گزارش/
تلاش نافرجام مهره آمریکایی برای بازگشت به قدرت
دوران دولت بختیار کوتاه بود ولی در همین 37 روز هم، نسبت به بسیاری از نخست‌وزیران دوران پهلوی دوم، چپاول بیشتری از اموال ملت کرد.
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بدون شک، یکی از مهم‌ترین مراحل زندگی شاپور بختیار، اعطای مقام نخست‌وزیری از سوی محمدرضا پهلوی به وی بود. اما پس از پذیرفتن این سمت نشان داد کمترین لیاقتی برای تصدی این سمت ندارد.
از زمانی که در 9 دی 1357 نخست وزیری بختیار اعلام شد، نه تنها از تظاهرات و اعتراضات مردمی کاسته نشد بلکه بر حجم آن ها افزوده نیز شد؛ به طوری که در طول یک هفته اول(9دی تا 15 دی 1357) در سراسر کشور، همیشه علیه او تظاهرات برپا بود. در مقابل، نظامیان نیز به سرکوب شدید مردم پرداختند که در نتیجه، صدها نفر شهید و هزاران نفر دیگر نیز مجروح شدند.
شاپور بختیار در 11 دی 1357، در نطقی رادیویی و تلویزیونی از مردم خواست با برقراری آرامش، او را در برقراری حکومت «سوسیال دموکراسی» در ایران یاری کنند. کارکنان اداره برق تهران هم همزمان با نطق بختیار، در پاسخ به وی، برق سراسر تهران را قطع کردند هرچند پس از پایان سخنان بختیار، به مناسبت آغاز سال نو میلادی، دوباره برق شهر وصل شد.
یک روز بعد یعنی در 12 دی ماه 1357، آمریکایی ها تصمیم گرفتند رابرت هایزر را به ایران اعزام کنند تا ارتش را در حمایت از بختیار تشویق کند و در صورت شکست دولت جدید در ایران، دست به کودتا بزند.
پس از اعطای نخست وزیری، بختیار هنگامی که در روز 17 دی بهمن 1357 از تلویزیون صحبت می کرد، تلاش داشت رضایت مخالفان را جلب کند. وی اعلام کرد که شاه برای گذران تعطیلات، کشور را ترک خواهد کرد و حتی قول داد در غیاب شاه، حکومت نظامی را لغو و انتخاباتی کاملاً آزاد برگزار کند.
وی با وعده های کاذب، قصد آرام کردن کشور را داشت؛ از این رو برخی وزرای پیشین را دستگیر و زندانیان سیاسی بیشتری را آزاد کرد و علاوه بر این ها، قراردادهای نظامی ایران با آمریکا را نیز ملغی نمود.
براساس این قراردادها که عمدتاً در زمان ریاست جمهوری ریچارد نیکسون امضا شده بود، آمریکا متعهد به فروش پاره‌ای از لوازم و جنگ افزارهای ویژه به ایران بود اما آمریکایی ها با مشاهده‌ی فروپاشی دیکتاتوری شاه، دچار این نگرانی شده بودند که مبادا با قدرت گرفتن روحانیت و نیروهای انقلابی، این جنگ افزارها از کنترل آمریکا خارج شود و به معنای واقعی در خدمت مردم ایران قرار گیرد.
بختیار اقدامات توطئه گرانه‌ای علیه انقلاب اسلامی انجام داد. از این رو در سفر محرمانه 24 ساعته‌ای که به مصر داشت، با رییس جمهور این کشور دیدار و گفتگو کرد. در جلسه مذاکره شاپور بختیار و انور سادات، سفرای اسرائیل و عراق در قاهره نیز حضور داشتند. گفته می شود این دیدار به منظور ایجاد هماهنگی در زمینه اقداماتی که علیه انقلاب اسلامی صورت می گرفت، انجام گرفت و در این دیدار انور سادات قول همه گونه همکاری را به شاپور بختیار داد.
علاوه بر این، پس از جنگ تحمیلی ایران و عراق، بختیار در راستای حمایت از صدام یک بار در سفری به لندن از شرکت های غربی خواست که از ارسال قطعات یدکی به ایران خودداری کنند تا دولت جمهوری اسلامی ایران بدین وسیله شکست بخورد.
