برخی عبارت‌های به‌کاررفته در این سند به‌گونه‌ای است که تعابیر مختلفی می‌توان از آن داشت؛ از جمله عبارت "تساوی جنسیتی". یک استاد دانشگاه در این زمینه می‌گوید "در برخی موارد که بحث مهارت‌های علمی مطرح می‌شود، ما با آن مشکلی نداریم اما زمانی مثلاً عنوان می‌شود که دختران و پسران از یک سن خاصی آمیزش‌های جنسی را بیاموزند، یا به‌عنوان مثال گفته می‌شود دختران و پسران در محیط آموزشی یا تحصیلی نباید در استخر جداگانه تمرین کنند، در این گونه موارد ما چه جوابی داریم که به آنها بدهیم؟ آنها حرف از تساوی جنسیتی می‌زنند در حالی که ما عدالت جنسیتی را مدنظر داریم".

 

کارشناسان معتقدند با وجود نقشه جامع علمی کشور، سند تحول در آموزش و پرورش یا سند اسلامی شدن دانشگاه‌ها، ما چه نیازی به فرهنگ‌های بیگانه داریم؟  آنها معتقدند با پذیرش این سند به‌تدریج جمهوری اسلامی ایران از اهدافی و چشم‌انداز طولانی‌مدتی که برای خود طراحی کرده دور می‌شود و به جایی می‌رسیم که دیگر نمی‌توان به فرهنگ اصیل کشور، زیرساخت‌های فرهنگی و آموزشی و منافع ملی کشور تکیه کنیم.

 

 در پذیرش سند 2030 یونسکو سه وزارتخانه آموزش و پرورش، علوم و بهداشت نقش داشته‌اند. گفته می‌شود این وزارتخانه‌ها بدون هماهنگی و نظرخواهی از شورای انقلاب فرهنگی، شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها، نقشه جامع علمی کشور، مجلس شورای اسلامی اقدام به امضای این سند کرده‌اند. نکته جالب اینجاست که هر یک از این وزرا درباره امضای سند 2030 اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند و هر کدام توپ را به زمین دیگری می‌اندازند.

 

 

 

صوت بیانات رهبر انقلاب در مورد سند ۲۰۳۰ یونسکو +عکس

 

انتهای پیام/