أَذَلِکَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِى أَصْلِ الْجَحِيمِ. «سوره صافات آیات ۶۲ تا ۶۴»
آيا آن (نعمت‌هاى بهشتى) براى پذيرايى بهتر است يا درخت زقوم؟ همانا ما درخت زقوم را وسيله شكنجه و درد و رنج ستمگران(كافران) قرار داده‌ايم. همانا اين درخت از عمق دوزخ میرويد.
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّآلُّونَ الْمُكَذِّبُونَ لَأَكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ.«سوره واقعه آیات ۵۱ تا ۵۲»
همانا، اى گمراهان انكار كننده! حتماً از درختى (بد منظر و بد طعم و بد بو)كه زقّوم است خواهيد خورد.
علامه طباطبائی درباره درخت زقوم می نویسدو كلمه زقوم به طورى كه گفته اند نام درختى است كه برگهايى كوچك و تلخ و بدبو دارد و چون برگ آن را بكنند در محل كنده شده شيرى بيرون مىايد كه به هر جا از بدن آدمى برسد آنجا ورم میكند.
اين درخت در سرزمين تهامه و نيز در هر سرزمين خشك و بى آب و علف مى رويد، سرزمينهايى كه مجاور صحراى خشك باشد.درختى كه در آيه شريفه توصيف شده زقوم ناميده شده است .
ترجمه المیزان ج17ص210
انتهای پیام /
به گزارش خبرنگار 
