داشتن مهارت های ارتباطی از الزامات طبیبانه برخورد کردن با بیمار است
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه پزشک باید به عواطف و احساسات درونی بیمار توجه داشته باشد، گفت: طبیبانه برخورد کردن الزاما به معنای داشتن تجربه و دانش بیشتر پزشکی نیست بلکه به معنای داشتن مهارت های ارتباطی بیشتر است.
سید حمید خوئی داروساز و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت و گو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به اینکه در ارتباط با بیمار این حقیقت که با یک انسان سروکار داریم مورد توجه نیست، گفت: اگر قداستی برای رشته پزشکی قائل هستیم برخاسته از خدمت گیرنده آن یعنی انسان است که به عنوان اشرف مخلوقات حفظ سلامتی آن مقدس و واجب است.
وی با بیان اینکه باید نگاه چهار بعدی به بیمار از نظر بیولوژیک، روانی ، روحی و اجتماعی داشته باشیم، تصریح کرد: هرگز نمی توان بر جسم بیمار متمرکز شد بدون این که به ابعاد روحی و روانی او توجه کرد و درمانگر بیش از آن که به جسم توجه داشته باشد باید به عواطف و احساسات و درون بیمار توجه نشان دهد.
به گفته وی، طبیبانه برخورد کردن با بیمار الزاما به معنای داشتن تجربه و دانش پزشکی بیشتر نیست بلکه این امر نیازمند داشتن مهارت های ارتباطی بیشتر است و همه خصوصیات در فرآیند درمان و گزینه های درمانی به لحاظ کمی و کیفی موثر هستند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه ورود ابزار و تجهیزات به فضای ارائه خدمات پزشکی سبب شد تا ارتباط بیمار و پزشک به سمت ارتباطهای مکانیکی مجرد سوق داده شود، گفت: نباید اجازه داد دستگاهها و ابزارها بر اصل اصیل برقراری ارتباط کارآمد با بیمار تاثیر سوء بگذارد که متاسفانه این امر امروز به یک آفت عمومی تبدیل شده است و بر نوع ارتباط موثر تاریخی دیرینه که یکی از بنیادهای اساسی قداست پزشکی است تاثیر گذاشته است.
خویی با اشاره به اینکه وقتی انسان می فهمد بیمار است ساختار روحی و فکری اش تغییر می کند، بیان کرد: این موضوع بر پاسخ دهی به درمان تاثیر گذاشته و گاهی از منظری به بیمار نگریسته می شود که 180 درجه با نگاه بیمار به خودش متفاوت است، بنابراین باید به همه ابعاد وجودی انسانی که بیمار شده است توجه نشان دهیم و یک ارتباط مکانیکی مجرد با او برقرار نکنیم.
انتهای پیام/
