وی با بیان اینکه دومین کنفرانس ملی سنجش و ارزشیابی علم رویکرد اصلی انتقادی و تحلیلی است، افزود: در حال حاضر از نظر مفهومی با چالش‌های جدی در جامعه مواجه هستیم.

دبیر علمی دومین کنفرانس ملی سنجش و ارزشیابی علم تصریح کرد: نخستین مفهوم چالشی در زمینه مفهوم علمی است، سه رویکرد اصلی کمی، کیفی و ترکیبی در سنجش ارزشیابی پژوهش در دنیا وجود دارد.

وی با بیان اینکه از نظر کمیت در زمینه ارزشیابی پژوهش وضعیت خوبی در کشور حاکم است اما باید به سمت کیفیت حرکت کنیم، تأکید کرد: امروز بیگانگی علم و نخبگان در جامعه به وجود آمده است، هم‌چنین در حال حاضر در جامعه اثر پژوهش به عنوان اصلی‌ترین بخشی که باید مورد سنجش قرار گیرد، قرار نگرفته و به طور صحیح تحکیم نشده است.

چشمه سهرابی با بیان اینکه نظام‌های رتبه‌بندی، تأثیر چندانی در بودجه‌بندی برای دانشگاه‌ها ندارند، خاطرنشان کرد: با بررسی 2 هزار و 370 تحقیق دریافت کردیم که 85 درصد از این موارد کپی‌برداری از تحقیقات خارجی است.

وی در پایان با بیان اینکه کل بودجه پژوهشی پنج سال گذشته استان اصفهان مشکل چندانی است که نیازهای استان را در این زمینه برطرف نکرده است، اضافه کرد: مقاله نوشتن بسیار خوب است اما ضروری‌تر از نوشتن مقاله حل مشکلات جامعه است، در حال حاضر مجموعه مقالاتی در کشور داریم که مصرف‌کننده داخلی ندارند.

دبیر علمی دومین کنفرانس ملی سنجش و ارزشیابی علم گفت: 120 مقاله به دبیرخانه ارسال‌ شده و تعداد 74 مقاله در قالب پوستر و سخنرانی در 2 روز برگزاری این کنفرانس ارائه ‌شده است.

وی با بیان اینکه 4 نفر از 32 سخنران این کنفرانس، ایرانیان مقیم فرانسه، کانادا، آمریکا و استرالیا هستند که به ارائه مقالات خود خواهند پرداخت، ادامه داد: خروجی این کنفرانس مجموعه اسناد، مقالات و کارگاه‌های تخصصی است که به همت دانشگاه اصفهان منتشر خواهد شد، مضاف بر اینکه در فرهنگ‌سازی و تغییر نگرش در ارزیابی‌های پژوهشی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

چشمه سهرابی بیان کرد: نظام‌های ارتقا، ترفیع، پژوهانه، انتخاب اعضای هیأت علمی و پژوهشگر برتر همواره با رویکرد کمی ارزیابی شده است که در این کنفرانس تلاش داریم تا رویکرد خود را به سمت ارزشیابی کیفی تغییر دهیم.

وی در پایان اضافه کرد: اگر جمع بودجه کل استان را در پژوهش در یک بازه زمانی به مجموعه‌ای از پژوهشگران برتر عرضه کنیم، در حل مشکلات استان بهتر جواب خواهیم گرفت تا اینکه هر دستگاهی برای خودش یک بودجه پژوهشی داشته باشد.

انتهای پیام/م