به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه دیلی میل نوشت: محققان مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ-اپنتورف در آلمان در این مطالعه با بررسی ۳۴۱ بزرگسال ۶۱ تا ۸۲ ساله متوجه شدند که زندگی در نزدیکی درختان زیاد موجب تقویت ناحیه ای از مغز می شود که پردازش عاطفی را کنترل می کند و در نتیجه باعث می شود بزرگسالان کمتر تحت استرس قرار گیرند.

این ناحیه که آمیگدال نام دارد منطقه ای از ماده خاکستری است که برای پردازش اضطراب مهم است و محققان در این مطالعه متوجه شدند افرادی که در نزدیکی محیط جنگلی زندگی می کردند، این ناحیه از مغزشان قوی تر بود اما چنین ارتباطی در مغز افرادی که در مناطق شهری در نزدیکی فضای سبز و یا رودخانه ها زندگی می کردند، مشاهده نشد.

محققان مدت هاست که می گویند زندگی در نزدیکی محیط جنگلی برای انسان مفید است اما این اولین بار است که آنها یک مدرک فیزیکی در این زمینه ارائه می دهند.

خطر ابتلا به بیماری های روانی مانند افسردگی، اختلال های افسردگی ، اضطراب و شیزوفرنی در افراد ساکن شهر در قیاس با افرادی که در حومه شهر زندگی می کنند، بیشتر است.
سر و صدا، آلودگی و وجود تعداد زیاد افراد در فضای کوچک یک شهر می توانند به ابتلا به استرس مزمن کمک کنند. در حالی که انتظار می رود که تا سال ۲۰۵۰ تقریبا ۷۰ درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی کنند ، یافته های این مطالعه می تواند پیامدهای زیادی برای برنامه ریزی شهرنشینی داشته باشد.

دکتر سیمون کوهن از مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ - اپنتورف در آلمان و نویسنده این مطالعه گفت: تحقیق در زمینه شکل پذیری مغز از این فرضیه حمایت می کند که محیط زیست می تواند ساختار و عملکرد مغز را شکل دهد.
یافته های این مطالعه تاییدی است بر مجموعه در حال گسترش از مدارکی که نشان می دهند صرف وقت در محیط خارج از خانه با بروز یک حالت روحی تقویت شده ارتباط دارد. با این حال محققان خاطر نشان کردند که لازم است یافته های این مطالعه توسط مطالعات بیشتری تایید شوند.

منبع:سلامت انلاین

انتهای پیام/