به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،همه خانواده‌ها سعی می‌كنند در ماه مبارك تكانی به آشپزخانه‌ بدهند و چیزهایی برای افطار و سحر آماده كنند كه قوت روزه روز بعد را به بچه‌ها و اهالی خانه بدهد. از آنجایی كه نوستالژی قدیم و تاكید بر اینكه همه چیز قدیمی‌اش خوب است، ما هم چند غذایی كه تهرانی‌های قدیم در ماه رمضان سر سفره‌شان می‌گذاشتند برای‌تان انتخاب كرده‌ایم. منبع هم جلد سوم كتاب طهران قدیم نوشته جعفر شهری. در آن دوران غذاهای سحر به مناسبت گرما و سرما و فصول چهارگانه متغیر بود. اما آنچه گذشته از مخلفات غذای كامل سحر به حساب می‌آمد، غذاهای پرگوشت و پرچربی برای ایام سرما و غذای كم گوشت و كم چربی برای تابستان‌ها بود كه به مصرف می‌رسید و از آن جمله:

آبگوشت آجیل: كه از گوشت گوسفند پروار اعلا از قسمت گردن، سینه یا ماهیچه همراه نخود پوست گرفته، فندق، پسته، بادام، گردو، مویز، لواشك یا گوجه برغانی به اضافه زعفران، پیاز، نمك و در صورت دلخواه شكر تشكیل می‌شد. همه این مواد را با هم در دیگ یا دیزی ریخته و درش را محكم می‌كردند و می‌گذاشتند اصطلاحا با دم بپزد.

كوفته شامی: گوشت ران خام را می‌كوبیدند تا نرم شود، ‌بعد ‌آرد نخودچی، تخم‌مرغ‌، زعفران و فلفل ‌و زردچوبه می‌زدند و  با آب سفت و شلش را اندازه می‌كردند و سرخ می‌كردند یا در آبی كه پیازداغ داشت می‌انداختند و با سركه شیره به عنوان چاشنی یك ربعی می‌جوشاندند و آب آن را مثل آبگوشت ترید كرده و شامی‌ها را با نان می‌خوردند.

چنگال: روغن را داغ كرده آب و شكر یا آب و شیره ریخته دو سه جوش داده نان ترید كرده می‌خوردند.

قیمه آلو كه مخصوصا این چلو خورش را در سحرهای ماه رمضان برای جلوگیری از عطش روز می‌خوردند مانند خورش قیمه كه به جای گوجه گرد لیمو عمانی یا آلو چاشنی آن می‌شد.

انواع كوكو مثل كوكو سبزی،‌ كوكو بادمجان (تركیب بادمجان سرخ شده و تخم‌مرغ) كوكو گوشت (یك چیزی شبیه كتلت خودمان) ‌كوكو لوبیا سبز، كوكو سیب‌زمینی را كه بعد از پخت در شربت قند غلیظ شیرین می‌كردند هم جزو غذاهای ماه مبارك به حساب می‌آمد.