علیرضا آذر در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان:
آگاهی نداشتن شعر را به ابتذال می‌کشاند
نشریه‌ای که در مجموعه خود یک نفر آگاه ندارد به انتشار نوشته‌ای جعلی به نام شاعری دیگر دامن می‌زند.
علیرضا آذر شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص اشعار جعلی که در فضای مجازی منتشر می‌شود، گفت: تردیدی نیست که جعلیات منتشر شده در فضای مجازی روی ادبیات تاثیر می‌گذارد. متاسفانه نگاه‌ها اشتباه شده است. تا پیش از این فکر می‌کردند شاعرانی که به روز شده‌اند یک سیر قهقرایی را در شعر طی می‌کنند و این‌ها دارند شعر را به ابتذال می‌کشانند اما هم‌اکنون می‌بینیم نداشتن یک موضع سبب ابتذال در شعر شده است. هر کسی می‌خواهد دیده شود به ریسمان پوسیده‌ای چنگ می‌زند و تراوشات ذهنی‌اش را به یک شکلی به نام شاعری در فضای مجازی منتشر کند. این کار قسمتی از ذهن این آدم را ارضا می‌کند یک جمله را می‌نویسد و به نیچه نسبت می‌دهد.
وی افزود: شعر جعلی منتشر شده در فضای مجازی به طور اتفاقی به دست گوینده‌اش می‌رسد و او نزد خود می‌گوید نوشته‌ای که امروز نوشتم در یک کانالی پخش شده است. بسیاری از شاعرانی که رشد نکردند یک متن سخیف را به نام قیصر امین‌پور پخش می‌کنند. نداشتن آگاهی فلان نشریه محترم که در مجموعه خود یک نفر آگاه ندارد سبب می‌شود آن نوشته به نام این بزرگ منتشر شود. این آگاهی نداشتن است که شعر را به ابتذال می‌کشاند.
این شاعر با اشاره به اینکه اگر می‌توانستیم منابع درست پیدا کنیم جعلیات منتشر نمی‌شد، اظهار داشت: بارها در فضای مجازی دیدم یک بیت شعر معمولی را به نام علیرضا آذر پخش می‌کنند و دوستان با من تماس می‌گیرند. در این روزها نمی‌توان سرقت ادبی کرد یا آنکه شعری را به کسی منتسب کرد چون در نهایت جعل شعر، دو تا سه روز می‌ماند. فکر نمی‌کنم این داستان بیشتر از یکی دو روز دوام بیاورد. به اعتقاد من دلیل جعل شعر همین است که فرد می‌خواهد خود را نشان دهد وگرنه یک شاعری مانند قیصر امین‌پور دشمنی نداشته است تا بخواهد با انتشار یک شعر خود را خراب کند.
آذر ادامه داد: اگر به جوانان فرصت داده شود تا خود را نشان دهند دیگر شاهد این مسئله نخواهیم بود که شعر یا نوشته ضعیف خود را به نام شاعری بزرگ منتشر کنند. اینترنت دو لبه این چاقوی کند و تند است. یک سمت آن، منجر به کشف واقعیت می‌شود. اگر فرد یک بیت شعر را سرقت کند با جستجو در این فضا به راحتی صاحب اثر نمایان می‌شود. دومین بخش آن لبه تندش می‌ماند. شما یک شعر را جعل می‌کنی و به نام شخص دیگری منتشر می‌کنید؛ با همان سرعت که یک استعداد شعری در این فضا کشف می‌شود به همین صورت هم یک اثر ادبی جعل می‌شود. این نگاه شایعه پراکنی و انتشار جعلیات قسمت ناراحت کننده ماجرا است. می‌توان از این فضا با کشف استعدادها در راهش استفاده کرد یا آنکه شایعات را در این فضا پخش کرد و با این کار سبب آسیب شد.
انتهای پیام/