**فراری از جنس خیانت**
جلسه شورای فرماندهان ارتش صبح روز 22 بهمن 1357 با حضور 27 نفر تشکیل شد و فرماندهان، بی‌طرفی خود را اعلام کردند. با اعلام بی طرفی ارتش در 22 بهمن 1357 روند پيروزی انقلاب اسلامی سرعت يافت.
با اعلام این خبر گفته می شود بختیار پس از دقایقی سریعا از کاخ نخست وزیری خارج شد.
بختيار پس از فرار از کاخ نخست وزيری حدود شش ماه در خانه يکی از آشنايان خود مخفی شد و سپس با گذرنامه جعلی و تغيير قيافه از ايران خارج شد و به اروپا گريخت. برخی ها بر این باورند که بختیار در ابتدا برای فرار از انگلیس کمک خواست اما آنها به علت ادامه رابطه خود با ایران، از این کمک سرباز زدند اما در نهایت، موساد به کمک بختیار آمد و وی توانست از کشور خارج شود.
بختيار خود می گوید پس از فرار از ایران مدتی در خفا زندگی می کردم اما از اواخر ارديبهشت‌ماه 1358 از اختفا خارج شدم و حضور خود را در پاريس علنی كردم.
می‌گويند سفارت فرانسه در قضيه فرار بختيار، كمك‌های زیادی به وی كرد. برخی بر اين باور هستند كه او گريم كرده و خود را به شكل يك كشيش كاتوليك درآورده بود اما خودش می‌گويد: "من نمی‌توانستم تا آخر عمر مخفی بمانم. بايد به كشوری می‌رفتم... نياز به يك گذرنامه خارجی و اوراقی كه اسم من در آنها نباشد و ريشی بُزی داشتم. بعد يك روز با اتومبيل به فرودگاه رفتم. قيافه‌ام به بركت ريش بزی و يك عينك سياه مختصری عوض شده بود."
زمانی که بختیار از مخفیگاه خارج شد و حضور خود را در شهر پاریس علنی کرد، به عنوان رئیس دولت در تبعید، تصمیم و عزم خویش را مبنی بر تلاش و فعالیت برای بازگشت به ایران اعلام نمود. در این زمان، بختیار و حامیانش طرح کودتای نوژه را در دستور کار خود داشتند و تمام توان و قدرت خود را بر سر اجرای آن گذاشته بودند.
بختیار و حامیانش بیش از حد به پیروزی طرح کودتای نوژه دل بسته و امیدوار بودند که به سرعت و حداکثر ظرف چند ماه آینده جمهوری اسلامی را ساقط خواهند کرد و شادمانه به ایران باز خواهند گشت و زمام اداره امور کشور را در دست خواهند گرفت.
پس از کشف توطئه کودتای نوژه و دستگیری و سرکوب عوامل و مجریان آن، شاپور بختیار و حامیانش که امید خود را برای بازگشت سریع به ایران از دست داده بودند، نهضتی را راه اندازی کردند و کوشیدند تا در قالب این سازمان به مبارزه علیه جمهوری اسلامی ایران ادامه دهند.
**37 روز سوءاستفاده و چپاولگری**
دوران دولت بختیار کوتاه بود ولی در همین 37 روز هم، نسبت به بسیاری از نخست‌وزیران دوران پهلوی دوم، چپاول بیشتری از اموال ملت کرد. بدون هیچ تردیدی شاپور بختیار یکی از مهره‌های تربیت شده امریکا بود که برای بهره‌برداری در ایام بحران آماده شده بود اما هوشیاری حضرت امام، این مهره را که تا آخرین لحظه از حمایت جریان سلطه جهانی برخوردار بود، عاطل و باطل و رسوا ساخت.
شاپور بختيار پس از 37 روز نخست‌وزيری و فرار از ايران پس از پيروزی انقلاب اسلامی، رهبری گروهی از عناصر ضد انقلاب را به عهده گرفت و در سايه چاپلوسی‌های عده‌ای از عناصر فريبكار، دچار نوعی غرور كاذب شد.
انتهای پیام/
