بودم. نقشی که قرار بود به من محول شود تجربه جدیدی تلقی می شد، چرا که بیشتر فیلم ها و سریال هایی که کار کردم در ژانر کمدی و کمدی فانتزی بود؛ حتی فیلم های جدی هم به تقاضای کارگردان ها به نحوی پیش می رفت که کمدی در آن ها داشته باشم. چون می گویند یک شیرینی خاصی داری و این بد نیست.

حس شما از حضور در این فیلم چیست؟

حس بسیار خوبی داشتم چون تجربه ای تازه و چالشی برای من بود به این علت که از فضای کمدی دور شده بودم. البته باید بگویم که ایفای نقش های کمدی بسیار دشوار است و سختی های خاص خودش را دارد. خوشبختانه «خونمردگی» از تیم و دستیاری بسیار حرفه ای و بدون حاشیه بهره می برد. دستیاری که نقش اصلی زن و نقش روبروی من را بازی می کرد که این به بهتر شدن کار کمک می کرد.

از نقش زن روبروی خود بگویید.

با وجودی که «نازنین علم دوست» دو وظیفه مهم را بر عهده داشت، اما به خوبی از عهده آنها برآمد و این جای خوشحالی دارد. از سویی آقای انصاری گروهی حرفه ای را با مدیریت خوب خود جمع کرده بود که فکر می کنم خروجی آن مثبت شده است. او با زیرکی دست بازیگر را باز می‌گذاشت تا ما بتوانیم برای بهتر شدن نقش در راستای قصه بداهه هایی را بروز دهیم.

حرف اصلی «خونمردگی» چیست؟

هر مخاطبی پس از دیدن فیلم، برداشت خاص خودش را از حرف اصلی دارد. اما نظر من در مورد این فیلم، عشق است. عشقی که مانند هر مقوله دیگری به محافظت نیاز دارد و اگر از آن حفاظت نکنید ممکن است اتفاقات بدی رخ دهد.

ما به ازای شخصیت ها و قصه «خونمردگی» را تا چه حد در جامعه امروزی می بینیم؟

این شخصیت ها را در جامعه کم می بینیم اما شاید خیلی از آنها خبر نداریم و نیاز به توجه بیشتری دارند.

بهترین بخش همکاری با کارگردان و خود اثر چه بود؟

بهترین بخش جایی بود که من اولا توسط کارگردان به این کار دعوت شدم. دوم اینکه باید نقش متفاوت سیاوش را بازی می کردم و چالش ها از اینجا برای من شروع شد.

نقش شما تا چه حد برای خودتان باورپذیر بود؟

نقش باورپذیر بود، چون اگر نبود فیلم ساخته نمی شد.  نقشی بود که کاملا می توانستم آن را درک کنم؛ البته نه به خاطر اتفاقاتی که در فیلم می افتد.  موقعیتی که در فیلم داشتم را در زندگی عادی ندارم اما همین کار را برای من جذاب تر می کرد و قابل باور بود. در کل باید بگویم صبر همه آدم ها اندازه ای دارد و هیچ ربطی به شغل، لباس و تحصیلات و محل زندگیشان ندارد. زمانی که آن صبر سرریز شود پیامدهایی به دنبال خواهد داشت.

صحبت پایانی؟

 از شما و کلا اهالی رسانه که زحمت بسیاری می کشید قدردانی می کنم؛ همچنین از آقای انصاری به عنوان کارگردان و لیدری حرفه ای و بدون حاشیه او و «نازنین علم دوست» که بازیگر نقش روبروی من بود و کار را درحد توانمان جلو بردیم، تشکر می کنیم.یک نکته مهم دیگر اینکه فیلم «خونمردگی» از بازیگرانی بهره برد که از آموزشگاه آقای انصاری می آمدند و فکر می کنم آینده خوبی در انتظارشان است. از مرضیه برومند و امیر حسین صدیق که من را وارد قاب دوربین کردند نیز قدردانی می کنم.

انتهای پیام/