روزنامه رسالت در صفحه اقتصادی خود از عناوینی همچون؛ دولت در اقتصاد مقاومتی عملکرد قابل دفاعی نداشته است ، احمد توکل: دولت در حال توجیه است نه توضیح، سهم رنوی فرانسه از بازار ایران دو برابر شد، سازمان ملی استاندارد ایران برنامه های مدون در حوزه تولید و اشتغال دارد، چرخ های توسعه ایران با اندیشه و بازوان کارگران می چرخد و  وعده دولتی ها برای جلوگیری از خام فروشی عملی نشد گفته است.

 

روزنامه خراسان نیز در صفحه اقتصادی خود در یادداشتی از خودکفایی بنزینی خیلی دور، خیلی نزدیک گفته و نوشته:

روز گذشته سرانجام طلسم پالایشگاه ستاره خلیج فارس شکسته شد و فاز نخست این پروژه پس از 11 سال به بهره برداری رسید. نکته مهم ماجرا نقش این پالایشگاه در خودکفایی بنزینی کشور است. پیش از این به طور قطعی افتتاح فاز نخست این پالایشگاه را به معنای بی نیازی از واردات بنزین تصویر می کردند، اما اکنون با شدت یافتن روند مصرف بنزین، اضافه شدن 12 میلیون لیتری تولید بنزین از طریق فاز نخست این پالایشگاه نیز نمی تواند نیاز کشور به واردات بنزین را صفر کند.

 

چرا که برای جلوگیری از روند صعودی مصرف بنزین تقریبا هیچ اقدامی انجام نشده است. روند مصرف بنزین خودروهای تولیدی کشور همچنان بالاست، برنامه های توسعه حمل و نقل عمومی در برابر مصرف فزاینده ناکافی به نظر می رسد، قیمت بنزین حدود 3 سال است بدون تغییر باقی مانده است و کارت سوخت که می توانست ابزار مناسبی برای مدیریت مصرف باشد، کنار گذاشته شده است.

 

وضعیت امروز ما این گونه است که پالایشگاه می سازیم تا در زمینه بنزین خودکفا شویم اما غول مصرف همچنان بی  محابا و سریعتر از اقدامات مدیریت مصرف به پیش می تازد و خودکفایی بنزین را برای ما در حالت خیلی دور، خیلی نزدیک قرار می دهد.

این روزنامه همچنین از آغاز تولید 12 میلیون لیتر بنزین در ستاره خلیج فارس، وعده ارزان شدن سیب زمینی و گوجه فرنگی، نبض روزانه افتتاح حساب مسکن یکم به 635 رسید، ایران آماده همراهی برای تمدید توافق اوپک است، عرضه گسترده گوشت قرمز و مرغ برای تنظیم بازار رمضان، رکورد صادرات لبنیات شکست و انتقال حساب های دولتی به بانک مرکزی گفته است.

 

گروه اقتصادی روزنامه جوان نیز از خودکفایی بنزین هدیه سپاه به دولت و ملت، تعداد قطارهای مسافری از ابتدای امسال کاهش یافت، بازگشت تورم 2 رقمی تا 2 ماه آینده و از انبارهای کالاهای قاچاق مکشوفه چه خبر با تیتر کالای قاچاق و قاچاق مکشوفه چقدر از بازار ایران را غصب کرد گفته و نوشته:

بررسی‌های آماری نشان می‌دهد كه موجودی انبار بنگاه‌های اقتصادی افزایش یافته است، حال در این شرایط ركودی اقتصادی تولیدكنندگان منتقد ورود دهها میلیارد دلاری كالای قاچاق، قاچاق مكشوفه و متروكه به اقتصاد ایران شده‌اند، این در حالی است كه پیش از این دادستان كل كشور از فروش كالای مكشوفه قاچاق انتقاد و به شكل تلویحی این اقدام را غصب سهم تولید‌كننده ایرانی از بازار عنوان كرده بود.
 
