به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی «چشم شب روشن»؛ مهرداد رایانی مخصوص کارشناس مجری بخش تئاتر این برنامه، یکشنبه شب میزبان سالار عقیلی خواننده و خیرالله تقیانی پور کارگردان نمایش «کلنل» برای گفتگو درباره نقش موسیقی ایرانی در تکامل نمایشنامه ایرانی بود.

پیشنهاد بازی در دو فیلم سینمایی را داشتم اما قبول نکردم

عقیلی در بخشی از این گفتگو بیان کرد: به من پیشنهادهایی برای بازی و خوانندگی در تئاتر داده شده بود. حتی در سینما هم دو پیشنهاد بازی به من شد، اما دوست نداشتم کار کنم؛ چون می ترسیدم به کار موسیقی صدمه بزند و دوست ندارم این دو را با هم تلفیق کنم.

خواننده قطعه «وطنم» تصریح کرد: از آنجایی که به نظرم اگر در یک رشته جلو بروم، موفق تر خواهم بود و بهتر است از این شاخه به آن شاخه نپرم، هیچ‌وقت این پیشنهادها را قبول نکردم.

اگر کسی زندگی واقعی‌ام را به تصویر بکشد، بازیگر آن اثر می‌شوم

عقیلی تصریح کرد: همیشه گفته‌ام اگر کارگردانی پیدا شود که بخواهد زندگی واقعی مرا به تصویر بکشد، بازی در آن را قبول می کنم. من در سینه ام حرف‌هایی دارم و اتفاقاتی در زندگی ام رخ داده تا به اینجا رسیده ام. نمی گویم همین حالا و یا 5 سال دیگر، شاید اگر 20 سال بعد کسی برای به تصویر کشیدن زندگی واقعی ام بیاید، قبول کنم در آن بازی کنم.

وی ادامه داد: آنچه برای من در خواندن تیتراژ سریال‌ها و فیلم های سینمایی یا برای حضور در تئاتر مهم است، اول کارگردان و سپس متن اثر است.

تئاترهایی با بازیگران زیاد را دوست دارم

وی افزود: من تئاترهای شلوغی که بازیگران زیادی دارد، دوست دارم. خودم هم دو دفعه سر تمرین ها رفتم و خیلی لذت بردم. این اواخر با آقای بابک زرین هم صحبت کردم و او موسیقی بسیار زیبایی را با شعر افشین مقدم برای کلنل ساختیم.

عقیلی در ادامه با اشاره به معضلی که در هنر امروز وجود دارد، بیان کرد: گاهی وقتی افراد را مثلا برای تماشای یک نمایش دعوت می کنید؛ اولین چیزی که می پرسند این است که "خنده دار است؟!" به نظرم این تفکر خوبی نیست. پس بار معنایی تئاتر چه می شود؟ مثلا برای یک نمایش یک سال زحمت کشیده می شود، با تفکری جلو می آید و به بحثی می پردازد که بحث روز جامعه است. اما خنده دار نیست. این موضوع دلیل نمی شود که این نمایش را تماشا نکنیم.

مردم برای بلیت کنسرت استاد علیزاده جلوی در تالار وحدت می خوابیدند

این خواننده موسیقی سنتی تأکید کرد: 22 سال پیش مردم برای تهیه بلیت کنسرت استاد حسین علیزاده 5 صبح جلوی در تالار وحدت می خوابیدند و اسم می نوشتند.

عقیلی ادامه داد: نمی دانم چرا این عشق و علاقه به مرور از بین رفت. البته این اواخر اوضاع بهتر شده است و مردم به سمت کار فاخر هجوم آورده اند.

وی ادامه داد: برخی می گفتند مخاطب نمی تواند 40 دقیقه آواز گوش بدهد، در حالی که موسیقی سنتی ما اصلا آوازی است و اگر آواز را از آن بگیریم، فایده ای ندارد. اکنون در دوره ای زندگی می کنیم که همه چیز فرق کرده است و سرعت و تکنولوژی زندگی را ماشینی کرده است. شاید برای همین مردم به شادی احتیاج دارند.

تقیانی پور نیز در این خصوص گفت: باید دست مخاطب را باز گذاشت و هر چه شاهد تنوع بیشتری باشیم، مخاطب می تواند دست به انتخاب بزند.

خواننده قطعه «وطنم» تأکید کرد: شما برای یک آلبوم زحمت زیادی کشیده ای و می خواهی آن را به یک شرکت بفروشی. آن وقت از شما می پرسند این موسیقی چند تصنیف دارد؟ وقتی می گویی این کار دو تصنیف از عارف قزوینی و مرتضی خان نی داوود با شعر ملک الشعرای بهار و ... دارد، می گویند ما این کار را نمی خواهیم برو 8 تصنیف بخوان یا یک چیزی بخوان که شاد باشد. در حالی که در موسیقی سنتی ما غمی وجود دارد و ذات آن غم انگیز است. استاد مجید کیانی درباره غم در موسیقی ایرانی مقاله ای نوشته اند.

در پایان این بخش قطعه «در زیر آوار» پخش شد که عقیلی اعلام کرد آن را برای مردم زلزله زده و مهمان نواز کرمانشاه خوانده است.

انتهای پیام/