به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ رشته اهداف پروازی از جمله رشته های تیراندازی است که ورزشکاران با استعدادی در اختیار دارد اما به دلیل مشکلاتی مالی فدراسیون تیراندازی،  این رشته در مقایسه با رشته های بادی تیراندازی مورد کم توجهی قرار گرقته است.

بابک یگانه ملی پوش اهداف پروازی که بیش از 17 سال سابقه حضور در این رشته را دارد معتقد است با وجود کم توجهی به رشته اهداف پروازی تا زمانی که به مدال المپیک و جهانی دست پیدا نکند از این رشته خداحافظی نخواهد کرد.

گفتگویی داشتیم با این ورزشکار اهداف پروازی و برنامه هایش برای آینده را جویا شدیم.

 از چه سالی تیراندازی را آغاز کردید و دلیل انتخاب این رشته ورزشی چه بود؟

از سال 79 این رشته ورزشی را آغاز کردم. این رشته در کل دنیا با حضور شکارچیان و به منظور کاهش شکار شکل گرفته است. در سال 79 تبلیغی مشاهده کردم و علاقه مند به حضور در این رشته شدم و  همان سال وارد مسابقات قهرمانی کشور شدم و  مقام اول این مسابقات را کسب کردم و به عضویت تیم ملی تیراندازی در آمدم.

در طول این سالها در چند مسابقه شرکت کردید و چند مدال بدست آوردید؟

تا کنون در 147 رقابت داخلی و بین المللی که حضور داشتم نزدیک به همین عدد مدال کسب کردم و بیش از 90 درصد این مدال ها  طلا هستند.

 در مسابقات بین المللی مدالی داشته اید؟

 تقریبا 15 مسابقه بین المللی شرکت کردم که در این مسابقات موفق به کسب مدال شدم البته در مسابقات برون مرزی غرب آسيا و جام خليج فارس نیز مدال کسب کردم.

 مسابقات بین المللی را به عنوان ملی پوش حضور داشتی یا به صورت آزاد شرکت کردید؟

 در 15 مسابقه بین المللی حضور داشتم، تعداد 9 مسابقه را با هزینه فدراسیون و به عنوان ملی پوش شرکت کردم اما 6 مسابقه دیگر را با هزینه شخصی شرکت کردم که در همین مسابقات هم به عنوان تیرانداز تیم ملی من را می شناختند.

چه مدت عضو تیم ملی تیراندازی بودی؟

از ابتدای حضور در تیراندازی به عنوان ملی پوش معرفی شدم به جز یکسال که به دلایلی از استراحت کردم.

 پس از گذشت حدود 17 سال از حضور در این رشته قصد نداری به عنوان مربی فعالیت کنید؟

تصمیمی برای ورود به عرصه مربیگری ندارم و با این موضوع که برخی از تیراندازان به سرعت وارد این عرصه می شوند نیزمخالفم. به نظر من یکی از دلایل سر و سامان نگرفتن رشته پروازی در فدراسیون نیز همین مسئله است که به سرعت به افراد مدرک مربیگری می دهد در حالی که بسیاری از آنها حتی تیراندازی نیز نمی دانند.

 به نظر شما اگر این افراد مدرک مربیگری دریافت نکنند چگونه این رشته باید توسعه یابد؟

نباید مانع از برگزاری کلاسهای مربیگری شود اما اعتقاد دارم یک مربی باید مدتها در این رشته حضور داشته و از تخصص لازم برخوردار باشد. من علاقه ندارم وارد این عرصه شوم .زمانی وارد عرصه مربیگری می شوم که  مدال جهانی و یا المپیک  کسب کنم.

 در این سالها با کدام مربی ها تمرین داشتید؟

 مربی شخصی نداشتم اما در مقاطعی مربی های خارجی وارد ایران شدند که با آنها تمرین کرده ام.

 این مربی ها از نظر فنی از مربیان داخلی بهتر بوده اند؟

 در طول این سالها تنها 2 مربی خارجی وارد ایران شد، مری الکساندر از استرالیا و مارچلو درادی از ایتالیا. الکساندر که مربی نبود و یک مغازه فروش اسلحه داشت اما با این حال اطلاعات خوبی در اختیار تیراندازان قرار داد ولی درادی مربی خوبی بود که در دوره وی این رشته  اندکی با رشد روبرو شد.  با توجه به اینکه فدراسیون بودجه کافی برای حضور این مربی را در ایران نداشت به صورت مقطعی فعالیت کرد.

 به عنوان فردی که دارای رزومه ای ارزنده در این رشته هستید علت اصلی عدم رشد این رشته چیست؟

 این رشته نسبت به دیگر رشته های ورزشی و حتی رشته های تیراندازی دارای مسائل خاصی است از جمله مواردی که در این رشته تاثیر زیادی دارد، پول و در کنار آن مدیریت است. نمی توان رشته پروازی را بدون بودجه اداره کرد حتی اگر مدیران توانمندی در راس امور باشند. اگر به دنبال این هستیم که در جهان و مسابقات المپیک حرفی برای گفتن داشته باشیم لازم است بودجه در اختیار این رشته قرار دهیم.

  این بودجه می تواند رشته پروازی را به المپیک برساند؟

 اگر قرار باشد به صورت مقطعی و با صرف هزینه 50 میلیون تومانی، انتظار حضور در المپیک را داشته باشیم، سخت در اشتباهیم. این رشته را نمی توان مقطعی پیش برد و تیرانداز در این رشته باید به صورت دائمی تمرین داشته باشد تا موفق شود.  این قول را می دهم اگر از همین امروز برای این رشته بودجه در نظر گرفته شود می توانیم حتی در المپیک مدال آور هم باشیم.

