رئیس دولت آینده و به خصوص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، می‌بایست نگاه وی‍ژه‌ای به هنر هفتم داشته باشند تا سینمای ایران در دو جنبه فرهنگی و صنعتی پیشرفت کند.

به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همزمان با برگزاری دوازهمین انتخابات ریاست جمهوری فرصت مناسبی است تا به بررسی مسائل پیش رو سینمای ایران در دولت آینده بپردازیم. اگر به همین چند ماه گذشته برگردیم، شاهد آن هستیم که بعد از سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر و در آخرین ماه سال گذشته، مسئول ارشد سینمای ایران یعنی رئیس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تغییر می‌کند.

تغییری که از همان ابتدا با توجه به فرصت محدود دولت یازدهم کمی عجیب و بدون تأثیر به نظر می‌رسید. حال با شروع فضای انتخابات، رئیس سازمان سینمایی دولت مستقر با وعده بازبینی برخی فیلم‌های مسئله‌دار، برای حل برخی مسائل سینما عزم خود را به نمایش گذاشت و توانست با اعلام زمان اکران چند فیلم سینمایی مذکور به سینماگران و علاقمندان، وعده خود را تکمیل کند. وعده‌ای که مشخص نیست که چه زمانی اجرایی خواهد شد؟  

اما مسائل سینمای ایران فراتر از اکران فیلم‌های مسئله‌دار است. سینمای امروز نیاز به تحول دارد و باید در برخی از مسائل بازنگری شود. باید جریان‌های غالب بر فیلم‌های سینمایی بررسی شود و برای حل انحراف‌های موجود، برنامه‌ریزی‌هایی صورت گیرد. چرا که سینمای ایران بعد از انقلاب اسلامی با حضور و فعالیت مستمر سینماگران متخصص و متعهد توانست جریان جدیدی را در سینمای جهان تأسیس کند اما در سال‌های اخیر با ضعف عملکرد مسئولان فرهنگی، آثاری کم فروغ ساخته و نمایش داده شده است. 

همچنین روند ورود سینماگران جوان، مستعد و خوشفکر به سینمای حرفه‌ای باید نظام‌مند و البته آسان‌تر شود. چرا که جوانان مستعد سینمای ایران برای شروع فعالیت خود در سینما با موانعی قانونی و گاهی صنفی روبرو هستند و برای رسیدن به وضعیت مورد نظرخود می‌بایست سال‌ها منتظر باشند. وضعیت معشیتی پیشکسوتان سینمای ایران نیز به علت نبود بیمه بیکاری و بازنشستگی، به سختی می‌گذرد و با وعده‌های مکرر مسئولان بهبود نمی‌آید. این در حالی است که مسئله بیمه سینماگران، با عزم جدی مسئولان می‌تواند یک بار برای همیشه حل و فصل گردد. 

از دیگر سوی سینمای ایران در سال‌های بعد از انقلاب نتوانسته است به جایگاه صنعتی خود برسد و به جز چند فیلم پرفروش حرفی برای گفتن ندارد. نگاه مسئولان ما نیز به صادرات آثار فرهنگی به شدت سطحی می‌باشد که باعث شده است که وضعیت سینمای ایران به جز دریافت چند جایزه بین‌المللی، در بازارهای منطقه‌ای و جهانی مساعد نباشد. 

مسئله دیگر سینمای ایران شفافیت مالی و عملکرد جشنواره‌های رسمی سینمایی نظیر جشنواره داخلی و جهانی فیلم فجر است که در این رابطه اهالی فرهنگ و رسانه منتظر اقدامی مناسب از مسئولان می‌باشند تا مشخص شود هزینه‌هایی که سینمای ایران برای جشنواره‌های مختلف پرداخت می‌نماید، چه فایده‌ای برای جریان سازی سینمای ایران دارد.

بنابراین رئیس دولت آینده و به خصوص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌بایست نگاه وی‍ژه ای به هنر هفتم داشته باشد تا سینمای ایران در دو جنبه فرهنگی و صنعتی خود پیشرفت کند و جریان فرهنگی انقلاب اسلامی را زنده نگه دارد.

با این تفاسیر نامزدهای ریاست جمهوری در تبلیغات خود، برنامه منسجمی در خصوص حل مسائل هنر، به خصوص سینما ارائه نداده‌اند و به طور واضح مشخص نیست که هر کدام از نامزدها قصد انجام چه فعالیت‌هایی را در سینما دارند. البته به طور قطع مسائلی مهم‌تر از وضعیت سینما وجود دارد که نامزدهای ریاست جمهوری در خصوص آنها صحبت بکنند.

این در حالی است نمایندگان حامی هر کدام از نامزدها می‌توانستند در مورد حل این مسائل، برنامه‌های نامزد مورد نظر خود را ارائه دهند که در این رابطه جای برنامه‌های تلویزیونی مباحثه محور مخصوص نمایندگان نامزدهای ریاست جمهوری، خالی است.  

 
گزارش از مسعود وثوقی
 

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار