علیرغم اهمیت این موضوع، در برخی حوزهها وابستگیهایی به واردات مشاهده می شود که ضرورت کاهش و پایان یافتن آن اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.
وی افزود: در این میان، واردات روغن نباتی از دغدغههای اساسی در عرصه صنایع غذایی محسوب میشود و به واقع هر زمانی سخن از واردات مواد غذایی به میان میآید، سهم روغن نباتی برجستهتر از اقلام دیگر نمود مییابد.
دانش آموخته رشته اقتصاد عنوان کرد: بر اساس گزارشات منتشر شده در برخی رسانهها، میزان وابستگی روغن نباتی به بازارهای بین المللی، قریب به ۹۰ درصد برآورد میشود.
فرنیاپور عنوان کرد: این وابستگی در شرایطی حاکم شده که واحدهای تولیدی روغن نباتی در کشور از ظرفیتها و توانمندیهای بالقوه و ویژهای برخوردار است و در صورت حمایت و پشتیبانی هر چه بیشتر دستگاهها و نهادهای ذیربط از چنین واحدهایی، قطعا حصول توفیقات سازنده و موثر دور از دسترس نخواهد بود.
هزینه کرد ۴ میلیارد دلاری برای واردات روغن نباتی
عسگر حق وردی، یکی از فعالان تولید روغن نباتی در گفت و گو با
خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به تامین تنها ۷ درصد از روغن نباتی مورد نیاز از محلِ کشت دانههای روغن نباتی در داخل کشور گفت: با احتساب عدد و رقم مذکور، به این نتیجه میرسیم که قریب به ۹۳ درصد از این میزان، از طریق نیاز خارجی فراهم میشود.
وی افزود: آنچنان که در برخی رسانهها انعکاس یافته، سالانه حدود ۴ / ۵ میلیارد دلار صرف واردات روغن و دانههای روغنی میشود.
حق وردی عنوان کرد: خوشبختانه مسئولان وزارت جهاد کشاورزی در صدد رفع و قطع وابستگیها در این عرصه هستند، اما تحقق و حصول آن در بازه زمانی کوتاه مدت میسر نیست و مستلزم صرف زمان هر چه بیشتر و البته اتخاذ تمهیدات و پیش نیازهای مقتضی در این خصوص میباشد.
این فعال حوزه تولید رو غن نباتی گفت: بر خلاف تصور عموم، فعالیت در این حوزه از سود چندان قابل توجهی برخوردار نیست، زیرا قریب به ۸۵ درصد از قیمت تمام شده صرف هزینههای مرتبط با واردات میشود.
وی افزود: قطعا در صورت نائل شدن به توفیق خودکفایی در حوزه تولید و تامین دانههای روغنی، علاوه بر جلوگیری از خروج ارز از کشور، شاهد اشتغالزایی و سودآوری هرچه بیشتری در این عرصه خواهیم بود و به تبع در چنین شرایطی از تحمیل هزینههای سنگین نیز پیشگیری خواهد شد.
حق وردی در خاتمه یادآور شد: برای کسب موفقیت هر چه بیشتر در این حوزه باید در یک برنامه ریزی بلند مدت، بصورت گام به گام قدم برداشته شود و زیرساختها و الزامات مرتبط با این امر فراهم شود، امری که با توجه به ظرفیتهای موجود، حصول آن دور از ذهن به نظر نمیرسد و قطعا با همت و تلاش مضاعف، خودکفایی و استقلال در این عرصه دور از دسترس نخواهد بود.