در سال 95 كالاهای سازمان اموال تملیكی با بیش از 12هزار میلیارد تومان كالای قاچاق و متروكه پر شد، حال جای دارد دولت یازدهم به مردم گزارش دهد آیا این حجم عظیم از كالا امحا شده است یا اینكه از طریق مزایده مجدد به بازارهای ایران باز می‌گردد، این در حالی است كه تولید كننده‌ها می‌گویند قاچاق چه كشف بشود و چه نشود سر از بازارها درمی‌آورد و سهم تولید‌كننده ایرانی از بازار ایران را غصب می‌كند.

 

به گزارش «جوان»، داستان غریبی است كالای قاچاق چه كشف بشود و چه نشود در نهایت عمده‌اش سر از بازار كشور درمی‌آورد و همین امر موجب شده تا سهم تولید‌كننده ایرانی كه اقدام به سرمایه‌گذاری، جذب نیروی كار، خرید زمین و كارخانه، پرداخت مالیات و عوارض و اخذ هزار مجوز قانونی كرده است از بازار ایران غصب شود، حال چون فروش كالای قاچاق مكشوفه و متروكه گویا برای دولت درآمد دارد این كالاها امحا نمی‌شود و سر از بازار درمی‌آورد.
 
اگر بخواهیم به شكل فلسفی به قاچاق كالا و كالای قاچاق مكشوفه و متروكه نگاه بیندازیم می‌بینیم كه این دو عموماً سر از بازار درمی‌آورد پس دیگر مبارزه با قاچاق كالا بدون امحای كالای مكشوفه با مبارزه نكردن با كالای قاچاق چه تفاوتی دارد.
 
سال 95 كه از سوی رهبر معظم انقلاب سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نامگذاری شد و رهبری در همین سال قاچاق را همچون خنجری به پشت نظام دانستند و به صراحت خواستار به آتش كشیده شدن كالای قاچاق شدند، گویا تنها 74 میلیارد تومان از 12هزار میلیارد تومان كالای مكشوفه قاچاق امحا شده است كه باید دید دلیل نگهداری الباقی كالای قاچاق مكشوفه و متروكه چیست و در حالی كه تولید‌كننده داخلی به دلیل نبود بازار كالاهایش در انبار مانده است چرا باید بازار را به كالای قاچاق و قاچاق مكشوفه و متروكه دهیم.
 
دادستان كل كشور: درآمدزایی از محل فروش كالای قاچاق مكشوفه غلط است

اواخر بهمن ماه سال 95 دادستان كل كشور در پی انعكاس اظهار رئیس سازمان اموال تملیكی مبنی بر آنكه انبارهایمان مملو از كالای قاچاق است، اظهار داشت: معنی ندارد كه سازمانی به عنوان سازمان اموال تملیكی بخواهد از محل فروش كالاهای قاچاق برای خودش درآمدزایی كند. در حالی كه این درآمد نیست و زهری است كه اقتصاد كشور را از پای درخواهد آورد. ایشان می‌گویند ما اینقدر كالای قاچاق در انبارها داریم كه انبارهای‌مان كاملاً پر شده، خب این سخنان چه معنایی دارد.
 
حجت‌الاسلام محمدجعفر منتظری با تأكید بر لزوم امحای نیروهای قاچاق اظهار داشت: مقام معظم رهبری دو بار تأكید داشتند كه كالاهای قاچاق مكشوفه امحا شده و آتش‌زده شود كه البته تنها یكی دو بار به صورت نمادین تعداد معدودی كالای قاچاق آتش زده شد ولی این امر تعطیل شد. این در حالی است كه امحای كالاهای قاچاق و آتش زدن آنها دستور اكید مقام معظم رهبری بوده و باید مسئولان امر به این پرسش پاسخ دهند كه چرا دستور مقام معظم رهبری به عنوان یك سیاست قابل توجه روی زمین مانده است. گفتنی است اخیراً كمیسیون اقتصادی مجلس و همچنین یك مقام پولی كشور برآورد 22میلیارد دلاری را از حجم قاچاق عنوان كرده بودند و وزیر اقتصاد نیز به صراحت در مجلس گفت كه حدود 70 درصد قاچاق كالا از مبادی رسمی وارد می‌شود، حال باید دید چرا آقای طیب‌نیا از گمركات كشور كه اتفاقاً زیرمجموعه خود است، غافل است و اصلاً چرا ستاد مبارزه با قاچاق كالا و ارز به جای آنكه سراغ گمركات برای مبارزه با قاچاق كالا و ارز برود در بازارهای خرد دنبال كالای قاچاق می‌گردد.

