به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع) در بخشی از نامه 53 کتاب شریف نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر در مورد هم سان بودن یک رهبر در امور عمومی با سایر مردم می فرماید:بپرهيز از اينكه به خود اختصاص دهى چيزى را كه همگان را در آن حقى است يا خود را به نادانى زنى در آنچه توجه تو به آن ضرورى است و همه از آن آگاه اند . زيرا بزودى آن را از تو مى  ستانند و به ديگرى مى  دهند . زودا كه حجاب از برابر ديدگانت برداشته خواهد شد و بينى كه داد مظلومان را از تو مى  ستانند . 

امام همچنین به صبور بودن یک رهبر اشاره دارد و می فرماید:به هنگام خشم خويشتندار باش و از شدت تندى و تيزى خود بكاه و دست به روى كس بر مدار و سخن زشت بر زبان مياور و از اين همه ، خود را در امان دار باز ايستادن از دشنام گويى و به تأخيرافكندن قهر خصم ، تا خشمت فرو نشيند و زمام اختيارت به دستت آيد . و تو بر خود مسلط نشوى مگر آنگاه كه بيشتر همّت ياد بازگشت به سوى پروردگارت شود . 

 

امیرالمومنین علی (ع) در مورد عبرت گرفتن از گذشتگان به مالک اشتر نخعی می فرماید:بر تو واجب آمد كه همواره به ياد داشته باشى آنچه كه بر واليان پيش از تو رفته است ، از حكومت عادلانه اى كه داشته اند يا سنت نيكويى كه نهاده  اند يا چيزى از پيامبر (ص) كه آورده اند يا فريضه اى كه در كتاب خداست و آن را برپاى داشته اند . پس اقتدا كنى به آنچه ما بدان عمل مى كرده ايم و بكوشى تا از هر چه در اين عهدنامه بر عهده تو نهاده  ام و حجت خود در آن بر تو استوار كرده ام ، پيروى كنى ، تا هنگامى كه نفست به هوا و هوس شتاب آرد ، بهانه  اى نداشته باشى . و جز خداى كس نيست كه از بدى نگهدارد و به نيكى توفيق دهد . 

 

امام در انتهای این نامه کع سراسر پندهای حکیمانه است می فرماید:از وصايا و عهود رسول الله (ص) با من ترغيب به نماز بود و دادن زكات و مهربانى با غلامانتان . و من اين عهدنامه را كه براى تو نوشته ام به وصيت او پايان مى  دهم و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم . 

 

انتهای پیام/