 به نظر شما این بودجه باید صرف چه مواردی شود؟

 در ابتدا باید افرادی که در طول این سالها نتایج خوبی داشته اند را انتخاب و برای آنها فشنگ و شرایط تمرینی فراهم کنند که هر فرد در مدت زمانی که تا رقابت های کسب سهمیه المپیک زمان دارد بتواند به صورت روزانه تمرین کند. این برنامه هم شامل بودجه است که باید حدود یک میلیارد برای آن در نظر گفته شود و در غیر اینصورت نمی توان انتظار داشت که راهی المپیک شویم.

 به نظر شما این رشته در طول این سالها پیشرفتی داشته است

در ابتدا کسی این رشته را نمی شناخت. نه تفنگ بود و نه فشنگ.در آن زمان با فشنگ های 32 گرمی در طول روز 500 -600 شلیک  انجام می دادیم کرد. اما به مرور زمان این رشته توسعه پیدا کرد و امروز رشته های پروازی  شرایط بهتری دارد و با صرف کمی هزینه در المپیک و مسابقات جهانی می توانیم  حرفی برای گفتن داشته باشیم.

 اعتقاد دارید اگر بودجه در اختیار این رشته قرار گیرد برای موفقیت در مسابقات برون مرزی به خصوص المپیک آمادگی کافی داریم؟

  در واقع مدیریت این بودجه که چگونه هزینه شود اهمیت دارد. برگزاری اردوهای برون مرزی و آشنایی تیراندازان با سبک مسابقات خارجی تاثیر زیادی در پیشرفت تیراندازان دارد.در این 17 سال فدراسیون 50 درصدهزینه های را که خودم صرف کردم  پرداخت کرده است. من به این رشته علاقه دارم درغیراین صورت در طول این سالها بیش از یک میلیارد خرج نمی کردم و اگر این رقم را سرمایه گذاری می شد اکنون سود آن را دریافت می کردم.

 موضوعی که در تمام رشته های ورزشی اهمیت دارد علاقه  است و ورزشکاران اگر علاقه نداشته باشند نمی توانند پیشرفت کنند اگر فردی به این رشته علاقه  دارد باید  برای آن وقت و هزینه صرف کند. آیا نظر شما متفاوت است؟

وقتی که یک فرد تازه وارد این رشته می شود  قطعا باید خودش در ابتدا هزینه کند اما زمانی که فردی وارد تیم ملی شد وظیفه  فدراسیون که از ورزشکاران حمایت کند. این حمایت هم با برگزاری اردوهای داخلی و خارجی و پرداخت هزینه های فشنگ و بشقاب  صورت می گیرد.

 فدراسیون در این سالها سرمایه گذاری خوبی انجام داده و شاهد رشد رشته های تیراندازی در عرصه های بین المللی بوده ایم و به نظر می رسد تیراندازان رشته های پروازی خودشان  به دنبال رسیدن به سکوهای بین المللی هستند؟

تیراندازان رشته های بادی پیشرفت خوبی داشته اند اما این پیشرفت حاصل برگزاری بیش از 20 اردو خارجی در سال و همچنین حضور دائمی مربی خارجی در ایران بوده است. اگر این امکانات در اختیار رشته های پروازی قرار می گرفت اهداف پروازی هم در طول این سال ها به پیشرفت های قابل توجهی دست پیدا می کرد.

 شما اگر در فدراسیون جایگاهی داشتید چه تصمیمی می گرفتید؟

 اگر من در فدراسیون پستی داشتم حداقل پس از اینکه ورزشکاری با هزینه شخصی در مسابقاتی شرکت می کرد و نتیجه گرفت با او تماس می گرفتم و از او قدردانی لفظی می کردم. این انتظار زیادی نیست. شاید اگر الان هم با افرادی که سالها تجربه این رشته را داشته اند صحبت کنند می توانند راهی برای رشد این رشته پیدا کنند. اگر بودجه هم نباشد مدیریت صحیح برای رشد این رشته فواید زیادی دارد

چه راهکاری که برای برون رفت اهداف پروازی از این شرایط دارید چیست؟

 اینکه بودجه رشته های پروازی و بادی را از هم جدا کنند. با این کار حداقل می توان برنامه ریزی داشت. متاسفانه 95 درصد بودجه به رشته های ثابت و باقی به پروازی اختصاص می دهند.

 دلیل این نوع تقسیم بندی چیست؟

 افرادی که در فدراسیون حضور دارند بیشتر در رشته های ثابت بوده اند و حامی این رشته های هستند و کسی به رشته های پروازی اهمیت نمی دهد. در حال حاضر یک مربی خارجی دائمی در رشته های ثابت حضور دارد و ورزشکاران در این رشته ها نیز حقوق دریافت می کنند اما ورزشکاران پروازی از این مزایا برخوردار نیستند. با این شرایط نمی توان انتظار داشت پیشرفتی حاصل شود.

 توصیه شما به افراد علاقه مند به رشته های پروازی چیست؟

 اگر فردی به این رشته  علاقمند است می تواند مثل ما به صورت شخصی و تفریحی فعالیت کند. به طور کلی با شرایطی که وجود دارد به کسی توصیه نمی کنم در این رشته سرمایه گذاری کند تا زمانی که فکر اساسی برای آن صورت گیرد.

 با تمام این مشکلات قصد کناره گیری از این رشته را ندارید؟

 من و خیلی از تیراندازان که عمر خود را در این رشته صرف کرده ایم و نمی توانیم جای دیگری برویم. من هم در حال حاضر قصد کناره گیری ندارم و تا زمانی که جای خالی 2 مدال جهانی و المپیک را در کارنامه ام پر نکنم از این رشته کناره گیری نخواهم کرد.حتی اگر تا 80 سالگی هم طول بکشد این کار را انجام خواهم داد.

انتهای پیام/