 

روزنامه شرق نیز در صفحه اقتصادی خود از عناوین زیر گفته است:

افشای خرابکاری مدیر دولت قبل، گزارش ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز به 6 نامزد ریاست جمهوری، توسعه محور شرق شتاب می گیرد و واقعیت سرمایه گذاری دروغ های انتخاباتی:

این روزها در جریان رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری، موضوع اشتغال در صنعت پتروشیمی، بیش از گذشته مورد بحث قرار گرفته است. ورای این مباحث، نکته مهم، نگاه علمی و نه تبلیغاتی به این حوزه است. در صنعت پتروشیمی به ازای هر یک‌ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری حدود دو هزار شغل ایجاد می‌شود. این یعنی به نسبت حجم سرمایه‌گذاری، اشتغال‌زایی بالایی ندارد اما درآمد ملی را افزایش می‌دهد و از این منظر جایگاه کم‌نظیری دارد. در این صنعت از یک‌ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری می‌توان تا ٤٠ سال بهره‌برداری و سالانه حدود ٣٠٠‌ میلیون دلار درآمد ایجاد کرد. همچنین از صادرات مواد خام جلوگیری و آن را به محصولات با چند برابر ارزش افزوده تبدیل و صادر کرد.

سرمایه‌گذاری در این حوزه پشتوانه خوب و مطمئنی برای صندوق‌های بازنشستگی و سرمایه‌داران بزرگ است که با سرمایه‌گذاری خود ضمن کسب درآمد مناسب، جایگاه اقتصادی و اعتبار خود در داخل و خارج جهت دریافت‌ وام‌های چند‌ میلیارددلاری با بهره مناسب را تضمین کنند. آنچه برخی نامزدهای رقیب دولت فراموش می‌کنند یا حداقل عنوان نمی‌کنند، این است که صنعت نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی برای دستیابی به اهداف توسعه‌ای به ٢٠٠ تا ٣٠٠‌ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد. فقط با انجام این میزان سرمایه‌گذاری است که تولید در میادین مشترک نفت و گاز به حد مناسبی خواهد رسید و اجازه اتلاف سالانه ده‌ها‌ میلیارد دلار نفت و گاز ایران در میادین مشترک با کشورهای عرب همسایه گرفته خواهد شد. این کشورها در ١٠ سال گذشته حدود ١٥٠‌ میلیارد دلار از سهم ایران در میادین مشترک را برداشت کرده‌اند. چنانچه هرچه سریع‌تر این عقب افتادگی را جبران نکنیم درواقع تاراج منابع غیرقابل بازگشت ملت ایران را به نظاره نشسته‌ایم. خوشبختانه با نظر رئیس‌جمهور و پیگیری‌های مسئولان مربوطه در دولت یازدهم، در حوزه میادین مشترک گاز در سه‌سال‌ونیم گذشته اقدامات ارزشمندی انجام شد و اکنون به میزان تولید قطر نزدیک شده‌ایم. اما در سایر حوزه‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری کلان ده‌ها‌ میلیارددلاری وجود دارد. این نکته‌ای است که رئیس‌جمهور و معاون‌اول ایشان به‌درستی و با صداقت، با مردم در میان گذاشته‌اند که تأمین چنین منابعی از داخل کشور مقدور نبوده و نیست. به بیان دیگر راه‌حل واقعی و قابل دستیابی برای جبران عقب‌ماندگی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی است. در صنعت پتروشیمی جهت جلوگیری از خام‌فروشی و اجرای پروژه‌های با ارزش افزوده بالا، نیاز به حداقل ٥٠‌ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری است که با این سرمایه‌گذاری‌ها درآمد کشور حدود صد میلیارد دلار در سال افزایش خواهد یافت. این سرمایه‌گذارهای بزرگ جایگاه ایران را در اقتصاد جهانی ارتقا و ریسک سرمایه‌گذاری در ایران را کاهش می‌دهد و ایران را به یکی از قدرت‌های اقتصادی تبدیل خواهد کرد. اما سرمایه‌گذاری خارجی چگونه میسر می‌شود؟ بدون رفع کامل تحریم‌ها و اعتماد جهانی به ایران و کاهش رتبه ریسک سرمایه‌گذاری در ایران، نمی‌توان ادعای جذب سرمایه‌گذاری داشت و این همان نکته‌ای است که دکتر روحانی به‌درستی در دولت اول خود به دنبال رفع آن بود. وضع تحریم‌ها در مدت نسبتا کوتاهی صورت گرفت اما برداشتن تحریم‌ها زمان‌بر و سخت است. اگر نامزدی مدعی پایبندبودن به منافع ملی است باید بداند خراب‌کردن ساختمان بلند کار آسانی است اما ساختن آن سخت و زمان‌بر خواهد بود. دولت یازدهم به‌درستی، این گلوگاه را شناسایی و در جهت رفع آن تلاش کرد. ادامه این مسیر می‌تواند سایه نحس و ویرانگر تحریم‌ها را از سر ملت ایران بردارد تا ما بتوانیم با استفاده از ظرفیت‌های بالای کشور، ایران را به جایگاه رفیع و واقعی آن سوق دهیم و از تاراج منابع‌مان  به وسیله  همسایگان جلوگیری کنیم. در صنعت مهم و اشتغال‌زا و زیربنایی هوایی و ریلی نیز نیازمند جذب بیش از صد میلیارد دلار سرمایه‌گذاری هستیم درمجموع برای توسعه کشور در حوزه‌هایی که دارای مزیت ویژه هستیم از جمله حوزه‌های نفت، گاز، پتروشیمی و انرژی خورشیدی و حمل‌ونقل هوایی و ریلی حداقل نیازمند ٥٠٠‌ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری هستیم. نامزدهای مدعی ایجاد فلان میزان شغل پاسخ دهند آیا این میزان سرمایه در سیستم مالی ایران وجود دارد؟ آیا جمع سرمایه همه بانک‌ها به یک‌دهم این مبلغ می‌رسد؟ مگر می‌شود چنین سرمایه‌گذاری کلانی را از بانک‌های ایران تأمین کرد؟ معلوم است که نمی‌شود! حتی در صورت امکان‌پذیربودن، آیا سرمایه‌گذاری در این حوزه‌های کلان و پرریسک با منابع داخلی و نرخ بهره بانکی فعلی، کوچک‌ترین توجیه اقتصادی دارد؟ این‌گونه سرمایه‌گذاری‌ها از منابع داخلی نه قابل تحقق است و نه اگر قابل تحقق باشد با بهره بانکی بیش از هشت درصد کوچک‌ترین منطق علمی و اقتصادی ندارد. احداث یک واحد بزرگ پالایشگاهی یا پتروشیمی نیاز به دو تا چهار میلیارد یورو سرمایه‌گذاری دارد یعنی بین هشت تا ١٦‌ هزار‌ میلیارد تومان. صندوق توسعه ملی نیز چنین منابعی ندارد. بهره این سرمایه‌گذاری با کارمزد و بهره بانک‌های ایرانی سالانه بین هزارو ٨٠٠ تا چهار هزار‌ میلیارد تومان خواهد بود درحالی‌که سود این واحدها سالانه کمتر از این میزان خواهد بود. اجرای پروژه‌های بزرگ بدون استفاده از منابع ارزان‌قیمت خارجی یا فاینانس امکان‌پذیر نخواهد بود و بدون سرمایه‌گذاری خارجی و فاینانس امکان به بهره‌برداری رساندن و بهره‌گیری مناسب از ظرفیت‌های ویژه اقتصادی ایران وجود نخواهد داشت. کشورهای همسایه در دولت گذشته، صدها‌ میلیارد دلار از ذخایر مشترک نفت و گاز با ایران، بهره‌برداری کردند. تا منابع مالی لازم تأمین نشود، نمی‌توان به این شرایط خاتمه داد. کشور عراق به جای پرداخت غرامت جنگ به ایران در سال‌های گذشته، ده‌ها‌ میلیارد دلار از نفت میادین مشترک با ایران را برداشت کرده است.

