به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی روزنامه رای الیوم نوشت: محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی آغاز طرح «نیوم» را سه شنبه گذشته اعلام کرد که در قالب طرح «چشم انداز 2030» قرار دارد و نخستین مرحله آن در سال 2025 آغاز می شود. سعودیها به این طرح در سطح گسترده ای توجه کردند. شبکههای اجتماعی به این طرح پرداختند و حرفهای زیادی درباره فرصتهایی که این طرح می تواند ایجاد کند، ظرفیت های آن برای نجات اقتصاد و چالشهایی که روبروست، رد و بدل شد.
بن سلمان با اعلام این طرح گفت منطقه «نیوم» بر نه بخش سرمایه گذاری متمرکز خواهد بود و هدف از آن آینده تمدن انسانی است. این بخشها شامل آینده انرژی و آب، حمل و نقل، فن آوریهای حیاتی، غذا، علوم فنی و آماری، صنایع پیشرفته، رسانه ها و تولید رسانه ای، رفاه و معیشت است.
این سیاستمدار جوان همچنین تاکید کرد این طرح فرصتهای کاری ایجاد خواهد کرد و به افزایش تولید ناخالص داخلی کمک می کند. این طرح روی جذب سرمایه گذاریهای خاص کار خواهد کرد و دولت طی سالهای آینده از طرح «نیوم» با بیش از پانصد میلیارد دلار حمایت خواهد کرد.
مساحت طرح «نیوم» حدود بیست و شش هزار و پانصد کیلومتر مربع است و از شمال و غرب دریای سرخ به آسیا و آفریقا پیوند می خورد. ورودی اصلی پل ملک سلمان است، این طرح به داخل اراضی اردن و مصر امتداد می یابد و هفتاد درصد جمعیت جهان می توانند طی هشت ساعت به این محدوده دسترسی یابند. مدیر اجرایی این طرح دکتر کلاوس کلاینفلد است.
از طریق وبلاگ نویسی های کوتاه در توئیتر با نام «هشتک»، بسیاری نوشتند مشتکریم محمد بن سلمان و شماری از فعالان ابراز خوش بینی کردند اما در مقابل بسیاری دیگر در فایده این طرح ابراز تردید کردند و آن را در قالب وعده های درازمدت قرار دادند که در نهایت امر محقق نخواهد شد.
ناظران می گویند ویژگی «آینده» همیشه در همه طرحهایی که محمد بن سلمان اعلام می کند به چشم می خورد و همیشه طرحهایی که وی برنامه ریزی می کند با امید در آینده و وعده های اقتصادی رفاهی همراه است که شاید برای نسلهای کنونی محقق نشود. فوری ترین طرحی که نخستین مرحله اش اجرایی خواهد شد پس از پنج یا هشت سال آینده است و این امر از نظر بیکاران و کسانی که به دنبال خانه هستند و حتی فقرا و طبقه متوسطی که رفاهش را از دست داد و به تدریج در حال پرداخت مالیات شده است، رویاهایی شیرینی بیش نیست و منافع چنین طرحهای عظیمی حتی اگر محقق شود به جیب مردم نخواهد رفت. فقط این پرسش باقی می ماند چه زمانی رفاه به این کشور نفتی بازخواهد گشت. ناظران می پرسند آیا این رفاه از طریق طرحهای کوچک لحظه ای بازخواهد گشت؟
انتهای پیام/