به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، محمدحسین ارسطوزاده، مدیر پایگاه میراث جهانی شوش گفت: پس از انجام عملیات مستندنگاری، پاکسازی، درمان، حفاظت و مرمت توسط کارشناسان پایگاه، سنگوزنه اردکشکل در موزه باستانشناسی شوش برای عموم به نمایش گذاشته شد.
محمدحسین ارسطوزاده افزود: این سنگوزنه متعلق به هزاره اول پیش از میلاد است که از محوطه ارجان بهبهان یافت شده است.
وی بیان داشت: بر روی این سنگوزنه کتیبهای کوچک به خط میخی عیلام نو نوشته شده که احتمالا اندازه و واحد وزن را نشان میدهد. شکل بدن اردک به صورت ساده نشان داده شده و سر اردک به سمت عقب برگشته و روی بدن خوابیده است و هیچ نشانهای از بال، پا و یا سایر جزییات تشریحی وجود ندارد.
مدیر پایگاه میراث جهانی شوش گفت: سنگوزنههای به شکل اردک برای نخستین بار در بینالنهرین در ربع هزاره سوم پیش از میلاد گزارش شده است. این نوع سنگوزنهها با نام وزنههای بابلی شناخته میشوند.
ارسطوزاده توضیح داد: پس از آن، این نوع سنگوزنه در ایران و به ویژه شوش تا دوره هخامنشی (قرن چهار تا شش پیش از میلاد) مورد استفاده قرار گرفته است. جنس این سنگوزنه احتمالا از خانواده دیوریت و هماتیت است که برای ساخت این سنگوزنهها مورد استفاده قرار میگرفتهاند.
وی ادامه داد: این ترازوها در شغلها و حرفههای مختلفی چون طلاسازی، تجارت، معماری و... استفاده میشدند و برای اندازهگیری ابعادی چون وزن، طول و حجم کاربرد داشتند.
مدیر پایگاه میراث جهانی شوش بیان کرد: احتمالا علت ساخت وزنهها به شکل حیوانات این بوده است که مردمان باستان اغلب زندگی روزمره خود را در مواجهه با انواع حیوانات وحشی و غیروحشی میگذراندند و طبیعی به نظر میرسد که برای ساخت صنایع دستی خود از این موجودات الهام بگیرند.
انتهای پیام/م