سایر کشورهای همسایه از جمله قطر، عربستان، کویت و امارات متحده نیز چنین بلایی بر سر ما آورده و می‌آورند. راه توقف این روند دردناک و جبران گذشته سرمایه‌گذاری ٢٠٠ تا ٣٠٠‌ میلیارددلاری در حوزه بالادستی نفت، گاز و صنایع پایین‌دستی است. در صنعت هوایی، ایران از مزیت‌های جغرافیایی و خدادادی ویژه‌ای برخوردار است و طبیعتا فرودگاه‌های ایران باید «هاب منطقه» باشند اما در عمل حتی با کشورهای کوچکی  مانند قطر و امارات نیز فاصله داریم. فرودگاه امام‌خمینی(ره) تهران قابل مقایسه با فرودگاه قطر و دوبی نیست و تعداد پروازهای آنها نیز قابل مقایسه نیست. میلیون‌ها مسافر اروپایی جهت سفر به شرق آسیا به جای توقف در فرودگاه امام‌خمینی و پرواز مجدد از فرودگاه امام‌خمینی مسیر خود را طولانی و به شرق آسیا به فرودگاه قطر و دوبی می‌روند درحالی‌که مسیر ایران هم نزدیک‌تر و هم به لحاظ ارتفاع از سطح دریا بسیار مطلوب‌تر و خط هوایی ایران برای مسافران چین، ژاپن، کره و ... بسیار مناسب‌تر و کم‌افت‌وخیزتر است. اما ما به دلیل ضعف سرمایه‌گذاری در صنعت هواپیمایی که پیش از این دولت رخ داد، این مزیت ویژه خود را تلف می‌کنیم و صدها‌ هزار شغل در صنعت هوایی و توریسم و‌ میلیاردها دلار درآمد را در هر سال از دست می‌دهیم. صنعت توریسم از جمله حوزه‌های با قابلیت اشتغال بسیار گسترده و درآمدزایی بالاست؛ توریست‌ها برای آرامش و تفریح و لذت‌بردن از زیبایی‌های طبیعت سفر و هزینه می‌کنند. ما می‌توانیم با کنارگذاشتن سخت‌گیری‌های فراتر از آموزه‌های دینی این حوزه را فعال‌تر کنیم. نگاه‌های بسته منجر به توریست‌زدایی می‌شود و نتیجه آن بی‌کاری صدها‌ هزار جوان جویای کار است. در حوزه ریلی و سایر حوزه‌های پرمزیت ایران نیز اوضاع به همین منوال است. کاندیدایی که مواضع او و جریان حامی او در سیاست خارجی و ارتباط با جهان در دولت گذشته آزموده شده است، جز دادن وعده‌های غیرواقعی در زمینه آمار اشتغال و فلان‌قدر برابرکردن حجم اقتصاد در سه سال که نوعی عوام‌فریبی است، متاعی برای عرضه نخواهد داشت. ما می‌توانیم با حفظ عزت و اقتدار خود با استفاده از سرمایه‌گذاری خارجی و فاینانس در مدت حداکثر پنج سال اقتصاد ایران را در همه حوزه‌های دارای مزیت به سمت تحول و شکوفایی سوق داده و فضای نشاط، امید و افتخار به ایران و ایرانی‌بودن را در بین همه ایرانیان گسترش دهیم.

 

 

روزنامه کیهان نیز در صفحه اقتصادی خود  در گفتگویی از پیشرفت پالایشگاه ستاره خلیج فارس با این عنوان گفته و نوشته:

همین چند روز پیش بود که رئیس جمهور در برنامه انتخاباتی خود در رادیو به نهادهای انقلابی که کشور را در شرایط سخت تحریم یاری کردند، حمله‌ور شد و گفت: «نمی‌شود یک بنگاه اقتصادی پشتوانه سیاسی و امنیتی داشته باشد و دیگران را دعوت کنیم در اقتصاد حضور داشته باشند. رقابت باید سالم باشد. دستگاه‌های سیاسی و امنیتی در نقاط مرزی کار کنند و مراکز را برای حضور مردم و جوانان باز بگذارند». اما روحانی به فاصله کوتاهی از این سخنان راهی بندرعباس شد تا در اقدامی عجیب در آستانه انتخابات، پالایشگاه ستاره خلیج فارس را که دستاورد تلاش شبانه‌روزی متخصصان همین نهاد انقلابی بود، افتتاح کند!

