به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ سندرم خستگی مزمن با بروز نشانه‌هایی مانند خستگی بیش از اندازه، تفکر آشفته، و احساس خستگی کلی خود را نشان می‌دهد و هر‌ساله میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. البته این نشانه‌ها کلی و عمومی هستند و می‌توانند نشان‌دهنده مشکلات سلامت دیگری جز سندرم خستگی مزمن نیز باشند. اگر نسبت به ابتلا به این شرایط مشکوک هستید، مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق بهترین گزینه است. در شرایطی که درمانی شناخته شده برای سندرم خستگی مزمن وجود ندارد، انتخاب‌های سبک زندگی سالم، از جمله مصرف غذاهای درست، می‌تواند در کاهش و بهبودی نشانه‌ها بسیار تاثیرگذار باشند.

کربوهیدارت‌های پالایش شده برخلاف کربوهیدارت‌های کامل و پیچیده، غلات پالایش شده روند آسیابی را تجربه می‌کنند که لایه‌های مختلف دانه را از بین می‌برند و در نتیجه مواد مغذی مانند فیبر در این فرایند حذف می‌شوند. خوراکی‌هایی مانند نان سفید و پاستای سفید سریع‌تر از غلات پیچیده از دستگاه گوارش عبور می‌کنند. از این‌رو، سطوح قندخون به ناگاه افزایش می‌یابد و سپس به‌سرعت نیز افت می‌کند.

افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن به‌طور معمول در تنظیم قند خون ضعیف‌تر عمل می‌کنند، بر همین اساس کربوهیدارت‌های حاوی مواد مغذی احتمالا احساس خستگی را در آنها از بین می‌برد.برای حفظ قندخون در سطوح مناسب و افزایش سطوح انرژی مصرف کربوهیدارت‌های پیچیده، مانند نان گندم کامل، جو، جو دوسر، کوینوآ و برنج وحشی را در دستور کار خود قرار دهید. آنها سرشار از فیبر هستند، از این رو با آهنگی آهسته‌تر گوارش می‌شوند و قندخون و انرژی را در سطوحی پایدارتر حفظ می‌کنند.

اگر در گوارش گلوتن با مشکل مواجه هستید، همانند بسیاری از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، مصرف گزینه‌های فاقد گلوتن، مانند برنج قهوه‌ای، کوینوآ، یا سیب‌زمینی شیرین را مد نظر قرار دهید.

موادغذایی سرشار از ویتامین B12  مانند گوشت ماکیان، تخم مرغ و ماهی اشاره کرد و از منابع خوب برای فولات می‌توان سبزیجات برگدار، بروکلی، و میوه‌های خانواده مرکبات را نام برد. این ویتامین‌ها نقش مهمی در کمک به عملکرد درست میتوکندری - بخشی از سلول که مسئول تولید انرژی است - دارند. مصرف کافی از آنها می‌تواند به تسکین نشانه‌های سندرم خستگی مزمن کمک کند.

پزشک شما می‌تواند میزان دقیق مصرف روزانه ویتامین B12 و فولات را تعیین کند.باید به این نکته توجه داشته باشید که مصرف موادغذایی سرشار از ویتامین B حتی اگر برنامه روزانه خود را با جدیت دنبال کنید، ممکن است کافی نباشد، زیرا برخی افراد فاقد آنزیم‌های لازم برای جذب ویتامین‌های B از غذا هستند. یک آزمایش‌خون ساده می‌تواند این مساله را مشخص سازد.

مانند بسیاری از بیماری‌های مزمن، سندرم خستگی مزمن با سطوح بالای التهاب پیوند خورده است. در شرایطی که چربی‌های ترانس می‌توانند شرایط التهاب را وخیم‌تر سازند، چربی‌های سالم به از بین رفتن آن کمک می‌کنند. همچنین، چربی‌های سالم آرام‌تر گوارش می‌شوند، از این‌رو سطوح پایدارتر قندخون و انرژی را موجب می‌شوند.از منابع چربی‌های غیراشباع سالم می‌توان به مغزهای خوراکی و کره مغزهای خوراکی، روغن زیتون، آووکادو، و ماهی سالمون اشاره کرد.

در مقابل، از منابع چربی‌های ترانس می‌توان فست‌فودها و ناگت‌ها، پای‌های تجاری، کرم‌های غیرلبنی، و پاپ‌کورن‌های طعم‌دار کره‌ای مایکروویوی را نام برد. برای شناسایی چربی‌های ترانس به برچسب مواد تشکیل‌دهنده خوراکی‌ها توجه داشته و به‌دنبال واژه «هیدروژنه» باشید. به این نکته نیز توجه داشته باشید که ردپای چربی ترانس در محصولاتی که حتی مدعی فاقد چربی ترانس هستند نیز دیده می‌شود. (در صورتی که میزان چربی ترانس کمتر از 0.5 گرم در هر وعده باشد، تولیدکنندگان مواد غذایی می‌توانند به صورت قانونی این ادعا را داشته باشند.)

در دوزهای کوچک، کافئین ممکن است موجب تقویت انرژی شما شود. اما همانند کربوهیدارت‌های پالایش شده، مصرف زیاد کافئین می‌تواند موجب افزایش ناگهانی سطوح انرژی و سپس افت شدید آن شود. بر همین اساس، به مصرف هرچه بیشتر کافئین برای بازگشت به شرایط عادی نیاز خواهید داشت. این چرخه باطل می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری سطوح بیش از اندازه بالا و پایین انرژی شود. همچنین، این شرایط می‌تواند بر غدد آدرنال فشار وارد کند که امکان احساس خستگی بیشتر را افزایش می‌دهد.

به‌طور کلی، کارشناسان مصرف 400 میلیگرم یا کمتر از کافئین را توصیه می‌کنند. اما این توصیه شامل حال همه، به‌ویژه افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، نمی‌شود. این افراد باید به احساسی که مصرف کافئین در آنها ایجاد می‌کند توجه داشته باشند و میزان مصرف را بر این اساس تنظیم کنند. برخی افراد در مقایسه با دیگران نسبت به کافئین حساس‌تر هستند.

کم آبی خفیف بدن نیز می‌تواند احساس خستگی و آشفتگی ذهنی را به‌همراه داشته باشد. در صورت عدم تامین آب مورد نیاز بدن، سموم به‌صورت کارآمد از طریق غدد عرق دفع نمی‌شوند. خون نیز به‌صورت کارآمد نمی‌تواند جریان یابد تا گلبول‌های سفید را به جایی که بیشترین نیاز به آنها وجود دارد، انتقال دهد.

از آنجایی که میزان آب مورد نیاز بدن می‌تواند بر اساس عوامل مختلف، مانند سن، اندازه، آب و هوا و سطح فعالیت متغیر باشد، مقدار مورد نیاز شما ممکن است بیشتر یا کمتر از استاندارد توصیه شده هشت لیوان در روز باشد. می‌توانید برای تشخیص بهتر به شرایط ادرار خود توجه داشته باشید. در صورتی که رنگ ادرار زرد تیره است، به احتمال زیاد باید مصرف آب خود را افزایش دهید. اگر رنگ ادرار زرد کمرنگ یا شفاف است، احتمالا به میزان کافی آب مورد نیاز بدن خود را تامین می‌کنید.

انتهای پیام/

موثرترین رژیم غذایی ضدخستگی