به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امام حسن (ع) فرمودند: «ای آدمیزاد، همانا تو پیوسته به دنبال از بین بردن عمرت بوده‌ای، از زمانی که از شکم مادرت بیرون آمدی، پس از آنچه که اکنون در دستان توست، برای آینده‌ات چیزی بگیر؛ چراکه انسان مؤمن ذخیره می‌کند و توشه برمی‌دارد و انسان کافر فقط بهره می‌برد.»، سپس امام (ع) این آیه را خواندند: «و توشه بردارید و همانا بهترین توشه، تقوا است.»

آیت الله مجتهدی در شرح این حدیث می‌گویند: حضرت امام حسن مجتبی (ع) فرمودند: «ای اولاد آدم، از روزی که به دنیا آمده‌ای در خرابی عمرت هستی؛ پس به فکر مرگ و آخرت باش.»، عمرت در حال خراب شدن است، ساختمان را دیده‌اید که کم کم خراب می‌گردد؟، ما هم خرده خرده و کم کم عمرمان خراب می‌شود و به مرگ نزدیک‌تر می‌شویم، پس پیش از فرارسیدن مرگ، به فکر مرگ باش.

ایشان در ادامه گفتند: سپس حضرت آیه 197 سوره بقره را خواندند: «به فکر توشه آخرت باشید که بهترین توشه هم تقواست.»، دیده اید صاحبخانه قبل از اینکه خانه ‌اش خراب شود، به فکر است که یک تیر چوبی بگذارد تا ساختمان برنگردد و ویران نشود؟، ما هم باید به فکر این باشیم که قبل از اینکه عمرمان تمام شود، برای آخرتمان از این دنیا، توشه برداریم، به عبادت و بندگی خداوند باری ببندیم.

آیت الله مجتهدی تهرانی در پایان، حدیثی دیگر از امام حسن (ع) را بیان کردند: حضرت (ع) در حدیثی دیگر اینگونه فرموده‌اند که: «مردم دو نوع جوینده هستند: دسته اول جوینده دنیا تا آنکه آن را در می‌یابد و هلاک می‌گردد و دسته دوم جوینده آخرت، که هرگاه آن را دریابد نجات یافته و رستگار است و بدان ای مرد، آنچه از دنیا از دست داده‌ای و سختی‌هایی که کشیده‌ای، ضرر به تو نمی‌زند هرگاه به آخرت رسیده باشی و زمانی که از آخرت محروم شده باشی، هر آنچه از دنیا به نو رسیده است، سودی به تو نمی‌رساند.»

منبع: احسن الحدیث، ص193

انتهای پیام/

بهترین توشه در کلام امام حسن (ع)