به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرزاد حسنی در ابتدای سخنان خود در برنامه «هدهد» که برای بیستمین جشنواره استانی صداوسیما در شبکه «شما» تهیه و پخش میشود، خطاب به علی دارابی و مدیران دیگر امور استانهای صداوسیما گفت: قبل از هر چیز به دکتر دارابی و مدیران دیگر تبریک عرض میکنم که شبکه شما مخاطب خودش را پیدا کرده و موفق است.
او با اشاره به تفاوتهای میان اجرا در رادیو و تلویزیون اظهار کرد: در تئاتر و تلویزیون ارتباط مجری یا بازیگر با پشتصحنه قطع است، اما در رادیو لحظهای این ارتباط قطع نخواهد شد. ارتباط مخاطبان با رادیو از طریق تلفن و پیامک هر لحظه برقرار است. این یک ویژگی است و نشان از ارتباط نزدیک مخاطب و این رسانه دارد.
حسنی حضور در رادیو را مانند یاد گرفتن پیانو دانست و بیان کرد: باید از ابتدا و در سنین پایین در رادیو تجربه کسب کرد. گویندگان توانایی در شهرستانها هستند که در شبکههای سراسری نیستند؛ گویندگانی قوی، توانا و فهیم. در کل رادیو را بسیار دوست دارم، اما تلویزیون و رادیو از هم جدا نیستند و البته رادیو خانهی من است.
او خاطرنشان کرد: مخاطب مجری جوان دوست دارد و برایش جذاب است، اما وقتی حرف اعتماد به میان میآید، سن اهمیت دارد. مردم به مجریان پیشکسوت بیشتر اعتماد میکنند. حرف زدن عنصر بسیار مهم و تاثیرگذاری است که بین مجری و مردم محبت ایجاد میکند. باید به این نکته توجه کرد که زبان محاوره در اجرا خوب و درست است، اما باید سواد محاورهای داشته باشیم. در کل برای مخاطب باید بهروز بود اما نباید از آنها جلو افتاد. اگر جلو برویم مخاطب ما را گم میکند.
این مجری تلویزیونی با بیان اینکه «درود من نثار مخالفانم»، گفت: هرچقدر پیشرفت کردم به خاطر مخالفانم بوده است. آنهایی که بیرحمانه من را نقد کردند. من نقد بیرحمانه را دوست دارم. اگر حرفی زدیم که مخاطب ناراحت شد، باید به او توجه کنیم و دل مخاطب را به دست آوریم. اگر این کار را نکنیم، از دست میرویم.
حسنی همچنین با بیان اینکه همیشه سعی میکنم از گرما و داشتههای برنامه شهرستانها استفاده کنم، افزود: لهجهها، دارایی ایران هستند. باید در شبکههای سراسری هم مجریان با لهجه و گویش صحبت کنند. تولیدات شهرستانها نشان میدهد که از توانایی بالایی برخوردار هستند.
انتهای پیام/
خدا خیرشون بده هر و قت اجرا دا رند بدون شک نگاه میکنم .
مجری حرف اول رو در میزان مخاطب برنامه داره.