رئیس دولت در مراسم افتتاح، این پالایشگاه که توسط قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء تکمیل شده را نتیجه موفقیت برجام اعلام کرد(!) و گفت: تمامی تجهیزات اصلی این پالایشگاه سال‌ها پیش خریداری شده بود، اما در کشورهای مختلف توقیف بود و اگر برجام نبود این پالایشگاه هیچ وقت افتتاح نمی‌شد. آنها که می‌گویند آثار برجام را ندیده‌ایم امروز به پالایشگاه ستاره خلیج فارس بیایند و ببینند که همه تجهیزات خریداری شده نه تنها به ایران آمده که نصب هم شده است.

به گزارش ایسنا، روحانی با انتقاد از کسانی که از افتتاح پروژه‌ها انتقاد می‌کنند، تصریح کرد: بعضی‌ها فکر می‌کنند که افتتاح کردن مثل زدن کلید یک لامپ است. برای پروژه‌ها چندین سال تلاش شده است. این پالایشگاه از سال 86 شروع شده و تا سال 92، 40 درصدش تکمیل شده بود.

وزیر نفت هم در رقابت با اظهارات عجیب رئیس‌جمهور، با تاکید بر اینکه ما نیازی به افتتاح و اقدام‌های نمایشی نداریم(!)، گفت: در مرداد ٩٢ کارهای ساختمان، نصب تجهیزات و اقدامات فرایندی پالایشگاه در مراحل ابتدایی ١٤، ١٣ و ١٠ درصدی در فازهای اول، دوم و سوم قرار داشت. این میزان پیشرفت اجرایی در واحدهای فرآیندی فازهای سه‌گانه این پالایشگاه با احتساب مهندسی و خرید کالا، پیشرفت کلی طرح را حدود ٤٧ درصد قرار داده بود.

زنگنه با اذعان به برخی اختلاف‌افکنی‌ها، اظهار کرد: این موضوع را اولین بار است که می‌گویم، وقتی در سال ٩٢ به وزارت نفت برگشتم خیلی‌ها دوست داشتند میان وزارت نفت و قرارگاه دعوا درست کنند، تحریک هم کردند، اما تاکید می‌کنم در تمام این مدت چیزی جز صفا و دوستی میان ما حاکم نبود.

با این حال بررسی‌های کیهان نشان می‌دهد بر خلاف ادعاهای صورت‌گرفته، دولت یازدهم که پس از برجام کارنامه خود را خالی از موفقیت‌های چشم‌گیر می‌بیند، از هر اتفاقی برای دستاوردسازی استفاده می‌کند و تلاش برای بزرگ نشان دادن نقش خود در افتتاح بزرگترین پالایشگاه جهان از حیث وسعت نیز در همین چارچوب قابل تحلیل است.

یک منبع آگاه در حوزه صنعت نفت در گفتگو با کیهان تصریح کرد: تا پایان مرداد 92 پیشرفت کلی پالایشگاه ستاره خلیج فارس اعم از طراحی، ساخت و تأمین کالا 66 درصد بوده است.

این کارشناس حوزه انرژی با انتقاد از بی‌مهری‌ها نسبت به عملکرد متخصصان ایرانی، تأکید کرد: علی‌رغم ادعاهای موجود، برجام اثری بر پیشرفت این پروژه نداشته است.

وی افزود: اگر برجام نبود ما از مراجع و منابع دیگری از جمله چین خریدهایمان را انجام می‌دادیم، کما اینکه قبلا و در دوره تحریم هم این کار انجام می‌شد.

