کمک به همنوع، شیرینی زندگی مشترک آیدا و آزاد
پیام یک خوزستانی باعث شد مسیر خود را به سمت خوزستان سوق دهیم.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز؛ زوجی که برای ایرانگردی نقشه ها داشتند ایرانگردی خود را با کمک به حل مشکلات مردم روستاهای محروم، پر بار نمودند. 
انتهای پیام/و
آیدا پوریا نسب و آزاد مطهری در اولین سفر ایرانگردی خود در جنگل های زیبای شمال به طور اتفاقی با نیازمندانی در آن خطه آشنا شدند و در رابطه با اولین قدم خود چنین گفتند: با توجه به علایقمان نسبت به شیرینی پزی قصد داشتیم در کنار ایرانگردی و بازدید از طبیعت بکر و زیبای کشور با غذاهای بومی و محلی مردم سرزمینمان آشنا شویم در همین راستا بود که سفرمان را از شمال آغاز نمودیم.
در این سفر مردمان روستا نشینی را دیدیم که نیازهای زیادی داشتند برای رفع بخشی از نیازهایشان کمکی کردیم و همان کمک قدم اولمان بود برای این که سفرمان جنبه کمک رسانی به همنوع را داشته باشد.
خوشبختانه این توفیق را داشتیم که به جاهای مختلف رفته و دست نیازمندان را بگیریم البته در مواردی مثلا بجای پرداخت هزینه سعی کردیم به آنان کارآفرینی را آموزش دهیم در همین راستا تا کنون به چندین زن سرپرست خانوار در استان های مختلف آشپزی را یاد دادیم تا سفارشات را بصورت آنلاین دریافت کرده و نیازهایشان رفع شود.
خوشبختانه در این کار موفق بودیم و در حال حاضر در استان هایی چون کرمانشاه ، بندر عباس و... چندین شعبه داریم.
این زوج خیر ایرانگرد از دلیل آمدنشان به خوزستان گفتند: با توجه به این که در اینستاگرام صفحه ای داریم که عکس های افراد نیازمند را برای کمک به رفع نیازشان توسط هموطنان عزیز، منتشر می کنیم خانمی از خوزستان برایمان پیامی فرستاد و گفت برای اینکه بتوانم خرج و مایحتاج فرزندانمان را تامین کنم کلیه ام را می فروشم.
همین پیام مارا به خوزستان کشاند تا به وی یاری رسانی کنیم.
این زوج تهرانی قرار است در خوزستان مدرسه سازی کنند و به دور افتاده ترین روستاهای باغملک و ایذه سفر نمایند تا رفع نیازی کنند از محرومان این خطه.
پیامی از بانوی نیازمندی از منطقه محرومی در خوزستان این زوج را بر آن داشت تا با هزینه های شخصی از دور افتاده ترین روستاهای لالی و اندیکا تا شادگان سفر کنند.
زوجی جوان به تنهایی و با هزینه های شخصی، فکر ، ایده و کار آفرینی و سپس کمک های مردمی توانستند خانه و زندگی هایی را آباد کنند، خود با شوق به سراغشان رفتند و به یاریشان شتافتند
نه صحبت از بودجه بود نه کمبود امکانات برای دست رد زدن به نیازمندان.
