مهدی کریمی مجری طرح، مدیر تولید و تهیه کننده سینما در خصوص فضای تهیه کنندگی در چند سال اخیر، به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: مهمترین ویژگی آن در این سال‌ها، حاکمیت سرمایه است. شاید در سنوات گذشته بحث دیدگاه، نگاه، جهان بینی و ... تهیه کننده به نسبت الان موثر بود اما در حال حاضر سرمایه بر تخصص سوار شده و به نگاه سطحی فیلم ها ختم شده است. در اصل می توان گفت آفت این نوع نگاه، بی توجه بودن تهیه کننده به معنای واقعی فیلمسازی است.

تهیه کننده «آژانس شیشه ای» افزود: در حال حاضر پول باشد، دیگر نیاز به فردی با نام تهیه کننده نیست. خود کارگردان یا مدیر دولتی تهیه کننده می شود و کارها را پیش می برد. 

تهیه کننده فیلم سینمایی«چ» عنوان کرد: نادیده گرفتن نگاه محتوایی و اجرایی در حوزه تهیه کنندگی بزرگترین آفت است. در صورتی که  خلق هر اثری نیازمند این نگاه از طرف متخصصان است و ابزار و عوامل و لوازمش با دیگر بخش ها متفاوت خواهد بود.

تهیه کننده «رنگ خدا» اظهار داشت: برای رسیدن به یک فیلم خوب و قابل تامل، متن، کارگردان و تهیه کننده دخیل هستند. شاید در برخی مواقع متن و کارگردان مشترک شود و با آسیب فراوانی در این زمینه مواجه نشویم که البته عقیده دارم باید مستقل باشد تا فیلم غنی تر و قوی تر پیش برود؛ اما در مقوله تهیه کنندگی بدین معنا نیست و نمی توان آن را با دیگر شاخصه ها ادغام کرد.

کریمی اضافه کرد: در برخی تیتراژها می بینیم یک نفر چند کار را بر عهده گرفته که اتفاق خوبی نیست. نه اینکه نمی شود اما خروجی ضعیف تر  می شود. به هر حال شاید برخی تعلقات و صرفه جویی های مالی باعث این جریان شود.

این تهیه کننده ادامه داد: شاید یک نفر چند کار را در فیلم های تجربی بتواند پیش ببرد اما در اثری حرفه ای باید تمام عوامل سازنده، حرفه ای باشند.

 وی عنوان کرد: البته به جریان دیگری نیز باید توجه داشت و آن اینکه اگر قرار باشد، تهیه کننده ای مسئولیتش را به درستی انجام ندهد، همان می شود که کارگردان و یا فرد دیگری،همزمان لیدر چندین بخش در یک فیلم شود.

 کریمی اضافه کرد: نه اینکه قبلا آشفتگی در بخش تهیه کنندگی نبود؛ اما به نسبت چند سال اخیر کمتر و کم رنگ تر بود. در کل هیچ‌وقت جایگاه واقعی تهیه کننده مورد عنایت قرار نگرفته است.

 تهیه کننده «مهر مادری» اذعان داشت: اگر فیلمی توفیق پیدا کرد، اسم کارگردان را می آورند و نامی از تهیه کننده نیست اما اگر به مشکل بربخورد نگاه های منفی و نقدها به سمت تهیه کننده سرازیر می شود. در صورتی که حداقل باری که کارگردان می تواند بر دوش بکشد، تحمل برخی انتقادات است.

 این تهیه کننده تصریح کرد: متولیان و کسانی که به عنوان تصمیم گیرنده در رأس ساخت یک پروژه قرار دارند، باید حرفه ها را به معنای واقعی تعیین و تعریف کنند که متاسفانه کمتر این اتفاق در سال های اخیر رخ داده است.

کریمی عنوان کرد: چطور زمانی که قرار است پروژه ای ساخته شود تا تهیه کننده برگه های مسئولیت مادی و معنوی آن را امضا نکند کار پیش نمی رود؛ اما به محض شروع کار، همه چیز از یاد می رود و تهیه کننده محو می شود؟!

این تهیه کننده بیان کرد: صد افسوس در حوزه تخصصی در خانه سینما که باید به صورت حرفه ای پشت کار بایستند، در مواقع بروز اتفاق، تنها کسی را که توبیخ می کنند، تهیه کننده است و برای توقع غیرمنطقی و حداقلی شان سرمایه های چند میلیاردی تهیه کننده را نگه می دارند.

کریمی خاطر نشان کرد:با همه این تفاسیر، نظرم این نیست که درها را ببندیم و نگذاریم کسی وارد این حرفه شود بلکه باید حرفه ها به خوبی تعریف، اجرا و حمایت شوند تا از درصد مشکلات کاسته شود.

انتهای پیام/

 اظهارات یک تهیه کننده درباره وضعیت امروز این حرفه در سینمای ایران