به گفته این منبع آگاه، بعد از برجام قرار بود شرکت زیمنس برای ارسال دو دستگاه کمپرسور همکاری کند، ولی با این حال تدابیر لازم با فرض استمرار تحریم‌ها پیش‌بینی شده بود و اگر برجام هم اجرا نمی‌شد، روش دور زدن تحریم‌ها در نظر گرفته شده بود.

این کارشناس صنعت نفت در انتقاد به اظهارات وزیر نفت هم افزود: همین آقای زنگنه بعد از روی کار آمدن، تا یک‌سال کمک به پروژه و انجام تعهدات قبلی وزارت نفت در این رابطه را عقب انداخت، در حالی که در دولت گذشته بسیاری از منابع این طرح ملی پیش‌بینی شده بود.

وی خاطرنشان کرد: همان‌طور که زنگنه اعتراف کرده، علی‌رغم کارشکنی‌ها، قرارگاه به دور از حاشیه کار خود را انجام داد و هم‌اکنون هم با اختصاص فقط 500 میلیون دلار، سایر فازهای این طرح به دست متخصصان ایرانی تکمیل خواهد شد.

این کارشناس همچنین درباره ادعای وزیر نفت مبنی بر عدم نیاز دولت به انجام کارهای نمایشی تأکید کرد: چند روز پیش هم وزیر نفت این ادعا را مطرح کرد ولی به فاصله چند روز و بدون هماهنگی قبلی در اقدامی عجیب افتتاح دستاورد متخصصان ایرانی در سال‌های گذشته در دستور کار قرار گرفت.

گفتنی است متأسفانه در آستانه انتخابات اتفاقات عجیبی در جهت فضاسازی رسانه‌ای رخ می‌دهد. حقیقت این است که بزرگ‌ترین پروژه پالایشگاهی جهان به لحاظ وسعت با نگاه بومی و مدیریت انقلابی قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص) سپاه پاسداران، آماده افتتاح شد.

با افتتاح این پالایشگاه کشور به خودکفایی بنزین می‌رسد، این در حالی است که طی دولت یازدهم واردات بنزین به کشور 6 برابر شده است.احداث این پالایشگاه گرچه از سال 1385 و با مشارکت دو شرکت خارجی کلید خورد اما با تنگ شدن حلقه محاصره اقتصادی بر کشور، شرکت‌های خارجی به یکباره عرصه ساخت این پالایشگاه را خالی کردند؛ از این رو در اواخر سال 89 اجرای آن به قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص) واگذار گردید و این زمانی بود که طبق برنامه باید پالایشگاه مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفت.

سرانجام مشعل فاز نخست پالایشگاه ستاره خلیج ‌فارس در 22 اسفندماه 1394 روشن شد و در مهرماه سال 95 نیز تولید در واحد تقطیر فاز نخست این پالایشگاه آغاز گردید.

در مجموع این طرح کلان ملی از یک طرف سند اثبات توانمندی متخصصان داخلی و از سوی دیگر نشان پیروزی جوانان این مملکت با تلاش و استقامت و چشم برداشتن از خارج از مرزهاست. مهندسان ایرانی نشان دادند در سخت‌ترین شرایط تحریم خارجی و بی‌مهری‌های داخلی، با تلاش و پشتکار توانستند کشور را از واردات بنزین بی‌نیاز کنند. فهم این توانمندی و موفقیت قطعا برای کسانی که خود توانایی کافی را ندارند و با روحیه خودباختگی، چشم به بیرون از کشور دارند دشوار است ولی جا زدن تلاش جوانان ایرانی به عناوین دیگر حقیقت را تغییر نخواهد داد.

این روزنامه همچنین از جزئیات تنظیم بازار گوشت قرمز و مرغ ماه رمضان، کارخانه صادرکننده نمونه با 40 سال سابقه تعطیل شد، ایرباس برجامی از برنامه پروازهای داخلی حذف شد، سیستم بانکی 90 درصد تسهیلات را به یک درصد افراد می دهد، کارتهای بازرگانی یکبارمصرف همچنان مشکل مهم گمرک است، خلف وعده یک و نیم ساله دولت در اجرای طرح رجیستری موبایل و وزیر اقتصاد سهام بخرد تا زیان سنگین مردم در بورس را درک کند.

 

 انتهای پیام/