به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فاطمه مهاجرانی سرپرست مرکز ملی پرورش استعداد های درخشان در برنامه پرسشگر در مورد چاشنی های نخبه پروری در نظام آموزشی با اشاره به اینکه لزوما هر فرد سخت کوشی نخبه نیست اما این تعریف در سیستم آموزشی درست معنا نشده است، اظهار کرد: همین مسئله نظام آموزش را دچار چالش می کند.
وی به مسئله رشد مدارس تیزهوشان در کشور از سال 66 تا 93 اشاره کرد و ادامه داد: تعداد مدارس در سال 66، 6 مدرسه بوده اما در سال تحصیلی 87-86 تعداد آن به 262 مدرسه افزایش پیدا کرد، همچنین در سال تحصیلی 89-88، 335 مدرسه در کشور داشتیم و این روند افزایشی تداوم یافته و 660 مدرسه تیزهوشان را در سال تحصیلی 93-92 شاهد بودیم.
سرپرست مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان با اشاره به اینکه این رشد ناگهانی و کمی باعث نزول کیفیت کار شده است، عنوان کرد : تعداد دانش آموزان تیزهوشان در سال 86، 54 هزار نفر بود که در سال تحصیلی 93-92 به 140 هزار دانش آموز افزایش پیدا کرده است و این رشد قارچ گونه مدیریت کیفی را تحت تاثیر قرار می دهد.
وی در مورد علت این رشد ناگهانی مدارس عنوان کرد: تا سال 89 برای توسعه مدارس تیزهوشان باید مجوز از طریق هیئت امنا صادر می شد اما بعد از این سال هیات امنا از بین رفته و عوامل متعددی از قبیل فشار مردم و چانه زنی ها برای ورود به مدارس تیزهوشان رشد کمی این مدارس را به دنبال داشت که یقینا بر کیفیت مدارس نیز اثر منفی داشته است.
مهاجرانی تصریح کرد: حتما باید به کاهش مدارس تیزهوشان توجه داشته باشیم و بیشتر به مسئله کیفیت تمرکز کنیم. چرا که افزایش کمی تبعات بسیاری در پی داشته و به دانش آموزان نیز آسیب وارد می کند، وقتی دانش آموزی معمولی با برچسب تیزهوش مطرح می شود امکان برگشت به مدارس عادی را نداشته و همین مسئله ضربه روحی به وی وارد می کند.
وی افزود: از دیگر تبعات رشد کمی مدارس تیزهوشان کاهش دانش آموزان از مدارس معمولی بوده که با سیستم دوپینگ علمی به مدارس تیزهوشان راه پیدا کردند.
سرپرست مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان در خصوص جداسازی دانش آموزان در مدارس، عنوان کرد: در اصل نباید این جداسازی وجود داشته باشد اما برای تحقق این هدف باید شرایط حاکم بر مدارس را مورد توجه قرار دهیم و در صورت وجود تجهیزات کامل می توان این کار را انجام داد.
مهاجرانی ادامه داد: از جمله امکاناتی که باید در نظام آموزشی وجود داشته باشد تا روند جداسازی به درستی انجام شود شامل آزمایشگاه های مجهز، وجود پژوهش سراهای مجهز، دسترسی به مقالات برتر، معلمان کارامد و سیستم آموزشی مناسب است و اکنون که چنین شرایطی را نداریم باید برای 1.5 الی 2.5 درصد تیزهوش با سیستم جداسازی و گلخانه ای پیش رویم.
سرپرست مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان تصریح کرد: یکی از مسائلی که دانش آموزان تیزهوش به آن اشاره دارند احیای سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) است که اکنون به مرکز تنزل رتبه پیدا کرده همچنین برخی با مسئله احیا برای این سازمان موافق نیستند، در حالی که با توجه به کاهش کیفیت این نوع از مدارس باید به احیای آن بپردازیم.
مهاجرانی در مورد آزمون های ورودی مدارس تیزهوشان گفت: هدف آموزش و پرورش و معلم شناسایی استعدادهای نهفته دانش آموزان است و در هر فردی استعدادهایی وجود دارد که باید برای بروز آن تلاش شود که این مسئله تک بعدی نبوده و برنامه درسی، محیط مدرسه، خانواده و رسانه و معلم در آن دخیل هستند.
وی افزود: امسال 260 هزار دانش آموز در آزمون ورودی مدارس تیزهوشان شرکت کرده اند که از این تعداد حدود 20 هزار نفر پذیرفته می شوند با توجه به این مسئله باید در آزمون های ورودی و روند کار اصلاحاتی انجام شود تا دانش آموزان معمولی بدانند صرفا حضور در مدارس تیزهوشان هدف نهایی نیست.
مهاجرانی اظهار کرد: افزایش تعداد شرکت کنندگان در آزمون های ورودی ساز و کاری نداشته و صرفا برای کسب و کار گروهی از افراد است. در حالیکه اگر رسانه ها افراد موفق مهارتی را مورد توجه قرار دهند و بیشتر به جامعه معرفی شوند می توان به بهبود شرایط کنونی و کاهش استقبال از چنین آزمونهایی امیدوار بود که متاسفانه مسئله مهارتی از مسائل مغفول جامعه در زمان فعلی است.
سرپرست مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان به مسئله المپیادهای علمی اشاره داشت و عنوان کرد: المپیاد یکی از عرصه های افتخارآفرین کشور است که به وجود آن نباید تردید داشته باشیم، چرا که به حفظ سرمایه و ذخایر علمی کشور کمک می کند همچنین نباید این تصور را داشته باشیم که تمامی افراد موفق در المپیادهای علمی مهاجرت می کنند زیرا در بسیاری از برنامه ها شاهد فعالیت همین افراد در کارهای مختلف داخل کشور هستیم و مهاجرت صرفا به این گروه محدود نبوده و هر فردی امکان مهاجرت را دارد همچنین نباید تمام المپیادی ها را محدود به افراد سمپاد بدانیم.
مهاجرانی تصریح کرد: باید برای المپیادهای کشور باید به نگاه کلان برگردیم و اکنون ارزش گذاری های غلطی برای آن انجام شده است، بعد از تغییر و تحولات در مدارس تیزهوشان از سال 89 به بعد شاهد رشد نابرابر دانش آموزان تهرانی و شهرستانی در برنامه های علمی و المپیادها بودیم.
سرپرست مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان افزود: در سال84 سهم دانش آموزان تهرانی و شهرستانی از المپیادهای علمی هر کدام50 درصد بود که در سال 90 سهم غیرتهرانی ها افول کرد و این روند تداوم داشت تا اینکه در سال 94 سهم شهرستان به 30 درصد رسیده است.
وی بیان کرد: این سهم نابرابر در عدالت آموزشی تاثیرگذار است و اگر سمپاد را مجموعه کیفیت مداری در نظر بگیریم باید به رشد کیفی آن توجه داشته باشیم، در حالیکه اکنون دانش آموزان تهرانی با دوپینگ علمی وارد فضاهای تیزهوشان شده و شهرستانی ها از این مسئله جاماندند در نتیجه ضرورت آزمون های کیفی و تغییر در روند پذیرش اهمیت بیشتری پیدا می کند.
مهاجرانی با اشاره به اینکه سمپاد سرمایه ملی کشور است، گفت: در برنامه های وزیر آموزش و پرورش نیز کاهش کمی و ارتقای کیفی مدارس را شاهد هستیم همچنین برای احیای سمپاد اصلی ترین کار احیای هیئت امنای آن بوده که ساز و کار این مسئله در شورای عالی انقلاب فرهنگی در حال بررسی است و اجرای این کار را در برنامه های خود قرار دادند.
انتهای پیام /